Wat is een uitzonderlijk hoogbegaafd kind?
In mijn praktijk kom ik vaak extreem hoogbegaafde kinderen tegen. Kinderen die bijvoorbeeld al op driejarige leeftijd kunnen lezen of tot 1000 kunnen tellen of al kunnen rekenen op niveau groep vier of zelfs vijf. Kinderen die een bijzonder goed ruimtelijk inzicht hebben en al op zeer jonge leeftijd ingewikkelde strategische bordspellen kunnen spelen. Of kinderen die zichzelf op jonge leeftijd een vreemde taal hebben geleerd, bijvoorbeeld Engels door ondertitelde films te kijken en door het spelen van Engelstalige computerspelletjes. Of kinderen die extreem goed voelen, voorbij de vijf algemeen bekende zintuigen en de wereld vanuit een andere perspectief ervaren.
Wie is uitzonderlijk hoogbegaafd?
Zeer begaafde of uitzonderlijk begaafde kinderen scoren bijzonder hoog op een IQ test, maar het kunnen ook kinderen zijn die helemaal niet te testen zijn en juist heel laag scoren. Intelligentie is niet meetbaar met een IQ test en als je andere artikelen van mij leest, ga je begrijpen waarom.
Uitzonderlijk begaafde kinderen worden niet in de eerste instantie gezien als wonderkinderen, omdat ze zich bijzonder goed kunnen aanpassen aan de verwachtingen van anderen. Als je kind thuis, nog voordat het naar school gaat, van alles kan en doet, twee talen spreekt of tekent of leest of zich in de wereld interesseert op een niveau dat ver boven zijn leeftijd uitstijgt, of als je kind zo gevoelig is dat het de emoties van anderen voelt of gebeurtenissen aan ziet komen, nog voordat de betrokkenen het zelf zien, weet je meestal als ouder (moeder zeker) dat het anders is en niet gemiddeld. Zodra je kind op school komt of in een setting met andere kinderen zal je merken dat het zich aanpast. Daar moet je als ouder extreem alert voor zijn. Door die aanpassing begint namelijk een geleidelijk verlies van het ZELF en dus van zijn identiteit!
Kenmerken uitzonderlijk hoogbegaafden
Een kind met 160 IQ verschilt net zoveel van een kind met 130 IQ als dat kind van een gemiddeld kind (100 IQ). De onderwijsaanpassingen die kinderen met 145+ IQ nodig hebben verschillen duidelijk van de aanpassingen die voor de gemiddeld hoogbegaafden gelden. De meeste verrijkingsmaterialen zijn ontworpen voor hoogbegaafde kinderen die rond de 130 IQ scoren. Het kan daarom moeilijk zijn gepaste uitdaging te vinden voor een zeer begaafd kind, zelfs in een plusklas. Zij denken veel sneller, kunnen materialen veel diepgaander verwerken, hebben een verhoogd bewustzijn en hogere sensitiviteit en intensiteit (nog hoger dan een hoogbegaafd kind met 130 IQ).
Bovendien bestaan er aanwijzingen dat de sociale en emotionele ontwikkeling van zeer begaafde kinderen ook anders verloopt dan van de hoogbegaafde (Hollingworth, 1942; Roedell, 1984). Ze vertonen vaak een veel heftigere emotionele intensiteit, ze denken na over abstracte onderwerpen zoals vrijheid, gerechtigheid of oorlog, maar zijn misschien nog niet voorbereid op de emotionele impact van dit soort onderwerpen. Je kind kan het ene moment meer willen weten over het vermoeden van Poincaré en een paar minuten later zijn jongere zus een harde schop geven. Dit kan verwarrend zijn voor zowel het kind als de ouders. Toch zijn zulke discrepanties uitingen van een normale ontwikkeling van dit zeer begaafde kind en moeten zij als zodanig geaccepteerd worden.
Tegen welke speciale problemen lopen uitzonderlijk hoogbegaafden aan?
