Het zou niet goed zijn voor hoogbegaafde kinderen om ze te versnellen (sommige scholen hebben het zelfs in hun beleid opgenomen), omdat ze te jong op een middelbare school zouden komen. Hoezo? Is het recht op een doorgaande lijn in de ontwikkeling ineens niet van toepassing?
Als je de ontwikkeling van hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde kinderen wilt volgen, ontkom je er niet aan dat ze versneld door de stof moeten lopen. En dan komt het moment dat ze “te vroeg” naar het voortgezet onderwijs gaan. Scholen voor het voortgezet onderwijs zijn hier niet op ingesteld.
Middelbare school hoogbegaafd: praktische problemen
Behalve dat middelbare scholen niet toegerust zijn op hoogbegaafde kinderen (versneld of niet) zijn er nogal wat praktische problemen, welke overeenkomen met het probleem van een vierjarige in groep vier. Een kind van tien jaar is vaak beduidend kleiner dan een kind van twaalf jaar. Verhoudingsgewijs is de boekentas, welke voor een twaalfjarige al zwaar is, loodzwaar. Het kind kan zo klein zijn dat het op een kinderfiets naar school moet fietsen. De route van huis naar school kan zo druk en gevaarlijk zijn dat het nauwelijks verantwoord lijkt het kind alleen te laten fietsen. Het kind moet alleen in de bus tussen de oudere jongeren en dat is niet altijd veilig. Op school zijn de stoelen en tafels misschien te groot. De leerling gaat zitten te wiebelen en dat kan de ergernis van de docent oproepen. Wanneer de stoel en tafel niet op maat zijn, kan het erg moeilijk zijn om netjes te schrijven. Het kost een tienjarige veel extra lichamelijke en geestelijke inspanning om het onderwijs op de middelbare school te volgen.
Na een vermoeiende dag volgt er dan ook nog huiswerk. Het kind wordt zeker in het begin helemaal opgeslokt door school, voor vrijetijdsbesteding is er geen tijd meer. Het kind kan dit als een behoorlijke tegenvaller ervaren en willen dat hij nog een jaar op de basisschool was gebleven.
Het is zwaar
Je ziet zelf dat het zwaar is voor je kind. Maar je moet je realiseren dat ieder kind op de middelbare school het de eerste tijd wel moeilijk heeft. Allemaal moeten ze wennen aan dit nieuwe leven, allemaal hebben ze er moeite mee om huiswerk te maken na een vermoeiende dag en bijna alle brugklassers liggen ’s avonds wel eens in hun bed te huilen, omdat het ze allemaal te veel wordt. Na een periode van aanpassing vinden velen hun weg in het voortgezet onderwijs en na een paar maanden kunnen ze zich nauwelijks nog voorstellen dat ze het even zo moeilijk gehad hebben.
Je kind heeft je nodig in de brugklas
Het Nederlands onderwijssysteem is anders dan dat ik uit Tsjechië gewend ben en ook anders dan in andere Europese landen zoals Duitsland en Groot Brittannië. Het feit dat je op de basisschool bijna geen huiswerk hebt en dat je niet thuis hoeft te leren is daar onbekend. Ik had al vanaf mijn achtste huiswerk mee en het werd in een schrift aangetekend welke cijfer je kreeg. Zo leer je al vanaf kleins af aan dat je meteen na school eerst nog werk hebt en daarna pas kunt gaan spelen (of hangen, want computer was er toen nog niet). In Nederland leef je op de basisschool in een soort paradijs waar vooral niet veel hoeft, want “laat de kinderen vooral lekker spelen en kind zijn”.
Des te kouder is de douche in de brugklas. Zeker voor een hoogbegaafd kind die de basisschool doorlopen heeft door aan het stuur te draaien met de pink van zijn linkerhand. Of een hoogbegaafd kind nu tien of twaalf jaar is wanneer het naar het voortgezet onderwijs gaat, al gauw kan blijken dat het kind ANDERS leert dan zijn klasgenoten. Ook nu kan hij of zij zich gaan vervelen, ook nu kan het gaan onderpresteren. Misschien niet altijd omdat de stof te makkelijk is, maar omdat het niet aansluit bij zijn of haar manier van leren.
Welke onderwijsaanpassing is mogelijk?
Je zult tijdens de gesprekken op school veelal horen dat ze al veel doen voor hoogbegaafde leerlingen en dat de school niet meer kan. MAAR. Ook de meeste middelbare scholen weten meestal niet wat hoogbegaafde leerlingen eigenlijk nodig hebben. De term “excellent” wordt vaak op een verkeerde manier gebruikt. Verwacht wordt namelijk dat hoogbegaafd zijn synoniem is voor excellentie in leren.
Wat docenten vergeten is dat hoogbegaafde leerlingen in het voortgezet onderwijs nog steeds te maken hebben met bottom up de stof moeten leren en weinig complexiteit. Zo kunnen schijnbaar heel eenvoudige opdrachten moeilijk lijken. Ik moet zelf vaak drie keer lezen voordat ik een opdracht begrijp of soms moet ik zelfs een vriendin (docent) bellen om te vragen wat bedoeld wordt. Dit kan hoogbegaafde leerlingen enorm belemmeren in het leren. Ze kunnen faalangst en blokkades ontwikkelen.
