Vanochtend had ik net mijn dochter naar school gebracht, ik reed weg naar mijn werk en zag een moeder dat haar brullende en zich verzettende kind naar school probeerde te slepen. En toen dacht ik aan die talloze keren dat mijn kinderen ook niet naar school wilden. Een keer zat mijn zoon zo vastberaden op de bank “ik ga echt niet” te zeggen dat we het inderdaad niet hadden gedaan. En vanaf dat moment had hij thuisonderwijs (om het halfjaar tot aan de middelbare school te overbruggen). Mijn dochter heeft het ook regelmatig, dat ze het even helemaal zat is en thuis wil blijven. Dat laat ik dan ook toe. Het is voor hoogbegaafde kinderen nodig om af en toe tot zichzelf te komen.
Aanpassing is slopend
Veel mensen beseffen niet hoe stressvol en slopend de dagelijkse gang naar school kan zijn voor veel hoogbegaafde kinderen. Ze moeten zich veel aanpassen en doen alsof. Ze kunnen niet echt zichzelf zijn. Een dag thuisblijven geeft je kind meer rust en dan heeft het vaak ook weer zin om naar school te gaan. “Hoe vaak zou ik dit moeten doen?”, vragen ouders aan mij. Daar zijn geen richtlijnen voor. Als je kind het prettig vindt om een keer per maand thuis te blijven en bijkomen, is het prima. Sommige kinderen hebben dit vaker nodig. Belangrijk is dat je eerlijk bent tegen de school en dat je zegt dat je kind af en toe thuis blijf omdat het schoolmoe is. Dat begrijpen ze meestal wel. Schoolmoe betekent eigenlijk een soort miniburnout, je ziet het even niet zitten om je aan te passen omdat je daar erg moe van wordt. Thuis blijven is beter dan je kind naar de school slepen. Als je kind niet lekker in zijn vel zit, leert het toch niets. Je laat zien dat je je kind begrijpt en dat je aan zijn kant staat. En dat is heel belangrijk!
Hoe doe jij het als je kind niet naar school wil? Deel je ervaringen hieronder, het wordt door andere ouders erg op prijs gesteld.
Goedemorgen,
Hier ook nu weer een moederhart wat gebroken op de bank zit.
Net mijn zoontje van 5 die uitzonderlijk hoogbegaafd (155/168) is naar school gebracht (regulier) waar de dagen lang duren en saai zijn voor hem. Binnen 1 schooljaar van groep 1 naar 2 en nu sinds 3 maanden mee doet in groep 3 maar daar nu klaar mee is.
Nog 7 weken en dan mag hij na de zomervakantie naar fulltime hb onderwijs.
Hij wil nu niet meer, heeft iedere dag buikpijn en zit tegen het huilen aan maar laat op school sociaal wenselijk gedrag zien, dat worden lange weken en school kan het echt niet ook al denken ze van wel.
Ik wil hem het liefst thuishouden tot die tijd maar school zegt dat hij niet laat zien waar zijn capaciteiten liggen en dat hij het sociaal niet helemaal trekt in de groep tussen 7 jarige want hij speelt te vaak alleen… zucht…het geijkte verhaal..
Hier praat hij Engels en gamed met zijn 13 jarige broers en wil hij naar musea..
Heb geen zin in getouwtrek met school of inspectie voor de laatste weken maar wil tegelijkertijd Sem blij en zichzelf zien zijn..
Ik mag hem nu voortaan bij hoge uitzondering op maandag thuis houden om hem volgens school ‘spelenderwijs’ dingen aan te reiken die hij leuk vindt…
Hij heeft het Naturalis in Leiden en het Science Centre in Delft uitgezocht waar ze verbaasd over waren want zijn cito’s waren niet boven verwachting..
Pfff hoop zó dat hij na de zomervakantie zichzelf kan zijn op de nieuwe school..
Hallo Femmie, bedankt voor je reactie. Je kunt je zoontje gewoon thuis laten als hij op school ziek wordt. En het is volkomen verantwoord want je doet wat je taak is, namelijk voor je kind zorgen en hem beschermen. Je kunt naar de huisarts en dat daar melden en verder je kind ziek melden.. Hij wordt daar toch ziek?
Hopelijk gaat het volgend schooljaar beter, maar hou het goed in de gaten, hoogbegaafdenonderwijs is vaak ook een one-size-fits-all aanpak, zeker als het om uitzonderlijke begaafdheid gaat. Groet, Renata
Hoe moet ik mijn dochters van 7 en 10 (uitzonderlijk hoogbegaafd) aan laten geven dat ze een oplaaddag nodig hebben. Vooral de jongste kan hier “misbruik” van gaan maken. En wat bied ik ze op deze dag aan?
Beste Nadine, hiervoor is een persoonlijk advies nodig, dit is namelijk per kind verschillend.
Pfffff. Mijn dochter is ook regelmatig op van alles wat ze op school meemaakt. Op haar eerste school begrepen ze dat prima en gingen ze stilzwijgend akkoord.
