Hoogbegaafde rebel

Laats schreef ik over hoogbegaafd zijn en authenticiteit. Ten tijde van de publicatie van dat artikel plaatste ik een aantal links over het coronavirus op mijn Facebookpagina. Ik vermeldde erbij dat ik niet beweer dat het mijn mening is, maar dat ik mensen alleen op andere invalshoeken wil attenderen. Het ging in dat geval over andere ideeën over toen geldende opvattingen van de regering. Opvallend was dat ik door veel mensen persoonlijk werd aangevallen alsof ik mijn mening aan het promoten was. En wat dan nog? Natuurlijk hoef je het niet met een mening van iemand eens te zijn en natuurlijk kun je jouw mening laten horen. De vraag is echter hoe doe je dat handig? En aan de andere kant: wat doe je als je persoonlijk wordt aangevallen, hoe reageer je, hoe ga je ermee om?

Dat is precies wat hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde mensen moeten leren: hoe kan ik blijven wie ik ben, onverstoord, in mijn kern, terwijl er op mij geschoten wordt? Hoe kan ik mij redden in de maatschappij die conformisme als norm beschouwt en waar authenticiteit iets is wat alleen voor de sterksten weggelegd is?

Een rebel zijn

De kwaliteiten van een rebel zijn multidimensionaal. Ten eerste: een rebel gelooft nergens in, behalve in zijn eigen ervaring. Zijn waarheid is de enige waarheid. Geen tradities, geen geloof kunnen hem zijn waarheid geven. Een rebel heeft geen geloofssysteem, hij is een onderzoeker, een zoeker. Maar begrijp iets heel subtiels: een rebel is geen egoïst. Zijn ongeloof is geen arrogantie maar een bescheiden benadering. Hij zegt eenvoudig: “Tenzij ik mijn eigen waarheid vind, belasten alle geleende waarheden me alleen. Ik kan kennis opdoen, maar ik zal niets weten met mijn eigen wezen.”

Een rebel respecteert zijn eigen onafhankelijkheid en hij respecteert de onafhankelijkheid van alle anderen.

De tweede dimensie is om niet in het verleden te leven, dat is er niet meer, en niet in de toekomst, want die is er nog niet. Je leeft in de aanwezigheid met zoveel alertheid en bewustzijn als je aankunt. Normaal leven mensen als slaapwandelaars. Een rebel probeert een bewust leven te leiden.

Je hebt misschien niet door dat de menigte de vijand van het individu is. Hoogbegaafde mensen behelzen ongeveer drie procent van de bevolking, uitzonderlijk begaafden zelfs maar een half procent. Je moet leren als individu sterk te staan en vanuit je kern te opereren, anders red je het niet in de menigte. Dan zal de menigte je vertrappen. De menigte houdt niet van individuen, van rebels; de menigte houdt alleen van nepmensen die elkaar imiteren. Je kind ervaart misschien regelmatig op school hoe het is om anders te zijn. Hoe reageert men daarop? Hoe reageert men op een andere kledingstijl van je kind? Of op zijn interesses en meningen? Zelfs leerkrachten en docenten kunnen zich er niet van weerhouden opmerkingen te maken hier en daar.

Iedereen die op zichzelf staat, zijn eigen vrijheid tot stand brengt en zijn eigen ding doet zonder bang te zijn voor de gevolgen, zal door de menigte worden veroordeeld. Waarom moet ik nu ineens denken aan de musical Jesus Christ Superstar?… (https://youtu.be/2n8z-EiYttQ)

Je zelfbeeld

Als je jezelf mag zijn, zal je nooit een laag zelfbeeld hebben, zal je je nooit onwaardig voelen. Omdat je niet afhankelijk bent van de mening van anderen. Het gevoel van onwaardigheid is het gevolg van het opleggen van onnatuurlijke eisen die door iedereen om je heen worden gesteld. Niemand vindt je leuk zoals je bent, iedereen wil dat je dit of dat bent. Natuurlijk wil je aan die eisen voldoen, maar je zult dan jezelf verliezen. Je wordt een huichelaar en wat levert het op? Krijg je respect of eer of een beloning? Als je doet wat van je verwacht wordt, is het verlies groot, want je hebt je ziel verloren, je bent dan je belangrijkste wezen en bewustzijn kwijtgeraakt.