Als je dus wilt kijken naar onderwijsaanpassing in het voorgezet onderwijs, moet je vanuit de leerling werken. Hoe leert deze leerling en wat is zijn of haar leerbehoefte? Het kan betekenen dat één of meerdere vakken versneld aangeboden kunnen worden en dat één of meer vakken juist vertraagd moeten worden of voorlopig geschrapt. Het kan ook betekenen dat de volgorde van de methode losgelaten moet worden en dat hoofdstukken geclusterd moeten worden in een voor de leerling logische volgorde. Door stapjes en tussenstapjes kan een hoogbegaafd en uitzonderlijk begaafd kind behoorlijk in de war raken.
Wij zijn een gewone school in het voortgezet onderwijs
Ouders horen regelmatig “wij zijn een gewone school, dit kunnen we niet bieden”. En als je pech hebt, kan de mentor zelfs suggereren dat je kind naar speciaal onderwijs zou moeten… In Nederland hebben we echter de Wet op passend onderwijs. Op de website over passend onderwijs staat: “Het onderwijs aan hoogbegaafde leerlingen hoort binnen de basisondersteuning, het basisaanbod van een school.” Sommige scholen zeggen dat ze niets kunnen doen en daarmee sluiten ze kinderen uit en discrimineren. Zou je het zo niet kunnen zien? Waarom is het zo moeilijk te beseffen dat ook hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde leerlingen passend onderwijs nodig hebben? Waarom wordt van deze leerlingen verwacht dat ze zich aanpassen? Goed, hoogbegaafden zijn de enige groep mensen met speciale behoeftes die zich kunnen aanpassen, die kunnen doen net alsof. Maar deze aanpassing komt hen heel duur te staan.
Een opdracht voor docenten en leerkrachten
Wil je opschrijven welke hoogbegaafde leerlingen je les geeft en wil je onderzoeken wat hun leerbehoefte is? Ik lees je reactie en vragen graag hieronder.
Maatwerk voor hoogbegaafde kinderen
Is jouw kind hoogbegaafd en ben je opzoek naar hoe je jouw zoon of dochter het beste kunt ondersteunen? IEKU is gespecialiseerd in het begeleiden van en het adviseren over omgang met hoogbegaafde kinderen. We bieden maatwerk voor (uitzonderlijk) begaafde kinderen en spelen in op behoeftes van het individu. We hebben honderden ouders begeleid in het ontwikkelen van heldere opvoedingsdoelen en onderwijsadviezen, specifiek voor hoogbegaafde kinderen.
Bekijk ons aanbod voor hoogbegaafde kinderen of vraag een gratis kennismakingsgesprek aan.
Hallo,
onze dochter van 12 zit in de brugklas havo. Op een “gewone” reguliere school. Niet onze voorkeur maar zij had dit zó in haar hoofd. Ging braaf mee andere scholen bekijken maar wilde zo graag naar een “gewone school”. (uiteraard hebben wij uitgelegd dat alle scholen gewone scholen zijn maar elke school anders “opereert”) Maar zij wilde perse naar deze school omdat ze dan net als alle andere kinderen op hét punt in het dorp af kon spreken om te gaan fietsen (10 km) en omdat haar vriendinnen hier al zitten, haar zus, haar dorpsgenootjes. Omdat de Mac Donalds vlakbij is 😉 etc.
Onze hulpinstanties hebben aangegeven dat wij vertrouwen moeten hebben in onze dochter en we haar op deze school moeten laten proberen.
Nu heeft zij het in principe naar haar zin op deze school. Alleen zijn haar prestaties uitermate slecht variërend van een 1,8 tot een 4,7.
Wij hechten niet veel aan cijfers willen als eerste dat zij lekker in haar vel zit maar je hebt op deze school nu eenmaal voldoendes nodig om over te gaan. En deze onvoldoendes bezorgen haar toch wel stress en dus niet lekker in haar vel.
Vervelende is dat zij iedere keer vol enthousiasme thuis komt “mam, ik heb zo’n goed gevoel over ….Frans, wiskunde, geschiedenis….. toets”. En dan de intense deceptie van een dikke onvoldoende.
Ze begrijpt het niet, ze begrijpt de puntentelling, de manier van nakijken en de beoordelingen niet. Haar onrechtvaardigheidsgevoel is zeer groot.
Afgelopen vrijdag hebben we het bij haar aangekaart. Zo intens verdrietig werd ze. Zelf geeft ze aan dat ze tekort leert en een te strakke planning heeft. Wij denken dat ze dit zegt omdat ze bang is dat ze naar een andere school moet (aangegeven dat wij dit niet (zomaar) doen) en omdat ze absoluut niet terug wil naar het OSP (ondersteuningspunt) . Zij ziet dergelijke situaties/hulppunten denken wij nog steeds als falen of als “ik ben anders dan de rest”.
Onze dochter wil zo graag een eenheidsworst zijn. En dat vinden wij prima maar wel en eenheidsworst die lekker in haar vel zit.
Nu hebben wij contact met haar mentor en deze heeft dinsdag een overleg met alle docenten en wil onze dochter bespreken.
Wat zouden punten kunnen zijn welke wij kunnen mee geven om te bespreken of om op te attenderen?
We hebben het voordeel dat haar docent zelf een hoogbegaafde zoon heeft (welke wel op een andere school zit) maar die waarschijnlijk wel begrijpt hoe onze dochter denkt.
En wat zijn goede tips en adviezen die wij onze dochter mee kunnen geven of hoe wij haar kunnen steunen?
