Hoogbegaafde kinderen leren snel. Dit betekent dat ze na een of twee herhalingen al nieuwe concepten kunnen leren, maar het betekent automatisch ook dat ze vaak een hoop onnodige herhalingen moeten verduren. Zelfs slimme kinderen hebben minstens vijf herhalingen nodig, dus zelfs in een klas vol slimme kinderen moet het hoogbegaafde kind nog steeds veel herhalingen ondergaan.

Nieuwe concepten snel begrijpen is één aspect van het leren van hoogbegaafde kinderen. Een ander aspect is dat veel hoogbegaafde kinderen al een groot deel van de stof kennen als het schooljaar begint. Dit betekent dat ze -althans voor die stof- geen herhaling nodig hebben. Voorbeeld: een kind van 5 kan al lezen maar moet alsnog in de klas naar de “letter van de dag” luisteren. Het kind moet meedoen aan alle activiteiten die kinderen de letters leren.

Kinderen die het materiaal al beheersen, kunnen snel verveeld raken. Stilzitten en op de les focussen kan onder deze omstandigheden erg stressvol zijn. Hoewel het nodig is dat kinderen leren om stil te zitten en geduldig te zijn is het ondoenlijk voor een hoogbegaafd, zich vervelend kind. Dit kind verveelt zich niet even, het verveelt zich soms dag in dag uit, jaren achtereen. Sommige volwassenen kunnen het zelfs niet opbrengen om een saaie film van twee uur uit te kijken. Daarentegen verwachten de meeste volwassenen wel dat een kind het accepteert om zich niet twee uur te vervelen, maar zes uur per dag, vijf dagen per week. Nog erger, niet één week, maar het hele schooljaar.

Gevolgen

Gebrek aan uitdaging heeft een negatief effect op hoogbegaafde kinderen. De meesten verliezen al snel de motivatie om te leren. Ouders merken vaak dat de vonk in de ogen van hun kind vervaagt. Kinderen met zo veel potentieel worden meestal onderpresteerders en dat wordt al vlug een patroon dat moeilijk is terug te draaien.

Misschien nog erger dan het effect op het presteren zijn de emotionele gevolgen die het gebrek aan uitdaging kan veroorzaken. Hoogbegaafde kinderen kunnen gefrustreerd, boos en depressief worden. Ze kunnen lijden aan psychosomatische klachten, waarvan buikpijn een veel voorkomende is. Voor sommige ouders kan het een hartverscheurende strijd zijn om hun kind ’s ochtends naar school te brengen, omdat ze weten dat ze hun tegenstribbelende kind veroordelen tot een nieuwe dag van verveling en monotonie.

Mentale rustdag

Onder deze omstandigheden kunnen ouders overwegen om hun kind een “mentale rustdag” te geven (een baaldag). Een dag waarop het kind thuis mag blijven en niet naar school hoeft. Deze dagen moeten niet te gemakkelijk ingelast worden. Ouders moeten hun kind niet thuislaten elke keer als het gestrest is. Alle kinderen ondervinden stress op school. De meeste ouders zien heel goed wanneer hun kind niet alleen academisch, maar ook fysiek en emotioneel begint te lijden.

Ouders die hun kind een mentale rustdag willen geven moeten bereid zijn om tijd door te brengen met het kind. Het is niet de bedoeling dat het kind de hele dag voor de tv zit. Het is een dag om naar het museum of de bibliotheek te gaan. Een dag om aan projecten te werken die het kind zelf leuk vindt, projecten waar hij/zij op school niet aan kan werken. Het is een dag waarop je kind een onderwerp kan ontdekken waar hij/zij van houdt. Als allebei de ouders werken kunnen ze vooraf een oppas inschakelen die bereid is een uitstapje te maken met het kind of aan projecten te werken.

Een hoogbegaafd kind kan al aardig bijkomen na een dag, maar soms heeft je kind twee of meer dagen nodig. Schroom dan niet de leerkracht te bellen en uitleggen wat er aan de hand is. De meeste leerkrachten begrijpen dat de stress van aanpassing heel groot kan zijn bij hoogbegaafde kinderen. Sommige leerkrachten merken het zelf al, dat je kind niet lekker in zijn vel zit en vinden het niet vreemd als je dan meldt dat hij/zij thuis blijft.

Mocht je merken dat je kind na zo’n mentale pauze nog steeds moeite heeft met naar school gaan, zou je moeten uitzoeken waar het aan ligt. Het kan ook zijn dat er meer serieuze problemen spelen, zoals een depressie.