Leer je kind niet om anderen gelukkig te maken, leer hem zichzelf gelukkig te maken. Mensen kunnen maar op een manier gelukkig zijn – als ze authentiek zijn. Dan worden ze blij en springlevend. Dan zijn ze niet meer dood, ze hebben hun masker afgezet en zijn helemaal zichzelf. Ze willen niet aan iemands verwachtingen voldoen en wachten niet op goedkeuring. Ze zijn authentiek, ze zijn een rebel.

Zoek andere rebellen

Rebellen kunnen medereizigers zijn. Ze vinden het misschien leuk om samen te zijn, samen te dansen, samen te zingen, samen te huilen, samen te voelen. Ze kunnen opgaan in een gemeenschap zonder enige overgave van hun individualiteit. Integendeel, de gemeenschap van rebellen verfrist ieders individualiteit, voedt ieders individualiteit, geeft waardigheid aan en heeft respect voor ieders individualiteit.

Ik vraag je niet te vechten tegen je conditionering. Ik vraag je het te begrijpen. Dan kun je er je voordeel mee doen. Onderzoek hoe jouw conditionering je domineert, welke invloed het heeft op je dagelijkse leven en op het leven van je kinderen, die deze conditionering misschien weer doorgeven aan hun kinderen. Als je een balans probeert te vinden tussen bewust behouden van sommige conditioneringen en het doorbreken van een ander deel daarvan, dan ben je vrij. Dan ben je bewust aan het nadenken, zonder klakkeloos meningen van anderen over te nemen. Dit is een heel belangrijke vaardigheid voor hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde mensen. Ik durf te beweren dat deze vaardigheid zelfs levens kan redden. Of levens kan behoeden voor depressies.

Het begrijpen betekent vrijheid. En vrijheid betekent rebels zijn. Een rebel is een persoon van begrip, een diep begrip van zijn existentie. Daarvandaan kun je je weerbaar en sterk maken, vanuit je kern je tot de wereld relateren. Deze krachtige ervaring wens je ook voor je kind.

Authentiek

Bij opvoeding van hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde kinderen is het bijzonder belangrijk dat je zelf authentiek en puur bent. Anders werkt het niet, anders blijft het kind tegen een masker praten en daar ziet het al genoeg van in de maatschappij. Hoogbegaafde kinderen hebben hulp nodig met hoe met deze maskers om te gaan en hoe ze hun authentieke ik kunnen vinden. Daar kun je nu misschien iets aan doen. Je kind zit thuis, leert weinig nieuws. Richt je nu op belangrijke levenslessen en praat met je kind over zichzelf zijn. Hoe doe je dat? Jezelf zijn?

Hoogbegaafde mensen moeten weerbaarder zijn dan gemiddeld begaafde mensen. Hun intelligentie, hooggevoeligheid en intensiteit stellen hen in staat de pracht van de existentie te zien zoals het werkelijk is, het pure wonder te zien dat ons omringt en ons pad elke dag doorkruist. Hoogbegaafde kinderen kunnen al heel jong diep geraakt zijn door die pracht van de wereld om hen heen: een dauwdruppel, de wolken, een mooi muziekstuk, een gedicht, de aanwezigheid van een ander gevoelig mens, een aanraking, een schilderij… Als niet-hoogbegaafde zal je nooit in staat zijn hetzelfde te zien. Om het te kunnen zien en voelen, heb je een enorme capaciteit nodig. Een capaciteit om te weten, te begrijpen, te voelen, te zijn.

