Vanochtend had ik net mijn dochter naar school gebracht, ik reed weg naar mijn werk en zag een moeder dat haar brullende en zich verzettende kind naar school probeerde te slepen. En toen dacht ik aan die talloze keren dat mijn kinderen ook niet naar school wilden. Een keer zat mijn zoon zo vastberaden op de bank “ik ga echt niet” te zeggen dat we het inderdaad niet hadden gedaan. En vanaf dat moment had hij thuisonderwijs (om het halfjaar tot aan de middelbare school te overbruggen). Mijn dochter heeft het ook regelmatig, dat ze het even helemaal zat is en thuis wil blijven. Dat laat ik dan ook toe. Het is voor hoogbegaafde kinderen nodig om af en toe tot zichzelf te komen.

Aanpassing is slopend

Veel mensen beseffen niet hoe stressvol en slopend de dagelijkse gang naar school kan zijn voor veel hoogbegaafde kinderen. Ze moeten zich veel aanpassen en doen alsof. Ze kunnen niet echt zichzelf zijn. Een dag thuisblijven geeft je kind meer rust en dan heeft het vaak ook weer zin om naar school te gaan. “Hoe vaak zou ik dit moeten doen?”, vragen ouders aan mij. Daar zijn geen richtlijnen voor. Als je kind het prettig vindt om een keer per maand thuis te blijven en bijkomen, is het prima. Sommige kinderen hebben dit vaker nodig. Belangrijk is dat je eerlijk bent tegen de school en dat je zegt dat je kind af en toe thuis blijf omdat het schoolmoe is. Dat begrijpen ze meestal wel. Schoolmoe betekent eigenlijk een soort miniburnout, je ziet het even niet zitten om je aan te passen omdat je daar erg moe van wordt. Thuis blijven is beter dan je kind naar de school slepen. Als je kind niet lekker in zijn vel zit, leert het toch niets. Je laat zien dat je je kind begrijpt en dat je aan zijn kant staat. En dat is heel belangrijk!

Hoe doe jij het als je kind niet naar school wil? Deel je ervaringen hieronder, het wordt door andere ouders erg op prijs gesteld.