Op haar huidige school, waar ze door verhuizing zit, wijzen ze mij er al drie jaar lang op dat het niet mag, dat het niet goed voor mijn dochter is om als uitzondering behandeld te worden… zélfs de IB’er die gespecialiseerd is in HB. Uiteraard laat ik mijn dochter niet naar school gaan als ze ‘oplaadtijd’ nodig heeft. Dan raak je alleen maar verder van huis. Als je moet tanken, moet je tanken.
Leuk en aardig, maar hoe krijg je dat de Onderwijsinspectie uitgelegd? Die deelt met de botte bijl torenhoge boetes uit aan ouders die hun leerlingen een dagje thuishouden. Een arrogante- en misselijkmakende instantie is dat.
Zelfs de staatssecretaris Dekker heeft in de uitzending over thuiszitters http://zembla.vara.nl/seizoenen/2015/afleveringen/22-04-2015 gezegd, dat als de school niet kan bieden wat een kind nodig heeft hij het niet vreemd vindt als dit kind tijdelijk thuisonderwijs krijgt. Je kunt het zeker aantonen dat je hoogbegaafde kind niet in de omgeving past en dat hij/zij daar enorm veel stres van heeft. Desnoods via de huisarts.
Hallo Nina, als je zoontje al op school alles heeft gemaakt, is in zijn ogen huiswerk zinloos en wil hij het niet doen (logisch toch?) ik zou in gesprek gaan met de juf om te achterhalen hoe het zit. Als hij telkens hetzelfde moet doen, zou je kunnen praten over compacten = te veel herhaling schrappen. En daarmee bedoel ik zo’n 50-75% schrappen. Groeten, Renata
Heel herkenbaar. Ik merk dat mijn zoontje het af en toe nodig heeft. Maar op school is er echt geen begrip voor. Hoe krijg ik hiervoor begrip op school. Ze vinden dat ik hem maar onder dwang naar school moet slepen. En anders moet hij maar naar het speciaal onderwijs. Maar wat moet dat mannetje daar nou.
Lieve mensen, bedankt voor de reacties. Op Facebook lees ik nu ook een paar reacties waarin men zich verbaast over het feit dat je je kind thuis zou houden, er is toch leerplicht?, wordt er gezegd. Deze mensen begrijpen niet hoe het is om als een hoogbegaafde zich te moeten bewegen tussen alle anderen die niet hoogbegaafd zijn. Hoe het is om je de hele dag te moeten aanpassen! Zou het fijn zijn voor een kind met een gemiddeld IQ om dag in dag uit te moeten functioneren in een omgeving met allemaal mensen die 60 IQ of minder hebben?
Daarom is het goed je kind er af en toe “uit te halen” en hem of haar rust te gunnen, tot zichzelf laten komen. Dat geldt voor hoogbegaafde kinderen en zeer zeker voor uitzonderlijk begaafde kinderen. Als het onderwijssysteem geen passende omgeving kan bieden, moet het kind elders rust vinden en zichzelf zijn, en dat is meestal thuis.
Geldt dit ook voor het maken van huiswerk? Mijn zoontje van 5 in groep 3 weigert zijn huiswerk te maken. Hij zegt dat heb ik op school al gedaan. Moet ik dit melden aan de juf of laat ik het nog even om te kijken hoe het verder gaat?
Groetjes
Hallo Renata, dank je wel. We hebben onze zoon (met dit gedrag) ook een aantal keer thuis gehouden. Het wordt niet begrepen (mn werd er gedacht dat ik te toegeeflijk was en dat hij zo huilde/van slag was omdat hij mijn spanning voelde..??) Vreemd. Ik ben blij te lezen dat jij dit herkent en ook adviseert dat ze t soms nodig hebben.
Hartegroet
Sonja
Ik hield S heel vaak thuis toen hij nog op een reguliere school zat. Ik denk wel 2 van de 5 dagen. Hij trok het echt niet, alle onrust, de geluiden en het niets doen. Echt blij werden we er beiden niet van, want hij wist dat hij toch weer een keer naar school moest. Nu zit hij op een democratische school. Ook daar wordt het hem wel eens te veel met alle indrukken en meld ik hem een dag ziek om even bij te tanken. Hij kijkt dan vaak de hele dag tv, oneindig veel van die vreselijke series op nickleodeon en zo en gaat lekker met mij mee met de honden wandelen. Zijn manier om bij te tanken, kennelijk gewoon nodig en nu gewoon geaccepteerd.
Ook hier meld ik ze wel eens ziek. Als ze hun grenzen maar leren aangeven. Maar soms zie ik ook dat ze weten dat ze moeten (VO) ivm belangrijke lessen en dan duw ik even verder om te zien hoeveel weerstand er is.
Soms willen ze ook even bevestiging van een rot gevoel maar zien ze het nut van wel gaan wel in.