- Het is niet eenvoudig om interessant genoeg en moeilijk werk te vinden
- Ze moeten leren domheid of incompetentie bij anderen te tolereren
- Ze moeten proberen niet negatief te worden richting autoriteit
- Ze lopen het gevaar dat zij zich afsluiten
- Ze lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van gewoontes van extreme vitterij (Hollingworth, 1942, p.299)
- Ze lopen het gevaar dat ze hun identiteit verliezen (door gedwongen aanpassing aan het gemiddelde)
- Ze kunnen existentiële depressie ervaren al op zeer jonge leeftijd
Maatwerk in het onderwijs voor uitzonderlijk hoogbegaafde kinderen
Uitzonderlijke begaafdheid gaat niet over. Het beïnvloedt de ontwikkeling vanaf de geboorte tot op hoge leeftijd. IEKU specialiseert zich in persoonlijk advies en coaching voor ouders en leerkrachten van hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde kinderen. De specifieke uitdagingen die bij het opvoeden en les geven van deze kinderen komt kijken zijn goed te handelen. Mits je over de juiste tools en inzichten beschikt.
Wat ik voor je kan doen:
- Master class Maatwerk is geen luxe, online
- Master class Fluïde model voor fluïde bestaan, live
- Het boek Intens authentiek en vrij
- Meer over uitzonderlijke begaafdheid (145+)
Neem bij vragen contact met mij op!
Beste Renata,
Dank voor deze waardevolle site!
Mijn dochter van 4 heeft zichzelf leren lezen. Ook heeft ze zichzelf het spreken van Engels en uit interesse wegens tekenfilms het lezen van Japans aangeleerd. En zo waren er nog wat kenmerken waardoor wij hoofbegaafdheid vermoedden. Wegens problemen op de kleuterschool hebben wij haar kort geleden laten testen. Haar score was gemiddeld, dus “niet eens” hoogbegaafd. Zou het kunnen dat zij uitzonderlijk begaafd is, of kan dat niet als je gemiddeld scoort op een IQ-test?
Ik hoor heel graag jouw inzicht.
Beste Sarah, dank voor je reflectie. Je dochter is vermoedelijk uitzonderlijk begaafd en ik denk ver boven 145. Dat ze op een IQ test gemiddeld scoort is gebruikelijk… daar schrijf ik ook over hier op mijn website. Intelligentie kan niet met een IQ test gemeten worden. Heb je mijn boek Intens, authentiek en vrij al gelezen? Dan wordt je steeds meer duidelijk. En als je meer input en inspiratie wilt, online modules, live bijeenkomsten, youtube kanaal Hoogbegaafde rebel en podcast Ik ben gewoon normaal, richten zich allemaal op ouders te helpen bij de zoektocht naar wie zij zijn en wie hun kind is. Groeten, Renata
Hartelijk dank, Renata, voor dit inzicht. Ik heb jouw boek zojuist besteld en ben inderdaad al een hele tijd zeer zoekend naar input/handvatten om mijn dochter gelukkig, gezond en dichtbij zichzelf te laten opgroeien. Het voelt nu nog alsof er een wervelwind van info op ons afkomt, met de uitdaging om daarin het juiste, passende te vinden voor het kind. Maar ik ben erg blij met in ieder geval een denkrichting te hebben gevonden!
Hallo Renate,
Ik heb een vraag over mijzelf.
Toen ik klein was ben ik getest met de WPPSI test, hier is toen 145+ uitgekomen. Rond mijn 10e ben ik nogmaals getest, omdat ik erg onder presteerde. Deze keer was het een WISC test en haalde ik 137.
Ik heb mij altijd afgevraagd of mijn intelligentie nou zo naar beneden is gegaan of dat dit verschil komt door alle omstandigheden op school en de toen al spelende faalangst.
Beste Anne, bedankt voor je vraag. Je intelligentie kan niet naar beneden gaan, tenzij je een hersenletsel oploopt. Wat er tijdens de 2e test vermoedelijk gebeurd was, is dat je gewoon op die dag onder die omstandigheden lager scoorde. De hoogst behaalde score is leidend. Je kunt er van uitgaan dat je uitzonderlijk begaafd bent en laat niemand je in twijfel brengen! Je weet zelf het beste wie je bent. Als je vragen hebt over je faalangst en hoe hiermee om te gaan, kun je mij altijd mailen. Groet, Renata
Hallo Renate,
Onze zoon is op 9 jarige leeftijd getest (WISC-III-NL) hierbij heeft hij een score gehaald van >145. Hij heeft groep 7 en 8 in één jaar gedaan en doet nu 2e jaars gymnasium tweetalig onderwijs.