Het hoogbegaafde individu

Besef je welke invloed de omgeving al vanaf jonge leeftijd heeft op de toekomstige overtuigingen van een kind? Kinderen worden vanaf hun geboorte geconditioneerd om niet zichzelf te zijn door mensen die ook op die manier zijn geconditioneerd. Wat krijg je vanaf kleins af aan te horen? Verbeter jezelf, je bent niet goed genoeg. Je moet meer, beter, sneller, hoger, langer… Alle vooruitgang wordt gemeten en de resultaten zijn uiterst belangrijk. Ze zijn zo belangrijk dat hoogbegaafde kinderen regelmatig geen hulp krijgen of niet tot een plusklas worden toegelaten omdat ze niet hebben laten zien wat van hen verwacht wordt. Niet wat ze kunnen! Let goed op: wat van hen verwacht wordt. En dan leren kinderen in angst te leven. Ze ervaren angst omdat ze niet zijn wat ze zouden moeten zijn, het lijkt erop en ze voelen het ook, dat ze niet aan de verwachtingen van de volwassenen kunnen voldoen. Heel jonge hoogbegaafde kinderen zien al tijdens dag één op school dat ze anders zijn. Ze willen niet anders zijn, ze willen sociaal zijn en socialiseren, ze willen het goed doen. Ze kopiëren het gedrag van anderen met als gevolg dat ze niet meer weten wie ze zijn. Ze zijn niet goed genoeg op zich en worden onecht. Ze worden daar ook nog eens voor beloond. De boodschap is: wees niet jezelf, pas je aan, wees onecht en je krijgt een compliment. Je kunt je misschien voorstellen wat voor een ontgoocheling dit voor een jong, hoogbegaafd kind is.

Angst is de gespannen toestand tussen dat wat je bent en dat wat je zou moeten zijn. Mensen zijn gebonden om angstig te blijven als er een ‘zou moeten’ in het leven is.

Als er telkens ergens naar gestreefd moet worden (betere cijfers, een betere werkhouding, een zichtbare motivatie, socialiseren met klasgenoten), hoe kan een kind zich dan ontspannen? Er moet een ideaal nagestreefd worden. Het is keihard werken om aan al die verwachtingen van anderen te voldoen. Het kind richt zich dan op de toekomst: een volgend rapport, een volgend proefwerk, een volgende meetbare prestatie. Het is op die manier onmogelijk om vol in het nu te leven, omdat ze in gedachten steeds met de toekomst bezig zijn. Een intens en sensitief kind kan niet echt van de dag genieten, omdat het angstig bezig is met de toekomstige verwachtingen van zijn prestaties.

Ouders merken het vaak tijdens langere schoolvakanties: hun kind ontspant en is weer zichzelf. Als er niets is om te verbeteren en na te streven, kun je gewoon jezelf zijn. Meer is niet nodig. Jezelf durven zijn, is het moeilijkste wat er is, omdat je dan tegen de conditionering ingaat. Een ouder zou het hoogbegaafde kind moeten helpen zichzelf te zijn in plaats van zich aan te passen aan het systeem.

Ouders kunnen hun kind hiermee helpen, maar dat betekent dat je eerst aan jezelf moet werken. Welke overtuigingen houden jou klein? Durf je jezelf te zijn?

Het is belangrijk om duidelijk te krijgen in welke mate een kind zich aanpast. Waaruit die aanpassing bestaat en hoe het ontstaan is. Dan kun je overgaan tot begeleiding op een lange weg om weer vrijheid terug te krijgen.

Conditionering doorbreken

Hoe blijf of word je als intense, hoogbegaafde jezelf? Met deze overwegingen richt ik mij direct tot de hoogbegaafde volwassene. Ik vraag je erover na te denken, probeer zonder oordeel en mening te voelen wat ik bedoel en kijk of je dit in je leven kunt toepassen en of je jouw inzichten aan je kind kunt doorgeven.

Begrijp je conditionering. Kijk hoe het je leven domineert, hoe het je gedrag beïnvloedt,  hoe het je persoonlijkheid heeft gevormd, hoe het je stuurt. Door het te begrijpen word je vrij. Begrip is vrijheid. Je kunt niet boos zijn op je opvoeding of op je ouders die je zo hebben geconditioneerd. Dan zal het verleden blijven domineren en blijf je binnen die condities leven. Als je het begrijpt, inclusief de motieven van je ouders en van jezelf, maakt het je vrij. Dan heb je keuzes die je kunt maken. Dan kun je erover nadenken welke conditionering je aan je kinderen doorgeeft en waarom. Welk nut hebben je verwachtingen en eisen?

