Vanochtend sprak ik een moeder die zich zorgen maakte over haar hoogbegaafde zoon. Hij is getest toen hij 5 jaar was en toen al een IQ van 135 haalde. Op dit moment heeft hij thuis veel weerstand, is lusteloos, wil geen activiteiten bedenken, wil geen huiswerk maken en heeft moeite met vrienden maken. De moeder vraagt zich af wat ze moet doen, zou ze hem nogmaals moeten laten testen?
Het belangrijkste wat er nu speelt is dat hij moet functioneren in een voor hem ongeschikte omgeving. Deze omgeving – school – zou voor hem passender gemaakt moeten worden. Dan zal hij zich meer begrepen voelen, lekkerder in zijn vel zitten en meer plezier hebben in school.
Hoe bereik je dit:
- De jongen is getest toen hij nog vrij jong was, daarom moet de score van toen als een minimumscore gezien worden. Met andere woorden: zijn IQ is waarschijnlijk veel hoger. Benader hem daarom als uitzonderlijk begaafde.
- De school zou, gezien zijn IQ, een persoonlijk leerplan moeten schrijven waarin de leerbehoeftes van de leerling opgenomen worden. Dat is niet gebeurd en hij wordt beziggehouden met een standaardpakket voor hoogbegaafden.
- Hij zou aangesproken moeten worden op een volwassener niveau. Doordat hij onderschat wordt, past hij zich aan en doet zichzelf tekort.
- Veel hoogbegaafde kinderen reageren door hun gedrag op zo’n ongeschikte omgeving. Voordat het gedrag geadresseerd wordt en voordat er weer getest moet gaan worden, zouden de leerkrachten moeten kijken of het kind werkelijk onderwijs op zijn niveau krijgt.
- Bezigheidstherapie met standaardoplossingen werkt niet voor hoogbegaafde kinderen. Het is aanlokkelijk, zo’n kant-en-klare kist of Acadin, maar je hebt er niets aan zonder een plan: welke vaardigheden en strategieën moet het kind leren?
- Hoogbegaafde kinderen worden veelal aan het werk gezet en moeten zich zelf redden. Dat je hoogbegaafd bent, betekent niet dat alle (studie)vaardigheden al ontwikkeld zijn. Die moeten nog geleerd worden zoals bij andere kinderen. Hoogbegaafde kinderen hebben begeleiding nodig. Laat ze dus niet aan hun tafeltje zitten!!
We laten gemiddeld begaafde kinderen niet samenwerken met kinderen die 60 of 70 IQ hebben, dus zwakbegaafd zijn. Dat vinden we heel normaal en iedereen begrijpt dat het niet zou werken. Van hoogbegaafde kinderen, die ook 30 en meer IQ van de norm verschillen, wordt wel veracht dat ze kunnen functioneren in een reguliere klas zonder onderwijsaanpassing en zonder een passende begeleiding!
Het besef dat hoogbegaafde kinderen passend onderwijs met passende begeleiding nodig hebben en daar zelfs recht op hebben moet er zo snel mogelijk komen. Als leerkrachten zich dit niet realiseren en zich niet laten bijscholen, zijn ze een groep kinderen aan het kapotmaken. En dat is denk ik nooit hun bedoeling geweest.
Probleem is ook dat alle hoognegaafden over 1 kam gescheerd worden. 1 hb protocol. En dat terwijl het zo’n enorm diverse groep is. Ik stoor me eraan bijv dat er ingezet wordt door de meeste scholen op de cognitieve voorsprong in plaats op het in kaart brengen en volgen van de asynchrone ontwikkeling en divergente denken.
Dat klopt Danielle, er zijn ook kinderen die uitzonderlijk begaafd zijn maar de CITO toetsen niet goed maken (wat logisch is weer) en daardoor niet de begeleiding krijgen waar ze recht op hebben. We blijven voorlichten en strijden voor gelijke rechten!
waarom moet het IQ bij jonge kinderen als minimum worden gezien? De IQ test vergelijkt toch met kinderen die even oud zijn? Mijn dochter was nog net geen 5 jaar toen ze getest werd met een IQ van 145. Begrijp ik het goed als dat dus in werkelijkheid nog hoger kan liggen gezien haar leeftijd? En geldt dit dan ook voor haar broer die op de leeftijd van 6 jaar met een IQ van 139 werd getest? Dan moet ik ze wellicht allebei als uitzonderlijk begaafd benaderen. Bedankt voor alle interessante artikels op je blog! Een gepaste omgeving voor hen vinden, is een grote uitdaging. Op school hanteren ze een algemene aanpak voor hoogbegaafden met het standaard compacten zoals in de cursus is voorzien. Maar ik merk dat dit niet genoeg uitdaging biedt voor mijn kinderen. Maar school vindt dat ze goed bezig zijn. Frustrerend vaak…
Hallo Johanna,
De IQ ontwikkelt tot ongeveer 9 jaar, daarnaast zijn niet alle psychologen goed in het testen op hoogbegaafdheid. Je dochter is met 5 jaar getest en scoorde al 145. De psycholoog had toen kunnen kijken als hij de lijn doortrekt, hoe groot de voorsprong is ten opzichte van een kind van 5 met een gemiddeld IQ en hoe hoog de werkelijke waarde zou kunnen zijn. Hier moet je echter ervaring mee hebben. Een kind dat zo hoog scoort met 5 jaar heeft een cognitieve voorsprong van 4-5 jaar (over het algemeen). Ik ken je dochter niet en de test, daarom schat ik het nu. Je dochter heeft inderdaad een andere aanpak nodig op school. Een 145+ aanpak. Groeten, Renata
Ook hoogbegaafde kinderen hebben passend onderwijs nodig, dat bedoel ik met geen standaard programma’s gebruiken. HB scholen denken vaak dan hun aanpak voor alle kinderen goed is, dat is niet zo. Binnen het hb-spectrum moet net zoveel gedifferentieerd worden als daaronder. Je dochter komt waarschijnlijk mee, als de stof op een andere manier wordt uitgelegd. Daarnaast moet ze geholpen worden met het aanleren van vaardigheden zoals (een paar) executieve functies die ze nog niet onder de knie heeft.
En wat als je kind met een iq van 145 al in een ” Leonardo klas” zit. Maar niet mee kan komen met het niveau/tempo van de rest van de groep. En zodanig hoogsensitief is dat ze last heeft van alle prikkels en de executieve functies niet voldoende ontwikkeld zijn? En juf de insteek heeft dat ze mee moet met het tempo van de groep…. 🙁