(zij duikt veel in tiktok filmpjes en reeels om te ontspannen maar wij krijgen haar hier slecht uit. De aantrekkingskracht is te groot maar haar hier op aanspreken zorgt voor irritaties en mot. Hoe krijg je hier duidelijke afspraken over)
Hallo, Nu een reactie van de andere kant. In mijn mentorklas zit een hoogbegaafde jongen. Hij is bij ons op school gestart in de tweetalige VWO brugklas, afgestroomd naar 2 VWO en dit jaar 3 havo. Op dit moment staat hij ongeveer een 3,5 gemiddeld. Volgend jaar zal hij deze klas over moeten doen, want hij heeft dit jaar echt te weinig geleerd. Hij wil niet naar huiswerkbegeleiding, zijn ouders willen ook niet dat er hulp in het gezin komt. Sorry maar dan houdt het allemaal wel een beetje op. Als je niet doet wat je moet doen, kun je geen diploma halen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit echt heel erg voor deze jongen (ik zoek niet voor niks naar informatie), maar als ouders en kind alleen maar kritiek hebben op school en geen hulp willen wat kan ik dan doen? We kunnen echt geen apart onderwijs aan deze jongen geven. Hij zit in een klas met dertig leerlingen en moet gewoon me met de rest.
Hallo Kaatje,
Bedankt voor je reactie. De vraag is: waarom doet de jongen niet wat hij moet doen en sluit datgene wat hij moet doen bij wie hij is? Alleen maar kritiek hebben op school is precies waar de pijn ligt: zowel de ouders en de jongen weten niet wat te doen en hoe ze vanuit hun kern en kracht de situatie aan moeten pakken. Je kunt de ouders naar mijn website verwijzen en hen aanraden artikelen op mijn blog te lezen https://www.ieku.nl/artikelen/, o.a. het artikel over Hoogbegaafde rebel en Hoogbegaafde rebel in wording. Succes! Groet, Renata
Waarom moet er hulp in een gezin komen als een kind op school onvoldoendes haalt en afzakt? Dan moet er toch juist hulp in de school komen?
Hi Marloes, bedankt voor je vraag. Je zou denken dat er hulp op school moet komen, maar op gegeven moment komt je tot een punt waar de school, dus de leerkrachten een hoogbegaafd of uitzonderlijk begaafd kind niet begrijpen. Ze doen hun best, maar het verschil in denken en zijn is te groot. Je kunt dus het kind het idee geven dat zijn omgeving maakbaar is, maar dat is het tot een bepaalde hoogte. Het beste wat je een kind kunt leren is hoe hij zich vanuit zijn kern tot de maatschappij kan verhouden zodat hij niet afhankelijk is van begrip of capaciteiten van anderen. Als je jezelf afhankelijk maakt, ben je erg kwetsbaar. Als je zelfsturend en weerbaar bent, overleef je alles. Dat is wat ik ermee bedoel.
Hier kun je er meer over lezen… https://www.ieku.nl/hoogbegaafde-rebel-movement/
Groeten, Renata
Helaas heb ik geen goede ervaring met versneld naar het voortgezet onderwijs.
Mijn zoon (getest met als uitkomst IQ > 145) heeft op de basisschool (gewone basisschool met plusgroep) twee groepen overgeslagen. Hij is dit schooljaar (2020) gestart op de middelbare school, een begaafdheidsprofielschool. Hij is de jongste op deze school.
Ik had gehoopt dat hij op de begaafdheidsprofielschool aansluiting zou vinden met andere leerlingen. Het tegenovergestelde is waar. Hij heeft geen enkele aansluiting. De meeste klasgenoten zitten tijdens de pauze alleen op hun mobiele telefoon. Daarnaast zijn de pesterijen in zijn klas zeer ernstig (afpersing, chantage, vechten, bedreiging tot in brand steken, etc.). Het is dus niet veilig op de begaafdheidsprofielschool. Het lijkt er sterk op dat mijn zoon ernstig wordt gepest en bedreigd omdat hij de jongste is.
Op de basisschool had mijn zoon wel (leuke) vrienden.
Ik had verwacht dat de begaafdheidsprofielschool onderwijs/begeleiding zou geven in leertechnieken en andere soortgelijke belangrijke zaken voor hoogbegaafde kinderen, maar dat is niet het geval. Ik zie de toegevoegde waarde van een begaafdheidsprofielschool dan ook niet.
Mijn zoon heeft een algemene test (test zonder leerstof van tevoren) moeten doen op school. In deze test zitten vragen als hoeveel muziekstukken Beethoven heeft geproduceerd en wat de AEX deed in 1999 en wat de AEX nu doet. Mijn zoon van 10 jaar kan deze vragen echter niet beantwoorden. Kennelijk heeft mijn zoon door groepen over te slaan deze informatie gemist. Kennelijk behoren kinderen van 12 jaar deze vragen wel te kunnen beantwoorden. Dit soort vragen zijn volgens de begaafdheidsprofielschool maatgevend voor het bepalen of een kind de potentie heeft om een vak te versnellen.
Voorafgaande aan de middelbare school heeft mijn zoon een brugklastraining gehad door een hoogbegaafdheidscoach. Bovendien heeft hij op de basisschool in groep 7 en 8 huiswerk en leerwerk voor toetsen gehad. Hij heeft dus wel voorbereiding gehad op de middelbare school, doch twee extra jaren op de basisschool (die mijn zoon dus heeft gemist) blijken toch zeer essentieel.