( inmiddels 12 jaar oud) In de brugklas heeft hij opnieuw een citotoets gehad waarbij hij heel laag gescoord heeft en dus niet wordt gezien als een hoogbegaafd of uitzonderlijk begaafd kind.
motivatie of doorzettingsvermogen om huiswerk te maken is er niet. Iedere dag een gevecht.
Resultaten van school zijn overigens goed, als hij leert.
Vanaf baby af aan veel problemen gehad met slapen, zowel gaan slapen als doorslapen.
Hij heeft steeds meer angsten ontwikkeld wat hij slecht kan verwoorden, m.n. ‘s avonds en ‘s nachts.
Sinds enige tijd is hij onder behandeling bij een psycholoog maar merk niet echt verandering.
Ieder avond een gevecht om naar bed te gaan en in te slapen en ‘s nachts een keer of 3/4 wekt hij ons dat hij bang/ in paniek is en niet kan slapen. Ondertussen hangen hier bij zoon en moeder de wallen op de grond en merk ik dat hij echt uitgeput raakt. Heb hem zelfs al een aantal keer van school gehouden om te rusten.
Heeft u hier nog advies of tips wat ik kan toepassen om het slapen te verbeteren?
Beste Noor, ik schrijf over angst in dit artikel https://www.ieku.nl/2018/11/hoogbegaafde-kinderen-leven-vaak-in-angst/. Je zoon past zich zoveel aan dat hij zichzelf aan het verliezen is (vermoed ik). Dat levert te veel onzekerheid op en te veel angsten. Er zal gekeken moeten worden aan de mate van aanpassing en wat hierin kan veranderen. Kan hij bijvoorbeeld bepaalde vakken zelfstandig doen? Kan en wil hij soms of structureel thuis werken? Waar heeft hij behoefte aan? Daarnaast zal hij misschien counseling nodig hebben voor het omgaan met zijn hoogbegaafdheid. Dat moet een ervaren counselor zijn die weet hoe het is om uitzonderlijk begaafd te zijn en die een uitgebreide kennis en ervaring heeft op dit gebied. Je zoon moet een klik hebben met deze persoon, anders kan hij hem/haar niet serieus nemen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Groet, Renata
Hi noor, lees het boek de taal van huilen. Van aletha solter. Over eno verwerking. Hb’ers hebben meer gevoelens te verwerken door de hoge sensitiviteit. Ik werk met ouders en veel hebben hb kids. Op mijn site staan ook artikelen (gratis) die je kunnen helpen.
Beste Renata,
Is een kind ook uitzonderlijk hoog begaafd als het op de RAKIT 2 een score van > 145 haalt? Of haal je dat met deze test makkelijker dan met de WISC?
Wij zijn eerlijk gezegd stom verbaasd over de uitslag van de test van onze zoon. Het hele intense herkennen wij wel maar de nieuwsgierigheid, leergierigheid, voorsprong in ontwikkeling helemaal niet.
Onze zoon heeft vooral heel veel weerstand om nieuwe dingen te leren en te doen en we merken ook niet dat hij veel kan onthouden. (Niet in alle gevallen natuurlijk maar het is niet opmerkelijk).
Op school een onopvallende leerling zonder dat hij ergens in uitblinkt.
Hoe is dit toch te rijmen met elkaar?
Hallo Ingrid, de score uit de Rakit geldt gewoon als uitzonderlijk begaafd. Je kunt op mijn website veel lezen over 145+ kinderen en dan zul je meer begrijpen. Maatwerk is essentieel, zodat hij leert en geen psychologische schade oploopt.
Dag Renata,
Onze zoon scoorde met 4;2 jaar op de WPPSI een TIQ van 145. Drie jaar later, vele strubbelingen op school achter de rug scoort hij op de RAKIT een TIQ van 130.
Ik weet dat een test altijd een momentopname is, maar ben toch ook op zoek naar een verklaring voor dit verschil.
Kan het zijn dat hij toen nog zo jong was, dat hij op dat moment een hoger potentieel had (een zgn. ontwikkelingsvoorsprong). Of is het potentieel blijvend aanwezig, maar wordt het testresultaat gedrukt door de schoolervaringen, de faalangst die ontstaan is en een gebrek aan passend aanbod in de afgelopen jaren.