Ook hier helaas een herkenbaar beeld. Kinderen naar school slepen en maar uitstralen dat het er leuk is. Want anders krijg je van school steeds te horen dat wij als ouders dingen uitstralen naar de kinderen. Wat je als ouder natuurlijk niet wilt. En nu ze wat uitdaging extra krijgen is het vooral zaak om hun negativisme over school te begrenzen….is het dringende advies van de directie. Ondertussen zijn de kids doodongelukkig met hun IQ tjes boven de 145 en zeer autonome vrije geesten. Maar het gras lijkt even nergens anders groener en hier een stel radeloze ouders. en idd af en toe een dagje thuis is heerlijk, maar biedt geen soelaas voor het probleem.
Heel herkenbaar! Ook hier zijn ze wel eens thuis gebleven om bij te tanken. (De jongens zijn nu 10 en 8) en dan vooral in periodes als er veel meer bij komt; schoolreisje, sportdag, vieringen e.d. Dan merk ik dat het ze te veel wordt. School kunnen ze goed handelen maar o af en toe een mama-dagje is heel goed voor ze! Daarna is de batterij weer opgeladen. Idd, op school geef ik aan dat ze een dagje bijtanken. Heeft school nog nooit moeilijk over gedaan.
Allemaal heel herkenbaar. Toen mijn zoontje vier was, was hij zo blij dat hij naar school mocht. Nu ging het gebeuren. Na een paar dagen was hij een illusie armer. Hij dacht echt dat hij de boeken in mocht en via de computer mocht leren. Resultaat maanden huilen en buikpijn omdat hij daar niet meer naar toe wilde. We hebben veel met de leraren gesproken en de kleutertijd is goed benut op sociaal emotioneel vlak en lezen en rekenen. En naast school vooral veel sporten; judo, tennis, zwemmen. Sportieve uitdaging, daar krijgt hij geen genoeg van. Resultaat is dat hij langere perioden graag naar school gaat. Het thematisch onderwijs helpt daarbij. Hij heeft een groep leuke vriendjes in de klas waarbij hij zichzelf kan zijn. Dankzij de kleutertijd. Inmiddels in groep 3, we slaan voorlopig geen groep over. Wel hebben regelmatig contact met de juf over zijn ontwikkelingsbehoefte. En ja, scholen zijn beperkt. Maar met goede wil van de leerkracht is er meer mogelijk. En regelmatig schaffen we zelf uitdagend materiaal aan. We weten dat er altijd perioden komen waarin hij school niets vindt. Af en toe een dagje thuis, of naar nemo moet kunnen.
Hoi Astrid, je doet het goed. Laat je niets wijsmaken door die psycholoog, die weet waarschijnlijk niet hoe het is om hoogbegaafd te zijn. Knap dat je dochter nu al ziet wat ze op school leren en vooral wat ze niet leren! Ik zou haar niet alleen af en toe thuis laten maar ook een goed gesprek aangaan met de school. Je dochter heeft ook onderwijsaanpassing nodig! Ze moeten kijken hoever ze voorloopt, waar ze nu ongeveer staat en welke opdrachten aansluiten bij haar ontwikkeling. Dan wordt de school weer iets interessanter. Groetjes, Renata.
Wij spreken thuis elke schoolperiode gewoon af dat de kinderen een aantal baaldagen per jaar mogen. Dit werkt erg goed. Op het moment dat ze een keer echt niet naar school willen mogen ze gewoon aangeven dat ze een baaldag willen. Ik merk dat het de kinderen rust geeft. Vaak wordt er in de vakantie al gevraagd: ‘hebben we wel weer baaldagen, mam?’
Ik vind ook dat de kinderen op deze manier leren naar hun lichaam te luisteren. Op school meld ik dat ze een dagje bijtanken. (Mijn zonen zijn 13 en 9 jaar)
Wij doen dat ook wel eens met onze dochter. Niet vaak, maar afgelopen jaar wel een keer of vier. Dat ze zich helemaal over haar toeren zich aan ons vastklampt en huilend roept: ik wíl niet naar school, ik wil bij jullie blijven. Toen ik haar er eens van probeerde te overtuigen dat school bedoeld is om haar te leren zelfstandig te worden, zei ze boos en gedesillusioneerd: “Maar dát léren we daar helemaal niet!!” Ik vroeg haar eens hoe het voor haar voelt als ze in de klas is. Haar antwoord: “Naar en eenzaam.” Mijn hart brak. Toen ik dit onlangs ook meldde bij de psycholoog die haar testte, las ik later terug in het rapport dat de ouders niet mogen toegeven aan ontwijkend gedrag van dochter en dat we consequenter moeten zijn. Zucht… Onze dochter is pas vijf geworden.
Oh Astrid, laat je niet door psychologen de les lezen. Luister naar je kind en naar je hart! Het is vaak helemaal niet leuk voor kinderen op school en door ze af en toe een dagje thuis te laten, kunnen ze het vaak net opbrengen. Het belangrijkste is dat je kind voelt dat het niet alleen staat, maar dat jij er voor haar bent. Je voelt heus wel of ze proberen je te manipuleren, of dat het echt is. Je hart brak en terecht! Als een vijfjarige al aangeeft dat ze zich naar en eenzaam voelt, móet je daar naar luisteren! Dan weet ze dat ze in elk geval op jou kan vertrouwen en niet echt alleen staat. Sterkte en liefs!
Jalada