Wat een onzin.. Ik ben 23 en ik zou ook de antwoorden niet weten op de vragen die aan jouw zoon zijn gesteld. Ik kan me daarnaast ook niet herinneren dat ik dit ooit heb geleerd op de basisschool of middelbare school. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat die twee gemiste jaren zo schadelijk zijn, maar eerder dat er sprake is van een gek beleid vanuit de school!
Mag ik jullie mening en ervaringen over VWO, Gymnasium en TTO.
Onze zoon is op de oude basisschool niet gezien. Onze bevindingen werden de grond in geboord met uitspraken als: jullie zijn maar ouders en niet pedagogisch onderlegd. In groep 5 hebben we hem zelf laten testen want op school dachten ze dat hij beter bij speciaal onderwijs terecht kon ( ADHD en autisme werd er gezegd). Daar kwam uit HB en hoogsensitief. Binnen 1 week van school gewisseld (dec 2018) en daar is hij van midden groep 5 naar groep 6 gegaan en zit nu in 7. We zijn nu al Vo scholen aan het bekijken maar weten niet of we hem nu al na de zomervakantie moeten overlaten gaan naar VO. Hij is sociaal emotioneel nog niet zo heel handig. Maar begint zich nu weer te vervelen en mist de uitdaging op school. Ondanks plusklas 1,5 uur in de week op school en een extern schoolproject 2 x 12 weken op VO. Graag tips………….
Hallo Bianca, bedankt voor je reactie. Wat bedoel je met sociaal niet handig? Bedoel je niet aangepast genoeg? Wil je dat wel? Het is belangrijk te weten wie je bent en daaruit kun je ervoor kiezen je wel of niet aan te passen. Ik kan je geen goede tips geven omdat ik je zoon niet ken, maar de belangrijkste tip is de ontwikkeling van je kind volgen, kijken naar zijn behoeftes en vanuit het kind kijken naar wat hij nodig heeft. Misschien is het event van 21 maart nuttig…
Dag Renate,
De basisschooltijd van mijn kind was een ramp. Ze had zichzelf al leren lezen toen ze 4/5 was maar de eerste school ‘kon’ er niks mee. Een schoolwissel naar een school met plusklas en eigen leerlijnen hielp niet. Op school (tot ze uitviel) een schijnbaar blij kind, thuis depressief en boos. Uiteindelijk is ze getest bij jeugd GGZ en kwam eruit dat ze HB is. Het eerste jaar gymnasium ging fantastisch. Een totaal ander kind: blij, hoge cijfers,vrienden en gemotiveerd. Van de zomer gebeurde er in de familiesfeer iets ingrijpends en sindsdien gaat het over de hele linie weer mis: onvoldoendes (behalve creatieve vakken), demotivatie, depressie, faalangst, niet meer naar school willen.
Eerst dacht ik dat het puur door de familie-omstandigheden kwam maar nu twijfel ik of het ook niet door school komt. Hoe kom je er achter waardoor een kind onderpresteert? Hoe kan een leerling evt versneld door de stof op het VO? Is blijven zitten of juist een klas overslaan een optie voor een HB-kind op het VO? Het ‘zich anders voelen’ is juist zo moeilijk als je puber bent. Ik hoop dat je hier nog iets over kunt schrijven en over hoe je als ouder daarmee om moet gaan.
Hallo Daisy, bedankt voor je reactie. Een ervaren specialist kan zeggen of je zoon onderpresteert en wat hij nodig heeft mbt begeleiding. Het is ook mogelijk om zonder een IQ test zijn Iq te schatten. Hij heeft zichzelf leren lezen. Dat wijst op hoogbegaafdheid, zelfs uitzonderlijke begaafdheid. Je kunt eventueel een adviesgesprek aanvragen via de contactpagina op deze website.
Groeten, Renata
Een herkenbaar artikel. Onze zoon, die in augustus 10 is geworden, is dit jaar gestart op het vo. Hij heeft in totaal 2 jaar versneld. Toen hij in groep 6 zat werd steeds duidelijker dat hij “klaar” was met school. Hij werd steeds minder geprikkeld en kon er ook helemaal niets mee. Hij werd langzaam aan depressief. Na gesprekken en onderzoek (hij bleek een iq van 145 te hebben, toen 9 jaar oud) werd voorgesteld om in groep 7 in te stromen. Hij haalde de stof die gemist was in en daarbij deed hij mee met de stof die ze met de klas behandelde. Hij scoorde op de entree toets met een percentiel van 98. Ze toetsten hem door tm M8 met allemaal I+ scores. We zijn om ons heen gaan kijken voor misschien ergens een tussenjaar of gedeeltelijk elders deels lessen volgen en stuitte op een school die Agora onderwijs gaf. Vernieuwend en in ons straatje passend. Nu na een half jaar zien we een kind dat opbloeit en weer aan leren toe komt. Hij wil weer. En dat is fijn. Er valt nog veel te verbeteren wat dat betreft. En het passend onderwijs heeft de fout gemaakt zich te richten op de ondergrens en kinderen met ADD en alle aanverwanten. Want er heest nog steeds een verkeerde veronderstelling dat excellente leerlingen er toch wel komen.
Bedankt voor je reactie, Linda.