Zijn potentieel komt er in schoolse resultaten nauwelijk uit. Hij heeft een prima inzicht en begrip, maar loopt tegen forse automatiseringsproblemen aan. Mogelijk druk een leerprobleem ook zijn score?
Ik ben benieuwd naar jouw visie.
Hartelijke groet,
Eva
Hallo Eva, je kunt niet per ongeluk te hoog scoren op een IQ test… dat je zoon nu lager scoort, kan veel oorzaken hebben: geen klik met de tester, faalangstig door gebrek aan uitdaging op school, onderpresteren, sociaal wenselijk gedrag dat op school gestimuleerd wordt, verkoudheid, niet goed geslapen, e.d. Je zoon heeft nog steeds een hoog potentieel en is nog steeds uitzonderlijk begaafd. Maar zit nu vermoedelijk in slaapstand.
Automatiseringsproblemen zijn typisch voor hoogbegaafde kinderen. Hun brein ontwikkelt anders. Er zijn manieren om dit te omzeilen, daarnaast ontwikkelen alle hoogbegaafde kinderen zich asynchroon. Daar moet ook rekening mee gehouden worden op school en thuis.
Je kunt mij altijd mailen voor een advies, je kunt ook nog deelnemen aan het event van 24 november.
Groet, Renata
Bedankt voor je reactie (en bevestiging). Het event de 24e klinkt interessant, ik heb je hierover gemaild. Hartelijke groet, Eva
Hallo Renata,
Ten eerste wil ik je bedanken voor alle geweldige posts die hier op de website staan. Zeer leerzaam en vooral heel herkenbaar. Denk ga toch een berichtje achterlaten!
Wij hebben een zoon, hij is 4,5 jaar nu. Op school laat hij weinig of niets zien wat hij kan, thuis echter is hij geniaal. Paar maanden terug kon hij opeens zelf rekenen, vroeg hem heb je dat in de klas gehad? Nee was zijn antwoord, gewoon, dat kan iedereen toch? We vermoeden al een flinke tijd dat hij kan lezen of mogelijk bepaalde woorden herkent (geen korte woorden ook, woorden als zoetwater schildpad). Hij dreunt het alfabet op in het Nederlands en Engels en benoemt hierbij ook woorden in beide talen die met diezelfde letter beginnen. En kan lange woorden al volledig en correct spellen. Echter in groep 1 krijgen ze dit soort dingen nog niet in de klas. Zijn fijne motoriek ligt achter, een pen vasthouden is moeilijk dus zegt hij: dat kan ik niet of dat wil niet. Op zich gaat hij met plezier naar school, echter zegt hij wel elke dag: ik weer niets nieuws gehad op school en school is saai.
Voor mij is heel duidelijk, hij is hoogbegaafd (mijn man en ik zijn dat beide ook), ik vraag me alleen zelfs af of hij niet uitzonderlijk hoogbegaafd is. Hij is op school wel getest maar deed maar half bakken mee, scoort slecht op het zelf doen gedeelte dus dat haalt zijn gemiddelde omlaag naar 120.
Hoe kunnen we hem zo ver krijgen dat hij op school een beetje laat zien wat hij al kan? Ik zou het zo zonde vinden als hij vast gaat lopen straks (wat ik wel gedaan heb, 1 keer op 7 jaar en later ook helaas mijn school niet af gemaakt).
Hallo Bianca, bedankt voor je reactie. Je vraag is: hoe kun je je zoon zover krijgen zodat hij op school laat zien wat hij kan. Mijn antwoord: het is niet zo eenvoudig, het is zelfs erg moeilijk. Waarom? Je zoontje bevindt zich in een voor hem a-intellectuele omgeving. Daarbij komt zijn enorme intensiteit, gevoeligheid en de capaciteit om mensen “te lezen” en zich sociaal aanpassen zoals van hem in de desbetreffende situatie verwacht wordt. De verwachtingen op een basisschool sluiten niet aan bij de (behoorlijk) asynchrone ontwikkeling van je kind. De manier van praten, uitleggen, met elkaar communiceren, sociale interactie, diepgang, e.d. sluiten niet aan bij de ontwikkeling van je kind. Met andere woorden: de leerkracht zal eerst moeten weten wat uitzonderlijk begaafd betekent, welke behoeftes je zoontje heeft, hoe hij leert etc, zodat zij/hij in de klas adequaat kan reageren. Daarnaast heeft je zoontje ontwikkelingsgelijken nodig aan wie hij zich kan spiegelen. Dat zijn over het algemeen niet de kinderen in zijn klas.
