Hallo, Mijn zoon is 11 jaar en is 2 jaar geleden getest op HB. Hij heeft een verbaal IQ van 139 en performaal van 120. Hij zit nu sinds halverwege groep 6 fulltime in een plus klas. Inmiddels dus nu in groep 8. Sociaal emotioneel is hij er erg op voorruit gegaan. Echter studie technisch zien wij stagnatie, vooral op taalgebied. Zijn entree toets van groep 7 was op taalgebied c-niveau. Rekenen wel gewoon A+. Daarbij komt dat hij weer veel gaat mopperen en ook sprankelt hij weer minder. Huiswerk maken is echt een strijd. Hij zit heel lang, maar vaak zonder het resultaat wat je redelijkerwijs kan verwachten. Vooral voor vakken of onderwerpen die hij niet leuk vindt. Excursies met hoogbegaafde kinderen vond hij vroeger leuk. Als ik nu iets voorstel wil hij niets meer. Op school merken ze niets. En ze geven aan daar echt zoveel projecten etc te doen, dat hij zich volgens hen niet kan vervelen. Dus voldoende uitdaging. Ik heb twee vragen: 1)Hoe kunnen wij zorgen dat onze zoon weer enthousiast wordt en echt het beste uit zichzelf naar boven haalt. Ook voor zaken, die hij minder leuk vindt. 2) Is het mogelijk dat onze zoon dyslectisch is en daarom op taal minder presteert? Mijn man is ook dyslectisch.

Antwoord:

Beste Petra, bedankt voor je vraag. Je zoon is aan het onderpresteren. Het lijkt er op dat hij zich verveelt en niet genoeg uitgedaagd wordt. Het schoolwerk is niet interessant. Je schrijft dat ze genoeg projecten hebben, maar sluiten de onderwerpen bij zijn interesses? Worden de thema’s samen met hem uitgezocht? Kan hij meepraten over welke vaardigheden hij nog wil/moet leren? Ik zou niet meteen zeggen dat hij dyslectisch is, het kan ook zijn dat hij taal niet leuk vindt (en er dus minder goed in is), het kan ook zijn dat hij niet oplette tijdens de uitleg, omdat die te lang duurde en dus belangrijke informatie heeft gemist. Je zoon is behoorlijk begaafd. Zo’n kind heeft een persoonlijk leerplan nodig ook op een hoogbegaafdenschool. Ik zou adviseren een didactisch onderzoek te laten doen, door school of extern bij iemand die veel ervaring heeft met hoogbegaafde kinderen. Dan pas kan inzichtelijk worden hoe ver hij is, wat hij al beheerst en wat nog niet. En dan kan gekeken worden naar zijn programma. Daarna pas kan je zoon enthousiast worden en kan ervaren wat zijn potentieel is.

Als de school blijft beweren dat je zoon genoeg uitgedaagd wordt, zou ik het toch daar niet bij laten en onderzoeken wat hij nodig heeft. Het gaat immers niet om kwantiteit maar om kwaliteit.

Veel succes!

Wil je ook dat ik je vraag beantwoord? Stuur die in via deze link.