Mijn zoon (hij wordt elf in februari) zit nu in het eerste jaar VO (dat heet hier middelbaar, of secundair). Vorig jaar heeft hij de helft van het schooljaar thuis gezeten met depressie, uiteindelijk haalde hij vervroegd zijn basisschoolgetuigschrift, maar niemand geloofde er in dat hij klaar was voor VO. Op de valreep vonden we een vernieuwende school die in september van start was gegaan met een groep van 40 leerlingen, allemaal eerstejaars. Naar verluid zijn daar, mijn zoon inbegrepen, vier als hoogbegaafd gediagnosteerde lln bij. De aanpak is heel anders dan het klassiek VO. Mijn zoon ging graag vanaf de eerste dag en dat is nu nog altijd zo, al is plannen en systematisch studeren nog steeds een ramp.
Wat maakt deze school anders dan andere? Verantwoordelijkheid, projectmatig lesgeven met het slopen van de muren tussen de vakken, hands on onderwijs, digitaal leren, heel veel vrijheid in het werken op eigen niveau en naar eigen interesses.
Gelukkig is mijn zoon groot voor zijn leeftijd en is er een veilige en korte fietsroute, maar die zware boekentas… tja… dat is wel een ding.
hallo onze zoon(s) zijn beiden 1 jaar versneld en dus met 11 naar vo. hij heeft op de basisschool een arrangement (rugzak). hoe zit dat straks op vo? wat kan ik de nieuwe school vertellen over mijn zoon? of af laten wachten hoe het loopt?
Beste Arine, ik zou niet wachten met het vertellen. Ook in het VO heeft je zoon passend onderwijs nodig. Er is geld beschikbaar gesteld vanuit de overheid, geld voor passend onderwijs, alle scholen kunnen en moeten dit geld gebruiken, ook voor hoogbegaafde leerlingen. De school is er om les te geven en ze moeten zich dus geen zorgen maken over het geldgebrek. Daar is het samenwerkingsverband voor. De school kan financiële ondersteuning aanvragen bij het samenwerkingsverband en zelfs bij de gemeente vanuit Jeugdzorg. Laat je niet vertellen dat er geen geld is…
Groet, Renata
Ik ben zelf toen ik 10 was naar het gymnasium gegaan. Op de basisschool twee groepen overgeslagen, alsnog weinig uitdaging gehad en geen echte aansluiting met klasgenootjes. In groep 3 zou ik naar een andere school gaan, maar dat bleek praktisch niet haalbaar voor mijn ouders (ivm zusje dat daar niet terecht kon).
In de brugklas ging er een wereld voor me open: klasgenoten die ook van lezen hielden en nieuwe vakken met meer uitdaging. Natuurlijk ook wel eens problemen met de boekentas en uitdagingen die ik niet gewend was.
Toen ik 16 was, ben ik gaan studeren en even na mijn 17e verjaardag op kamers gegaan. Tot enkele jaren geleden ben ik altijd van mening geweest dat dit allemaal goed voor me was.
Inmiddels ben ik 23, heb ik drie jaar geleden een master afgerond en was ik daarna echt nog niet in staat om een aansluitende baan te vinden. Nu volg ik een tweede opleiding en deeltijd en heb ik wel een passende baan voor de overige dagen.
Achteraf gezien had ikzelf liever gewild dat ik op een andere basisschool meer uitdaging had gekregen en hooguit 1 jaar versneld was. Vooral de universiteit was soms lastig voor me: ik volgde een honours programma met veel zelfstandigheid waar ik op dat moment niet aan toe was en mee gestopt ben. Ook qua contacten en activiteiten naast de studie kon ik mijn plek niet echt vinden. Pas aan het eind van de opleiding, toen ik ongeveer de leeftijd had van beginnende studenten, kreeg ik lol in het studentenleven. Toen was het echter al tijd voor mijn afstudeerstage en bleef er weinig ruimte over.
Ik wil niet per se zeggen dat er bij mij verkeerde keuzes gemaakt zijn of dat het uiteindelijk niet goedgekomen is, maar ik ben wel van mening dat het voor mijn persoonlijke ontwikkeling beter op een andere manier had gekund.
Bedankt voor je reactie, Kim.
Onze zoon is met 9 jaar (9j1m) gestart met enkele vakken op het gymnasium. De enige school die het zag zitten om hem deze uitdaging testen volgen. Ze hadden ervari g maar waren nog wel op hun hoede. Ze wilden hem een succeservaring geven.
Dit tussenjaar was fantastisch. Hij kreeg uitdaging (Latijn is bij uitstek een vak dat frustratie oproept) en werd gezien.
Nu, een jaar verder, doet hij mee met een eerste klas en volgt de vakken van vorig jaar in de tweede. Over maatwerk gesproken.. Hij is enorm gegroeid!
Het valt of staat met de begeleiding van school en ook ouders.
En nu heeft school zelfs zo’n instroom jaar naar hem vernoemd?
Het kan dus wel!
Hallo Monique, wat mooi dat de school zo meedenkt!
Dag Monique,
In welke stad staat deze school?
Dank en groet,
Jacque;ine
jacqueline; in Schiedam. Het Stedelijk Gymnasium (www.stgs.nl)
Beste Renate,
We wisten dat onze dochter ‘voorliep’ op het schoolschema. De school laat kinderen hun eigen leerlijn volgen. Toen onze dochter daar in groep 5 begon merkten we al snel dat ze flink vooruit kon werken. Nu is ze halverwege groep 7 klaar met de basisschoolstof. We wilden van school weten wat ze onze dochter nog kunnen bieden het laatste jaar. Maar dochter is er nu klaar mee. Wil uitdaging tussen andere kinderen waarmee ze meer een klik heeft. Daarom ineens naar VO opties kijken. Dochter houdt van veel eigen tijd voor lezen en spelen. Ze is enigszins gewend aan huiswerk voor wat betreft zang en piano. Waarbij de laatste nog de meeste uitdaging/ frustratie kan veroorzaken.