Misschien is het goed om het event van 24 november te bezoeken (zie link hierboven) om meer te leren over wat je zoontje nodig heeft en hoe de ouders en de school het kunnen bieden.
Bedankt voor je antwoord! Hij staat op de kalender, lijkt me heel interessant 🙂
🙂
Hallo Renata
Ik heb dit een tijdje geleden al gelezen en ik ben toch met een vraag blijven zitten. Moet je echt uitzonderlijk hoogbegaafd zijn om jezelf te kunnen leren lezen? Mijn zoontje kwam met de test uit op 131. Maar hij heeft zichzelf toen hij 3 en half was leren lezen. Hij is nu 7 en heeft zichzelf vloeiend engels geleerd. Maar verder zien we eigenlijk niets (meer) van (uitzonderlijk) hoogbegaafdheid. Toen hij kleiner was zagen we wel intellectuele gevoeligheid. Toen hij net 4 was kreeg hij van een tante puzzels van Nederland, Benelux en Europa. Dat was reuze interessant en al snel kende hij veel landen van Europa en wist hij wat provincies zijn. Hij was nog geen 4 en half toen hij uit zichzelf begon met sommetjes maken. Dit hebben wij eigenlijk altijd gekoppeld aan gewoon hoogbegaafd. Op school werd hij niet eens gezien als hoogbegaafd.
Groetjes Mirjam
Hallo Mirjam, het lijkt er op dat je zoon uitzonderlijk begaafd is…
Hallo Renata,
Allereerst.. Inmiddels lees ik al enige tijd vol interesse de artikelen op je website.
Dankjewel voor alle zeer nuttige informatie, wij zijn hierdoor een stuk wijzer geworden!
Even een korte schets van onze situatie alvorens ik je wat vragen wil stellen:
Wij hebben een zoon van 6 jaar waarbij onlangs een intelligentie onderzoek is afgenomen door een psycholoog gespecialiseerd in hoogbegaafdheid.
Onze zoon bleek super sociaal gevoelig en was moeilijk te testen.
Op de onderdelen met prestatiedruk had hij aanzienlijk lager gescoord. Er werd een score van 132 gemeten.
Wij lieten ons vertellen dat onze zoon waarschijnlijk een iq heeft op zeer hoogbegaafd niveau, ondanks de testresultaten. Zij vertelden ons dat vanwege de hoogte van zijn iq de kans zeer groot is dat onze dochter evenals hoogbegaafd zou kunnen zijn.
Enkele maanden later lieten we onze dochter van 4 jaar en 9 maanden testen.
Tot onze verbazing kon haar daadwerkelijke iq niet exact worden gemeten omdat deze boven de 145 ligt.
Tevens staat er in het verslag dat er op basis van de testresultaten met grote waarschijnlijkheid kan worden gezegd dat haar iq aanzienlijk hoger ligt als de gemeten score. (Waar natuurlijk verder geen sluitende uitspraak over kan worden gedaan).
Echter hebben wij haar nooit als zodanig herkend/ erkend. Onze verbazing is zeer groot en het is best een verwerking.
Van onze zoon was de uitslag van het onderzoek een bevestiging van iets wat we eigenlijk al wisten maar bij onze dochter hadden we dit helemaal niet verwacht.
Buiten het feit dat onze dochter wijs is en creatief, snel van begrip, empathisch, welbespraakt en een sterkte eigen mening heeft gaat ze gewoon met de flow mee en heeft ze veel vriendjes en vriendinnetjes.
Beide kinderen zitten op een reguliere basisschool en hier is de begaafdheid van onze dochter ook onopgemerkt gebleven.
Ik ben in afwachting van je ” Glossy” Hoopvol dat deze ons meer handvatten geeft tijdens het maken van keuzes in onze zoektocht naar passend onderwijs.
Aan jou even een aantal vragen omdat jouw expertise ligt bij uitzonderlijke begaafdheid.
Hoe kan het dat wij de uitzonderlijke begaafdheid nauwelijks herkennen bij onze dochter?