Hulpeloos kind

Vanaf de geboorte zijn er veel mensen geïnteresseerd in het kind. Ouders natuurlijk, maar ook andere mensen, zoals familieleden, mensen uit de zorg, de gemeente (geboorteregistratie), zelfs de bank (nieuwe klant) en natuurlijk alle winkels die reclame sturen en die iets willen verkopen. Iedereen is geïnteresseerd vanuit zijn eigen motief. Maar het kind zelf is helemaal niet geïnteresseerd. Het kind wil gewoon zijn. Maar het kind is afhankelijk van volwassenen. Het wordt op den duur aan het kind duidelijk dat hij zich aan de volwassenen moet aanpassen. Dat er van hem van alles wordt verwacht en dat er op hem wordt gelet. En als het kind zich niet ontwikkelt zoals verwacht, is er een probleem: het groeit niet snel genoeg, praat niet snel genoeg, zit nog niet, loopt nog niet, kan zijn kamer niet opruimen, kan niet stil zitten, kan niet plannen, kan niet samenwerken… zo gaat het door, zijn hele leven.

En het kind voelt zich schuldig! Omdat het niet aan de verwachtingen van anderen kan voldoen. Hij leert snel anderen te pleasen. Hij wordt vanaf kleins af aan hypocriet, niet authentiek. Het wordt een kleine politicus. Zeker hoogbegaafde kinderen hebben snel door dat aanpassing de enige mogelijkheid is tot overleven. Ze gebruiken hun hele intellect om zich aan te passen en te doen alsof. Het kan zijn dat ze de situatie zelfs misbruiken, niet bewust om iemand pijn te doen, maar om er zo goed mogelijk uit te komen.

Hoe word je weer jezelf?

Als je als kind alles accepteert en aanneemt wat je hoort en wat je geleerd wordt, ben je niet vrij. Je hebt niet geleerd in vrijheid te leven. Daar is het nu misschien de tijd voor: begin vragen te stellen, te twijfelen. En leer dit vooral ook aan je kind.

Blijf authentiek en trouw aan jezelf. Daar is moed voor nodig, omdat het je in onzekerheid kan brengen waar je graag veiliger wilt zijn. Daarom heb je tot nu toe geluisterd naar anderen en hun wensen en daarom kun je het gevoel hebben dat je klem zit. Of hebben ze je al vermoord? Weet je nog wie je bent en hoe je tot je kern kunt komen?

Waarom luister je naar anderen? Omdat je denkt dat ze meer weten. Maar het is niet de kwantiteit van de ervaring die iemand wijs maakt, het is de kwaliteit. Een enkele ervaring kan je meer wijsheid geven als je er de kwaliteit van bewustzijn aan toevoegt, die je in veel levens kunt opdoen. Daarom hebben hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde tieners regelmatig ruzie met volwassenen. Omdat zij door de kwaliteit van hun ervaring iets hebben geleerd, wat de volwassene nog niet inziet.

Gewoon regels volgen, dat kan geen kwaad… Er is zoveel geïnvesteerd om die regels te bedenken, als je ze volgt, ben je goed bezig. Maar wat doet het met je authenticiteit? Sta je achter die regels? Heb je er over nagedacht? Wil je die regels opvolgen? Als je denkt dat door het niet volgen van regels – door je niet te conformeren – je er niet meer toe doet, heb je het fout. Als je je daarover zorgen maakt, ben je neurotisch. Je enige doel is namelijk voldoen aan andermans regels en verwachtingen. Dan ben je niet trouw aan jezelf en word je ziek. Zoveel mensen en zoveel verwachtingen en je probeert aan al die verwachtingen te voldoen! Dat maakt hoogbegaafde kinderen ziek. Ze moeten leren dat ze niemand tevreden kunnen stellen. De enige die ze tevreden kunnen stellen, zijn zijzelf. Doordat ze authentiek zichzelf blijven, doordat ze bij hun kern blijven. Als jij tevreden bent, zullen een paar mensen samen met jou tevreden zijn. Dat zijn voor jou belangrijke mensen, die je nemen zoals je bent. En die dat niet doen, zijn niet jouw probleem. Dat is niet belangrijk, want jij blijft trouw aan jezelf. Het is niet jouw taak om aan hun verwachtingen te voldoen en te pleasen, het is jouw taak om te zijn wie je bent.