Wij hebben nu ons oog laten vallen op een Intermezzo klas, waar ze een dagje in mee mag draaien om te voelen of het wat voor haar is. Wij hopen dat ze daar haar frustratietolerantie kan opbouwen om dan gesterkt als 11 jarige in het echte VO te kunnen starten.
Bedankt voor het delen van je ervaringen.
Ons kind zit op voltijd HB en we hebben er bewust voor gekozen hem een jaar te laten doubleren zodat hij niet met 11 van de basisschool af komt en naar het vo moet. Op deze school zijn er voldoende mogelijkheden om te verrijken, verdiepen en gedifferentieerd te versnellen. Ook is er aandacht voor leren leren. Hij is net zoals zoveel ZHB-kinderen niet in balans in ontwikkeling. Juist de dagelijkse aansluiting bij de wat jongere kinderen maakt dat hij opbloeit. Ik heb in mijn werk gemerkt dat de hersenrijping van HB-kinderen nogal schoksgewijs ontwikkelt en dat het v0-systeem waarbinnen ze moeten functioneren daar weinig rekening mee houdt. Daarom kozen wij ervoor hem hiervoor te beschermen met een factor tijd.
Bedankt voor je reactie, Karin.
Ben “helaas” ervaringsdeskundige. Twee pubers op het VO, beide als 10-jarige er heen na 2 klassen overgeslagen te hebben. Dat was toen en vind ik nog steeds de beste oplossing, de basisschool was al helemaal geen goede plek voor ze. En dan …. houden ze er bij gym (coupertest, piepjestest) met de beoordelingstabellen vaak geen rekening mee dat ze 2 jaar jonger zijn. Begrijpen ze niet dat je je zorgen kan maken terwijl een kind 6-jes en 7-ens haalt, het zijn toch voldoendes dan is er toch niks aan de hand? (relatieve onderpresteerder met faalangst). En in de 5e kwam het moment dat het kind opeens niet meer in één oogopslag begrijpt wat er in de boeken staat (pure paniek!) … aangezien de meeste kinderen dat jaren eerder hebben is daar geen begeleiding of begrip voor. En dan zitten mijn kinderen op een hb-profielschool. Geen idee waar ze dat profiel mee verdient hebben.
Maria, bedankt voor je reactie.
Beste Renate,
Graag wil ik mijn verhaal vertellen over onze dochter om andere ouders te bemoedigen.
Ze was 10 op de dag van de eerste kennismaking met de nieuwe klas op het TTO/Vwo .
Tot grote opluchting bleek dat maar liefst de helft van de klas 10/11 jaar was .(2013) en toevallig ook klein van stuk.
Vanaf de eerste dag had ze vriendschap en aansluiting bij een groep leuke vrienden, waar ze tot op de dag van vandaag graag mee samenwerkt in projecten en in de lessen.
We hebben nog niet ervaren dat ze sociaal emotioneel ergens moeite mee heeft op de middelbare school. Tijdens de uitwisseling naar de VS op haar 13e ging het prima en heeft ze genoten.
Ook het 3 uur reizen elke dag met het OV loopt als een trein.
Er zijn natuurlijk wel tegenslagen die ze moet leren incasseren. Maar het is niets vergeleken met de zeer verdrietige basisschoolperiode waarin we tegen hoge muren van onbegrip op liepen.(3 scholen in Oost Groningen)
Vanaf haar 4e werd ze alsmaar verdrietiger, stiller, opstandiger tot uiteindelijk depressief en niet meer naar school willen.
Inmiddels is ze 14, zit in 4e leerjaar van het VTO Gymnasium met twee extra vakken , omdat ze het allemaal zo leuk vindt, zegt ze en ze geen vak en kennis wil missen. Voor het eerst in haar leven had ze op het VO klasgenoten waar ze mee kon praten, leraren waar ze mee kan filosoferen. Haar inzichten en mening doet er toe en wordt graag naar geluisterd. Ze is eigenlijk helemaal in haar ‘element’ gekomen vanaf 1e dag op het VO..
Tegen ouders die geen kant meer op kunnen, ‘passend basis onderwijs knelt’, zou ik willen zeggen; Twijfel niet als je de mogelijkheid hebt om je kind eerder naar een goede VO te laten gaan.
Ik heb mijn dochter zien uit vliegen met vleugels die ik voorheen niet heb kunnen zien in het strakke cocon.
Op de school van onze dochter zijn ze gelukkig heel goed op de hoogte van de uitdaging rondom het HB kind, kunnen ze zich nog verwonderen met vreugde en zijn ze bereid om van hun te leren en met te discussiëren .
Ze zijn altijd bereid om te zoeken naar oplossingen en stellen af en toe voor aan een leerling om naar hogere klas te gaan als ze zien dat het niet genoeg heeft aan de verdieping , verbreding ,en deelname Olympiades. Zo’n leerling bloeit dan helemaal weer op, omdat het gezien en gehoord wordt.
Met vriendelijke groeten, Janny de Raad
Beste Janny, bedankt voor je reactie!