(Naar mijn gevoel laten kinderen met een dergelijk hoge intelligentie vanaf zeer jonge leeftijd uitzonderlijke ontwikkelingen/prestaties zien).
In hoeverre is een intelligentieonderzoek betrouwbaar? (Rakit 2)
In hoeverre kunnen we ervan uit gaan dat onze dochter hoogbegaafd is of dat er vanwege haar leeftijd sprake is van een tijdelijke ontwikkelingsvoorsprong?
Alvast bedankt.
Met vriendelijke groet,
Wendy
Beste Wendy,
je dochter (of wie dan ook) kan niet per ongeluk te hoog scoren op een IQ test. Deze score is een minimumscore en je kunt er dus van uitgaan dat het klopt. Als je op deze website artikelen leest over hoogbegaafde meisjes, kom je er al snel achter dat zij een ster zijn in het verdoezelen van hun kwaliteiten omdat ze op de rest willen lijken (sociale vaardigheid). https://www.ieku.nl/hoogbegaafde-meisjes/
Renata
Hoi Renata,
Ik heb een zoon van 12 met een IQ van 132 en een dochter van 9 met een IQ van129.
Althans dat kwam uit de test bij hun.
Maar vooral bij mijn dochter twijfel ik of dit klopt.Mijn dochter liet me na de test namelijk weten dat ze sommige vragen niet had beantwoord omdat er eigenlijk meerdere goede antwoorden mogelijk waren en ze niet precies wist wat er van haar verwacht werd, of welke ze moest kiezen.
De juf herkend bij haar het onderpresteren, ze past zich perfect aan.
Ik herken haar in jouw beschrijving.Ze is hyper sensitief en op sociaal vlak super ontwikkeld(dat kwam ook uit de test)
We hebben er toen toch voor gekozen om haar niet te versnellen, omdat ze voor het eerst geen hoofdpijnen had en eindelijk een vriendinnetje gevonden had en een leuke juf die haar hoogbegaafdheid erkend en haar uitdaagt op verschillende vlakken.
Maar nu ik dit stuk lees twijfel ik of ik de juiste beslissing heb gemaakt…Mijn zoon zit nu op het gymnasium en heeft het super naar zijn zin, heeft vrienden en vriendinnen van zijn eigen leeftijd of ouder (hij is een vroege leerling omdat hij wel versneld is op de basisschool dus de rest van de klas is 1of 2jaar ouder dan hem)Maar hij zit in het schoolorkest waardoor hij ook contact heeft met kinderen uit hogere klassen waar hij af en toe filosofische gesprekken mee voert over problemen in de wereld van nu.
Mijn kinderen hebben beiden een heel verschillend karakter.
En soms als ouder weet ik het ook even niet meer waar ik goed aan doe, meestal laat ik dan de beslissing een beetje afhangen van wat het kind graag zou willen…en dat lijkt tot nu toe best te werken.
Alleen bij mijn dochter ben ik soms bang dat ik tekort schiet…
Maar mijn vraag is nu eigenlijk; is het mogelijk dat zo’n IQ test niet precies meet wat ze kan?Of kan het zijn dat ze eigenlijk hoger zit dan getest omdat ze ervoor koos liever geen antwoord te geven dan een antwoord te kiezen?
Beste Sonja, dat klopt helemaal. Een IQ test meet niet precies wat een kind kan. In dit artikel wordt het uitgelegd https://www.ieku.nl/2012/02/de-waarde-van-iq-scores/. Overigens is één punt te verwaarlozen. Je dochter is ook hoogbegaafd. Als een kind verkouden is, kan het al 10 punten schelen op een IQ test (Jelle Jolles VU Amsterdam).