Geef anderen om je heen de vrijheid om zichzelf te zijn en sta niemand toe je vrijheid te verstoren. Maak van niemand een slaaf en word geen slaaf van iemand anders. Osho

Desintegratie ontstaat onder andere doordat je aan jezelf laat trekken, doordat je te veel laat binnenkomen. En het is begrijpelijk, want door je intensiteit, hooggevoeligheid en empathie komt ook veel binnen. Als je leert je af te schermen – voor zelfbescherming – zul je er veel minder last van hebben. Je wilt aan verwachtingen van velen voldoen, aan die van je ouders, van je leerkrachten, van je docenten, van je vrienden, van je collega’s, van de buren… En die verwachtingen zijn inconsistent. Door de intensiteit en hooggevoeligheid raakt deze inconsistentie je diep, veel dieper dan je misschien beseft, en omdat je het ‘goed’ wilt doen, word je verscheurd, gedesintegreerd.

Blijf heel en blijf bij jezelf. Vraag je af: wat wil ik?

Ook al maak je fouten, ook al neem je een verkeerde beslissing, blijf bij jezelf. Volg je innerlijke stem. Leer ernaar te luisteren en het wordt steeds sterker en sterker. En op gegeven moment heb je anderen niet nodig, dan kun je zelfstandig functioneren en ben je niet afhankelijk van verwachtingen of meningen.

Heb je erover nagedacht dat als je jezelf bent, zelfredzaam, onafhankelijk, een rebel… dat je dan vrij bent? Alleen mensen die zich overmatig zorgen maken en niet zelfredzaam zijn, kunnen uitgebuit worden door het systeem. Een vrij mens kan dat niet, die kan nooit een slaaf zijn en is gevaarlijk voor de maatschappij. Hij is een rebel en heeft de maatschappij niet nodig voor een bevestiging, hij is helemaal oké met wie hij is. Afhankelijkheid geeft je misschien zekerheid, maar het doodt je vanbinnen. Kijk naar sommige mensen met geld, huizen, prestige – je kunt zien dat ze dood zijn, er zit geen leven in. Ze zijn niet zichzelf, ze streven iets na wat ze denken dat goed is, waar ze aanzien door krijgen. Betekenis komt van het onbekende, van het onvoorspelbare: een bloem die ineens bloeit, een vriend die je onverwachts op straat tegenkomt, liefde die ineens tot bloei komt. Dan heeft het leven zin.

Discipline nodig

Een kind is gewend dat alle discipline, die het kent, opgelegd is door een of andere autoriteit. Het begint bij de ouders: wat te eten, wat niet te eten, hoe laat naar bed, hoe laat wakker worden, wat aan te trekken, naar welke school te gaan, welke contacten zijn goed… De ouders zijn je eerste autoriteit. Daarna krijg je met leerkrachten te maken of kinderdagverblijfleidsters, dan docenten en daarna bazen op je werk. Je moet doen wat er gezegd wordt, anders volgt er een consequentie. Hierdoor wordt autoriteit en discipline geassocieerd. Dus als je de autoriteit weghaalt, raak je in paniek. Wie gaat nu zeggen wat je moet doen en wie gaat je leiden? Dit is een denkfout: discipline is namelijk niet iets wat opgelegd is, discipline komt vanuit jezelf. Veel ouders verstaan onder discipline: time-out, huisarrest of een andere vorm van straf. Dat klopt niet, want discipline is niet hetzelfde als straf.

Met discipline bedoel ik een kind leren zijn gedrag onder controle te krijgen – een kind helpen zelfsturing en verantwoordelijkheid te leren.