Beste Janny,
Wat een fijn verhaal, dank je! Ik zit in een vergelijkbaar pakker met onze zoon van 9 en ben op zoek naar mogelijkheden voor het VO. Zit jouw dochter op een school in Groningen? Zo ja, ben ik erg benieuwd naar de naam van deze school om eens naar te gaan kijken als mogelijke oplossing voor onze situatie.
hartelijke groeten,
Joyce
Beste Janny,
Bedankt voor je verhaal. Ik ben erg benieuwd waar deze school zit. Onze dochter gaat zoals het nu lijkt ook met 9 jaar naar het vo
Dag allemaal,
Toen onze 10 jarige zoon naar VO ging was dit een grote stap. De praktische problemen van de zware boekentas hebben we opgelost door een extra boekenpakket voor op school aan te vragen. Onze ervaring is dat hij in de klas zeker als anders word gezien door klasgenoten maar zeker geaccepteerd. Wel heeft hij in eens veel faalangst gekregen waardoor toetsen niet goed gingen en docenten alles extra uit wilden leggen wat behoorlijke frustratie op leverde. Nu zit hij in de 2e en zo langzaamaan gaan docenten zien dat hij niet alleen maar een wiebelend klein kind is en dat hij best wat aan kan. Onze ervaring is dat docenten er meer moeite mee hebben dan klasgenoten. Toch door in gesprek te blijven hopen we dat hij het vol blijft houden. Al blijft frustratie en verveling een moeilijk punt.
Anita
Bedankt voor je reactie Anita.
Onze dochter (in oktober 9 jaar geworden) is vorig jaar versneld van groep 5 naar groep 7 gegaan. Er wordt gecompact en verrijkt. Nu beginnen de problemen echter weer dat ze het saai vind op school, weinig leert. Met haar regelmatig huilend naar school brengen en heb haar ook al een paar keer thuis gelaten, omdat het helemaal niet lukte haar op school te krijgen.
Bij het doortoetsen vorig jaar, bleek dat haar voorsprong groter dan 1 jaar was. School geeft aan dat er nu het maximale programma aangeboden wordt en verder niks meer te kunnen bieden (dit is ook door gesproken met de ambulant begeleider die er bij betrokken is).
Wat zou nu verstandig zijn om te doen? Als ze nu de rest van de basisschool stof doorloopt zou ze al op erg jonge leeftijd 9 jaar en 10 maanden) naar het vo moeten. Heb jij hier ervaring mee?
Beste Sanne, de school geeft aan niet meer te kunnen? Soms hoeft het niet meer te zijn maar anders. Ik kan niet nu beoordelen wat het beste is. Ik denk een extern didactisch onderzoek bij een specialist hoogbegaafdheid, die dan de school kan adviseren. je kunt mij altijd mailen voor een kennismakingsafspraak. Groet, Renata
Hallo Renata,
Aan het eind van je artikel gaf je aan dat jouw afstudeerscriptie is te downloaden. Helaas kon ik de link niet ontdekken. Zou je mij dat willen doorsturen? Alvast heel veel dank.
mvg Bart
hallo Bart, ik heb de scriptie weer toegevoegd… Bedankt, Renata
Beste allemaal,
Mijn zoon is in maart 11 geworden en in augustus begonnen op het gymnasium.
Op de basisschool heeft hij groep 5 overgeslagen, dit heeft hem heel veel zelfvertrouwen gegeven en betere aansluiting met klasgenoten. Toch omdat het qua denk en leer niveau erg van elkaar verschilde heeft hij nooit echt goede aansluiting gevonden met klasgenoten.
Nu op het gymnasium gaat dit juist heel erg goed, hij heeft ineens vrienden en vriendinnen waar hij leuk mee omgaat, je ziet hem helemaal opleven wat dat betreft.Maarrrr, hij begint nu in oktober alweer last van verveling te krijgen. Hij klaagt dat hij te weinig nieuwe stof krijgt en het meer alleen huiswerk maken en huiswerk nakijken is, en huiswerk is zo gedaan…want heel veel dingen heeft hij op de basisschool al gehad, waar hij als verrijking dingen als wiskunde kreeg.
ondertussen ben ik in gesprek gegaan met zijn mentor, in de hoop dat ze het oppakken en er iets mee kunnen doen…
Ik sta open voor tips en adviezen!Wat zou ik bijvoorbeeld thuis nog kunnen doen voor/met hem?
Alvast bedankt,
Maryam
Beset Maryam, bedankt voor je reactie. Ik denk dat thuis doen niet zijn verveling op school vervangt. Het is beter om met de mentor in gesprek te gaan en kijken of ze ook kunnen compacten. Misschien kan je zoon zelfstandig voor de volgende toets leren en die maken, bij voldoende kan hij dan verder. Zo kan het gebeuren dat hij in de 5e klas al een aantal eindexamens kan doen. En de rest in de 6e.
Groet, Renata
Hallo Renata,
Dankjewel voor je reactie. Ik ga alles eens even op mijn gemak bekijken. Het komt zoals het komt. We hebben korte lijnen met de nieuwe school waar we al samen met Lucas gaan kennismaken met zijn nieuwe mentor nog voor de rest van de klas dat klassikaal doet. En afgesproken met de coördinator onderbouw dat er meteen de eerste dagen korte lijnen zijn dmv mail. Nu wil ik nog vragen of er een extra set boeken op school in zijn kluis kan. Hij kan de tas van zijn zus nu al niet eens dragen, laat staan ermee op zijn kleine fietsje te moeten stappen.