Groet, Renata
Hallo Renata,
Zoon (7jr) en dochter (5 jr) zijn beiden 145+. De laatste tijd irriteert zoon zich erg aan zijn zus, let te veel op haar. Hij zegt dat hij niet tegen haar geluiden kan. Het begon tijdens het eten. Hij vindt dat ze erg smakt en kan daar absoluut niet tegen. Na een poos kon hij er ook niet tegen om naast haar op de bank te zitten en nu wil hij niet meer met haar in 1 kamer slapen. Hij zegt dat ze vervelende geluiden maakt, wordt dan erg boos, zegt lelijke dingen tegen haar en gaat soms huilen. We hebben veel met hem gesproken hierover, begrip getoond maar ook duidelijk gemaakt dat het aan hem ligt, dat hij daar blijkbaar erg gevoelig voor is en dat het niet aan haar ligt. We hebben hulpmiddelen gebruikt (koptelefoon, oordopjes), tips gegeven (niet naar haar kijken/letten, afleiding zoeken, etc.). Nu lees ik in jouw artikel de speciale problemen waar ze tegen aan kunnen lopen. Is dit een voorbeeld van extreme vitterij en wat kunnen we doen om hem te helpen met zijn woede en frustratie hierover?
Beste Ana, bedankt voor je reactie. Het zou kunnen dat je zoon niet lekker in zijn vel zit en zich dus aan alles gaat storen. Het kan ook te maken hebben met gevoeligheid. Probeer te onderzoeken of je zoon zich prettig voelt op school en of hij genoeg uitgedaagd wordt. Aan de andere kant kunnen jullie manieren bedenken om hem te helpen leren omgaan met dit soort dingen. Wat kun je zelf doen? Op zich hebben jullie al van alles geprobeerd. Bij hooggevoeligheden gaat het om persoonlijke voorkeuren, je kunt het niet uitzetten of afleren, je moet er mee leren omgaan. Lees hier meer over zintuiglijke hooggevoeligheid https://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/
Beste Renate,
Wij hebben 2 kinderen met een IQ van 145+ maar ik herken ze helemaal niet in jouw omschrijving van uitzonderlijk begaafde kinderen. Geen specifiek talent en hebben een redelijk normale ontwikkeling doorgemaakt tot nu toe. Wel hebben ze zichzelf leren lezen halverwege groep 2 en zijn ze bijzonder goed in redeneren en argumenteren. We weten sinds kort dat ze hoogbegaafd zijn, en dat herkennen we. Maar ben je direct uitzonderlijk begaafd wanneer je IQ boven de 145 uitkomt?
Hallo Marina, bedankt voor je reactie. Je schrijft dat je kinderen geen specifieke talenten hebben, maar vervolgens schrijf je dat ze zichzelf hebben leren lezen en dat ze bijzonder goed redeneren en argumenteren… Alleen uitzonderlijk begaafde kinderen (die 145 of meer scoren op een IQ test of waarvan vermoed wordt dat ze uitzonderlijk begaafd zijn) kunnen zichzelf leren lezen. Wat overigens niet zegt dat alle uitzonderlijk begaafde kinderen zichzelf leren lezen. Dat hangt af van persoonlijke voorkeuren en interesses. Je kunt het meestal zien in de mate van intensiteit, asynchrone ontwikkeling en intellectuele hooggevoeligheid. Deze kenmerken zijn bij uitzonderlijk begaafde kinderen nog meer aanwezig dan bij hoogbegaafde kinderen.
Beste Renata,
Ergens in een van je artikelen of commentaren meen ik gelezen te hebben dat een kenmerk van uitzonderlijk begaafde kinderen is het zichzelf leren lezen of zichzelf een rekenstrategie aanleren.
Ik weet niet of het klopt, maar ik kan het niet meer terug vinden.
Met vriendelijke groeten,
Mo
Hallo Maureen, het is niet zo dat alle uitzonderlijk begaafde kinderen zichzelf leren lezen. Dat hangt volledig af van hun interesses en voorkeuren. Maar ALS een kind zichzelf leert te lezen voor zijn 5e jaar en zeker voordat het leesonderwijs krijgt op school, gaat het vrijwel zeker om een uitzonderlijk begaafd kind.