Discipline maakt je geïntegreerd, geeft je een zekere kristallisatie. Autoriteit betekent slavernij, ook al is het geestelijke slavernij. Discipline betekent een organisch, harmonieus leven leiden. Een kind moet geleerd worden hoe het zichzelf gedisciplineerd houdt, zonder autoriteit, hoe het zelfsturing en verantwoordelijkheid kan ontwikkelen.

Geef je kind de vrijheid om te zijn wie het is

Het is kunst om een ouder te kunnen zijn. Als ouder moet je in staat zijn je kind vrijheid te geven. Je moet geen inbreuk maken op zijn leefruimte en je moet in staat zijn los te laten. Vanaf de geboorte zou je doel moeten zijn je kind te helpen zichzelf te zijn en vrij te zijn. Je verzorgt, zorgt, voedt, leert, speelt, helpt en al die dingen, maar je legt niet je ideeën op en je laat je kind zich zo authentiek mogelijk ontwikkelen. Het is misschien angstaanjagend, het idee dat je je kind alleen moet leren zichzelf te zijn en niet meer. Maar is dat niet meer dan genoeg? Hoeveel mensen zijn werkelijk zichzelf? Leer je kind hoe het vrij kan zijn, leer je kind hoe het kan liefhebben, leer je kind hoe het authentiek kan zijn. Leer je kind zelfstandig te denken en geen ideologieën over te nemen, zelfs niet zijn eigen ideologie. Dan leer je je kind om een rebel te zijn.

Iedereen is intelligent

In onze maatschappij is intellect belangrijk. Een jong kind moet al zijn intellect ‘bewijzen’ met een getal uit een IQ-test. Dan geldt een speciale behandeling, een plusklas of onderwijsaanpassing. Als de afgesproken norm niet gehaald wordt (de mogelijke redenen kun je hier lezen) ben je niet hoogbegaafd en pis je naast de pot. Maar intelligentie is heel iets anders dan een IQ-getal. Intelligentie is een cadeau van de natuur. Intelligentie is geen prestatie. Je bent intelligent geboren. Het leven is intelligentie. Maar de mens heeft de natuurlijke levensstroom beschadigd. De intelligentie van de mens is aangetast, beschadigd en verlamd. Dat is precies de reden waarom de intelligentie van een kind eerst gemeten moet worden met een IQ-test. Mensen zijn niet in staat om vanuit hun menselijkheid objectief naar een ander te kijken. Dan zou je kunnen inschatten wat die ander nodig heeft en dan zou er open over gepraat kunnen worden, zonder dat een kind voelt dat het zich moet bewijzen (faalangstig wordt, zich verstopt en al die andere negatieve gevolgen ervaart die deze benadering tot gevolg heeft).

Een kind wordt intelligent geboren. Zoals eerder genoemd, moet het meteen na de geboorte aan verwachtingen van anderen voldoen. Dat vernietigt zijn natuurlijke intelligentie. Maar hoogbegaafde mensen zijn behoorlijk intelligent en kunnen hun intelligentie gebruiken zoals het bedoeld is. Intelligentie is op een natuurlijke manier rebels. Je kunt het niet tot dienstbaarheid dwingen. Het gaat zich vroeg of laat verzetten. Als een jong hoogbegaafd kind merkt dat het getransformeerd wordt tot een kopie, gaat het zich verzetten. Het kan een stil verzet zijn of het verzet kan alleen thuis zichtbaar zijn, maar het verzet is er. Omdat het hoogbegaafde kind op een natuurlijke manier zijn intelligentie wil volgen. Hij heeft daar hulp bij nodig van zijn opvoeders en begeleiders.

De vraag moet altijd zijn: wat is het doel van opvoeding en onderwijs? Een slaaf creëren die feitjes feilloos kan opnoemen of een rebel die zelfstandig nadenkt en zelfredzaam is?