Ik denk dat het nu niet heel erg meer van belang is wat de basisschool aan voorbereiding doet; ik hoor van ouders wiens kind wel veel huiswerk zelf heeft moeten plannen op de basisschool dat alles op vo toch weer nieuw en anders is en het ook heel erg wennen is.
Bedankt voor je tips!
Het is zeker heel anders op de middelbare school. Veel succes en geniet vooral van je kind! Renata
Inge, het is voor mij een heel bekend verhaal. Wij zijn alleen een jaar verder. Onze zoon heeft een identieke schoolloopbaan en hij zit nu op het vwo. Komende week wordt hij 12 jaar.
Wij hebben bewust gekozen voor een kleine school omdat hij in een grote scholengemeenschap zou verzuipen. Hij zit in een klas waarin hij een keer niet de jongste is. Er zit nog een kind van 11 in de klas dat een aantal maanden jonger is. Hij heeft een vriendenclubje gevonden met gelijkgestemden waarin hij eindelijk zichzelf kan zijn. Het merendeel van de klas zit op een ander level dan zijn groepje. Ze begrijpen elkaar en zijn niet bezig met wat anderen van hen denken. De grote berg huiswerk en de planning daarvan vragen erg veel van hem. Hij startte het jaar heel goed maar inmiddels begint hij te balen dat hij nauwelijks vrije tijd heeft. We helpen hem veel met plannen en overhoren. Z’n resultaten zijn goed. Wij denken dat we de goede keuze gemaakt hebben. Hopelijk zeggen jullie dit over een jaar ook. Succes!
Hoi Wendy, bedankt voor je reactie!
Hallo Wendy,
Dankjewel voor je reactie. Ik krijg er zelfs een beetje kippenvel van, goed om te lezen, zo kan het ook. We kijken er erg naar uit dat hij volgend jaar in een klas komt met meer gelijkgestemden waar hij vast en zeker meer aansluiting bij zal vinden. Hij gaat naar een school met niet heel veel leerlingen maar wel heel overzichtelijk en waar alles goed opgebouwd en verkend wordt dmv 3 introductie dagen. We hebben er vertrouwen in maar vinden het ook heel spannend.
Vandaag grijpt het me ineens weer enorm naar de keel; onze zoon wordt in juli 11 en gaat in augustus naar het atheneum. Hij heeft groep 3 en 4 in een schooljaar gedaan. Tot de kerst groep 3 en tot de zomer groep 4. We zijn al in gesprek geweest met de coördinator van de nieuwe school en het wordt daar goed opgepakt. Hij gaat al kennismaken met zijn mentor voordat de hele nieuwe klas dat doet en wij zullen in de introductie week en daarna (mail) contact hebben met de mentor over hoe het gaat en hoe hij het oppakt. In de huidige klas geeft hij zijn behoeftes niet goed aan bij de leraar. Hij is rustig, doet zijn werk en laat correct gedrag zien. Nu ben ik soms heel bang dat het hem zal overweldigen, dat zal blijken dat hij niet goed voorbereid is op het voortgezet onderwijs en dat het hem allemaal veel te veel zal worden. Of hij wel aansluiting zal vinden en niet gezien wordt als ukkie. (hij is nog klein) Ik vind dat erg spannend. Op deze site heb ik dan nu iets gevonden over je kind in het voortgezet onderwijs. Hij heeft de laatste jaren rond december altijd een enorme dip. Ik vraag me af of er meer te lezen is en of er tips zijn. Laten wij het over ons heen komen? Ik werk thuis dus kan hem elke dag goed begeleiden in de planning en uitvoering van zijn huiswerk. De school gaat hem daar ook bij helpen. Ik heb er vertrouwen in dat we een goede school hebben gekozen. Nu nog vertrouwen op het pad wat te bewandelen is.
Beste Inge, je maakt je terecht zorgen. Er zijn een aantal punten waar jij of je kind geen of weinig invloed op hebben: de leerstof is niet gecompact en er wordt niet top-down les gegeven, ook niet op VO scholen. Hoogbegaafdheid wordt vaak onderschat, omdat men van verkeerde veronderstellingen uitgaat: hoogbegaafdheid is niet goed kunnen leren, maar heel iets anders, intensiteit en hooggevoeligheid wordt veelal genegeerd (zie dit artikel https://www.ieku.nl/2013/03/wat-weet-je-van-hoogbegaafdheid/). Je kunt hier artikelen lezen over hoogbegaafde tieners https://www.ieku.nl/hoogbegaafde-tieners/, vooral het artikel Geleerd en toch geen goed cijfer is interessant. Daarnaast kun je een paar sheets uitprinten om je kind zelfsturing aan te leren (gedurende de middelbare school) https://www.ieku.nl/zelfsturing/. Je kunt niet vooraf oefenen, maar als de situaties zich voordoen (zoals leren voor toetsen en huiswerk maken) kun je deze sheets met je zoon gebruiken. En dan zou ik in nauw contact blijven met de mentor, de scholen zijn namelijk geneigd te laat aan de bel te trekken. In januari gaat alles goed en in april hoor je dat je kind heel slecht gaat. Spreek dus af dat jullie op tijd op de hoogte worden gehouden, zodat er nog iets aan gedaan kan worden.
Veel succes, Renata