Groeten, Renata
Hallo Renée, bedankt voor je reactie. Het is voor mij moeilijk te zeggen of je zoon wel of niet voldoende uitgedaagd wordt. Over het algemeen kunnen 145+ kinderen niet goed worden uitgedaagd en onderwezen in een reguliere klas. Zij hebben gemiddeld 25% van de tijd nodig om de basisstof te leren. Dat betekent dat ze zonder zinnig werk 75% van de tijd niets doen. Je zoon is heel sociaal vaardig, schrijf je. Misschien gebruikt hij zijn hele intellect om te overleven, sociaal dan. Ik weet natuurlijk niet wat de school allemaal doet, maar als ze de stof top-down aanbieden, als ze veel hoger orde denken vragen hebben, als je zoon veel ruimte krijgt om te leren waar hij op dat moment aan toe is en als de basisstof (alles dus) gecompact is tot 25%, kan het goed gaan…
Groeten, Renata
Hallo Renate,
Mijn beide kinderen (groep 8, 11 jaar; groep 7, 10 jaar) zijn beiden >145 getest. Ze zitten beiden op een Leonardo-school. Met de oudste lijkt het vrij goed te gaan, waarbij we wel vermoeden dat hij zich aanpast en onderpresteert. De jongste past zich minder aan en zij klaagt elke 2-3 maanden over verveling. Ook zijn ze beiden tijdens de vakanties veel vrolijker, creatiever, socialer etc. Voor beiden zijn we ons aan het oriënteren op een goede VO-school. We hebben inmiddels 3 scholen geselecteerd, die alle drie een gymnasium hebben en aandacht hebben voor hoogbegaafdheid. Wij hebben onze zorgen of ze ook een goed programma hebben voor uitzonderlijk hoogbegaafden.
Welke vragen adviseer je mij te stellen aan deze scholen.
Wij stellen je reactie zeer op prijs.
Hallo Bart, bedankt voor je reactie. Een school moet beseffen dat uitzonderlijk begaafd heel anders is dan “gewoon” hoogbegaafd. Zij moeten open staan voor extern advies en bereid zijn out of the box te denken. Je kinderen hebben een persoonlijk leerplan nodig, die hen in staat zal stellen vooruit te werken of niet in de volgorde te werken die gebruikelijk is. Ook moet het mogelijk zijn thuis te werken of op een andere plek tijdens de schooltijd. Het moet mogelijk zijn eerder examens te doen of een deel van de examens als blijkt dat een van je kinderen bepaalde vakken sneller af heeft.
Ook in het VO wordt de stof bottom-up en in een slakkengangetje aangeboden. Dat is desastreus voor de motivatie. Daarnaast moeten jullie of de mentor goed kijken welke praktische vaardigheden misschien nog geleerd moeten worden. Oppervlakkig leren bijvoorbeeld, is een van de grootste valkuilen van hoogbegaafde kinderen. De stof komt bekend voor, dus ze denken dat ze het beheersen. Tijdens de toets kunnen ze het niet meer reproduceren. Dat soort zaken, daar zou de school zich bewust van moeten zijn en bereid zijn er iets mee te doen.
Hopelijk heb je er iets aan. Veel succes met het vinden van de juiste school, Renata
Hallo Mirjam,
Ik zal deze master class weer gaan geven, waarschijnlijk in het volgend schooljaar. Als je mijn nieuwsbrief volgt, lees je het vanzelf. Hartelijke groeten, Renata
PS Op 20 november geef ik een lezing bij Pharos in Vlaardingen over deze kinderen. Misschien iets om mee te beginnen?
Hallo Renate,
Ik zou erg graag naar de workshop van zeer hoogbegaafde kinderen gaan. Onze dochter heeft ook op de testen ver boven de 145 gescoord wb. IQ. Ik herken de kenmerken zeer goed. Helaas valt deze datum van 12 februari voor het zuiden van het land in de krokusvakantie en zijn we op wintersport. Ga je de workshop ook nog op een ander moment geven? of ga je er een verslag van op de site zetten?
Ik hoor het graag.
Hallo Renate,
Onze zoon (7) is begin september ook 145> getest op de WISC, maar ik herken gek genoeg weinig in bovenstaand verhaal: vind hem helemaal niet wonderkind-achtig bijvoorbeeld. Ook sociaal gezien beweegt hij zich heel soepel door het leven. Hij doet nu, als juni-leerling, groep 4 en 5 in 1 jaar en gaat na de zomer na groep 6. Wat ik me nu afvraag: is hij dan een uitzondering, wordt hij misschien nog steeds bij lange na niet genoeg uitgedaagd of heeft hij een ‘achterstand’ opgelopen doordat ie van anderhalf tot ruim over de zes jaar zeer ernstig en zeer uitgebreid eczeem had, en daardoor jaren nauwelijks of heel slecht en veelvuldig verstoord sliep?