Als je intelligent bent, los je alle problemen zelf op. Je kunt alle problemen en obstakels oplossen en overwinnen. De voorwaarde is dat je het kind opvoedt met de wetenschap hoe de maatschappij in elkaar steekt: als je iemand zijn intelligentie wilt vernietigen, moet je angst creëren en mensen bang maken. Als mensen bang zijn, zullen ze buigen en iedereen volgen die hen verlost. Daarom is het belangrijk je kind te leren zijn intelligentie te allen tijde te blijven gebruiken. Die intelligentie is niet te meten met een test. In feite is zo’n test een belediging van menselijke intelligentie. Wie is volgens jou intelligenter, een persoon met twee universitaire studies en een toppositie of een bosjesman die niet kan lezen maar vanuit zijn intuïtie leeft en de natuur volgt?

Wat is onderwijs?

Onderwijs zou zich daarom moeten richten op vindingrijkheid, niet op het stampen en herhalen van nutteloze feitjes. Als een kind op een natuurlijke manier iets wil creëren, kan het iets nieuws ontdekken. Dan is er ruimte en openheid voor creativiteit. Misschien wordt het uiteindelijk niets, maar alleen de inzet al om iets te bedenken, zou gewaardeerd moeten worden. Dan voelt het kind zich vrij om te creëren en zal het niet bang zijn om te falen. Omdat er dan geen sprake kan zijn van falen. Onderwijs zou niet competitief moeten zijn en mensen zouden niet met elkaar vergeleken moeten worden. Een hoogbegaafd kind dat niet goed is in rekenen is middelmatig. En als hetzelfde kind mooie gedichten schrijft of filosofisch kan zijn, ziet niemand het. Echt onderwijs moet kinderen helpen hun leven te vinden, waar ze volledig levendig kunnen zijn om zichzelf te kunnen zijn en niet een kopie van iemand anders. Je ziet het aan die treurige werkjes die in de klaslokalen hangen. Ze lijken allemaal op elkaar! Het zijn kopieën van elkaar, het zijn geen individuele werken waarin je het kind zelf kunt herkennen.

Zoek naar je originele gezicht, zoek naar je authenticiteit. En help je kind dat ook te vinden en een rebel te zijn.

Intuïtie ontwikkelen

Voorbij je intellect is je gevoel – je intuïtie. Niet zoveel mensen komen bij hun intuïtie omdat het intellect in de weg zit. De enige manier om er te komen, is door meditatie. Meditatie maakt geen deel uit van ons onderwijssysteem. Onderwijs stopt bij intellect. Als ik over meditatie begin, doen de meeste mensen een beetje lacherig. Ze voelen zich ongemakkelijk omdat ze niet weten wat meditatie is. Ze denken aan iets zweverigs en vaags, iets voor hippies. Ik ga hier niet uitgebreid in op meditatie, je kunt zelf ontdekken wat het is door bijvoorbeeld het boek Op zoek naar het hart van wijsheid van Goldstein en Kornfield te lezen. Als je mediteert, begint iets voorbij het intellect te functioneren, de intuïtie of het hart. Je ontdekt je ware natuur, wat je zelf bent. Nurture daarentegen is iets wat je van anderen leert.

Een hoogbegaafd of uitzonderlijk begaafd kind voelt voorbij zijn intellect, maar het is hem niet duidelijk wat het is. Daarom krijgen veel hoogbegaafde kinderen angstaanvallen of depressies. Ze voelen dat er meer is, maar ze zijn beperkt door het systeem van opvoeding en onderwijs. Ze voelen dat ze anderen moeten nadoen om succesvol te zijn. Maar een leven van imitatie is geen echt leven, het is niet oprecht.

Je zou de ruimte moeten voelen om te leven vanuit je instinct (je lichaam), vanuit je intellect (je geest), vanuit je intuïtie (je hart) en vanuit je ZELF. Als je je kind leert vanuit deze vier stappen te leven, geef je hem veel meer dan onderwijs ooit kan bieden.

Hoogbegaafde kinderen hebben dit nodig. Ze moeten de kans krijgen om vanuit hun kern te leren leven.

Lees het artikel: Laat je hoogbegaafde kind zien wat authentiek zijn betekent.