Mijn hoogbegaafde dochter van 5,5 jaar heeft al 5 jaar last van een soort “tic”. Ze balt haar vuisten naar haar oren, knijpt met haar billen en zet haar kaak vast. Dit allemaal tegelijk! Ze doet deze handeling nadat ze iets leuks heeft gemaakt, iets goed is gelukt of iets leuks gaat doen. Het lijkt op een positieve ontlading van spanning. Ze heeft groep 2 overgeslagen omdat ze ontzettend leergierig is en al op groep 3 niveau zat. Ook gezien haar sociale ontwikkeling kwam dit beter tot zijn recht! In groep 3 gaat het goed, ze kan cognitief alles goed bijhouden en wordt (tot nu toe) voldoende uitgedaagd. Echter ervaart de juf de “tik” als iets opvallends en ik merk dat ze het naar het negatieve trekt. Ook merkt ze dat mijn dochter bij de klassikale uitleg niet alles goed meepikt en heeft vaak nog wat extra een op een uitleg nodig. De juf denkt dat deze twee dingen met elkaar in verband staan. Heb jij dit wel is meegemaakt.

Antwoord:

Hallo, bedankt voor je vraag. Deze twee punten hebben niets met elkaar te maken. Deze twee dingen staan los van elkaar hoewel ze met hoogbegaafdheid te maken hebben. Veel hoogbegaafde kinderen hebben last van tics. Deze tics kunnen een paar weken duren en dan over zijn en in plaats daarvan komen weer andere tics of gewoontes. Hoogbegaafde kinderen zijn intens, hoe begaafder hoe sterker deze intensiteit is. Door deze intense beleving ervaren ze de wereld ook anders. Ze vinden voor zichzelf manieren om met hun intensiteit om te gaan. Dat doen ze helemaal zelf, omdat niemand hen leert – zeker als ze jong zijn – hoe ze dit kunnen doen. Die ontlading heeft je dochter kennelijk nodig. Het is niet storend, ze maakt geen geluiden, maar het komt vreemd over op haar omgeving. Je kunt haar alternatieven bieden en misschien kan ze zelf andere manieren bedenken hoe ze haar enthousiasme kan verwerken.

Je tweede vraag gaat over uitleg missen. De leerkracht moet beseffen dat je dochter hoogbegaafd is en dus anders denkt, anders leert en anders de informatie verwerkt en opslaat. Als de uitleg gericht is aan de gemiddelde leerling in de klas, zal het aan je dochter voorbij gaan. Ze heeft een korte, top-down instructie nodig en indien mogelijk nog in context. Ook strategieën moeten aangeleerd worden aan de hand van moeilijkere opdrachten. Het splitsen, dat tot in den treure in groep 3 geoefend wordt, kan aan je dochter het beste uitgelegd worden aan de hand van hogere plus- en minsommen, maar dan ONDER ELKAAR. Dat is vaak veel inzichtelijker. Op die manier leert ze splitsen omdat ze meteen ziet waar het voor nodig is.

Hopelijk heb je iets aan deze tips. Veel succes, Renata.

Wil je ook dat ik je vraag beantwoord? Stuur die in via deze link.