Pas op bij het insinueren van een diagnose!

Als een (hoogbegaafd) kind niet in het plaatje past van een meegaand, af en toe stout, gemiddeld of goed lerend kind, als hij klasgenootjes mijdt (omdat het hen niets te melden heeft) of als hij juist heel druk doet omdat hij zich verveelt, kan het gebeuren (vaker dan mij lief is) dat een leerkracht aan een stoornis denkt en dat ook uitspreekt. Dat is (in de ogen van de leerkracht) immers dé verklaring voor het vreemde gedrag, van de afwijking van de norm: “het kind is zo anders en wil geen contact met klasgenoten, hij zou autistisch kunnen zijn” of “hij is zo druk in de klas en vraagt zoveel negatieve aandacht, het lijkt wel of hij ADHD heeft” of “hij/zij heeft zoveel moeite zich te concentreren als ik iets uitleg, zou het ADD kunnen zijn?”.

Waarom er verkeerd gediagnostiseerd wordt

Deze gedachten zullen sommige leerkrachten of andere professionals regelmatig hebben. Waarom denken ze zo en waarom die behoefte aan sorteren? Ik heb daar een paar ideeën over:

  1. Mensen die aan een stoornis denken weten niets over de karakteristieken van hoogbegaafdheid. Men denkt, dat een hoogbegaafd kind heel hoog moet scoren op de toetsen en leergierig moet zijn. Hoogbegaafde kinderen zijn leergierig, maar als je 75% van de tijd moet wachten en luisteren naar iets wat je al weet, wordt het anders.
  2. Men kan zich niet voorstellen hoe het is om als een hoogbegaafd kind dag in dag uit te moeten functioneren in een omgeving waar je niet in past. Want stel je voor dat je als iemand met en gemiddeld IQ (100) dagelijks moet samenwerken met mensen met 60 IQ? Zou je dan niet op gegeven moment baldadig worden, apart gaan zitten en een boek lezen, flauwe grapjes maken, om maar de dag door te brengen? Dat ervaart een hoogbegaafd kind iedere dag weer.
  3. Men weet niets over de werkelijke behoeftes van hoogbegaafde kinderen. Als een kind dan in de klas geen interesse toont in dat ene “geweldige” onderwerp of project, wordt gauw gezegd: “zie je, we dragen van alles aan, maar hij doet er niets mee”.

Diagnose hoogbegaafdheid kind

Leerkrachten en andere professionals die weinig tot niets weten over hoogbegaafdheid spreken over mogelijke gedragsstoornissen en zijn bezorgd omdat “er iets aan de hand is met dit kind”.

Je kunt je dan voorstellen wat er gebeurt als zo’n kind getest moet worden, het liefst bij een schoolpsycholoog, want daar heeft de school al contact mee, en als de onderzoeksvraag luidt: “Pietje vertoont moeilijk gedrag in de klas, heeft weinig contacten en is moeilijk aan het werk te krijgen. Zou hij autistisch kunnen zijn?” Ik hoef je niets te vertellen over de zgn self fulfilling prophecy, want dat is precies wat er gebeurt. Het kind wordt getest door iemand die weinig tot niets weet van hoogbegaafdheid, waar het geen klik mee heeft, want het kind voelt dat die persoon geen bondgenoot is en al weet hoe het zit, het kind besluit niet mee te werken en ligt dwars. Resultaat: inderdaad, een stoornis, niet hoogbegaafd want de IQ test viel veel lager uit. Ik heb vele malen meegemaakt dat een kind na slechts 2-3 uur testen de diagnose Asperger of PDD-NOS kreeg!

Opvallend is, dat de meeste misdiagnoses die ik tegenkom gegeven worden aan hoogbegaafde jongens. Meisjes passen zich zo goed aan, dat ze niet opvallen. Dat betekent niet, dat het goed is. Een aangepast, verstopt meisje benut haar potentieel niet, wat uiteindelijk kan leiden tot veel persoonlijk leed.

Hoogbegaafdheid betekent ervaringen die duidelijk verschillen van de norm. Diagnostici, schoolpsychologen, therapeuten en leerkrachten moeten zich bewust zijn van de karakteristieken van hoogbegaafdheid, zodat ze kunnen herkennen wat a-typisch is voor deze groep. Hoogbegaafde mensen moeten niet vergeleken worden met de gemiddelde groep.

Eigenschappen die door ongetrainde specialisten kunnen worden waargenomen en bestempeld als disfunctioneel – zoals emotionele intensiteit, sensitiviteit, perfectionisme, veel energie – kunnen op een typische manifestatie van hoogbegaafdheid wijzen.

Ik lees graag jouw reactie hieronder.

Begeleiding voor hoogbegaafde kinderen

Inmiddels heb je vast al ondervonden dat hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde kinderen anders zijn dan ‘normale’ kinderen. Je hebt te maken met uitdagingen waar je niet eens aan gedacht had dat ze op je pad zouden komen. Wellicht vindt zelfs de leerkracht het lastig om jouw kind de aandacht te geven die het nodig heeft. Inmiddels heb ik honderden ouders begeleid met het ontwikkelen van een helder doel in de opvoeding of het onderwijs van hun hoogbegaafde kind(eren). Kun je wel wat hulp en advies gebruiken, schroom dan niet om contact met me op te nemen of bekijk de diensten die wij aanbieden.

Door |2021-08-21T08:42:26+02:006 november, 2013|Leerkrachten hoogbegaafd onderwijs|27 Reacties

27 Reacties

  1. Annebeth 16 juni 2017 om 11:40- Antwoorden

    Hallo Renata
    Mijn dochter waarvan we ook denken dat ze hoogbegaafd is scoort heel laag op de IQ test. Ik heb vaker gehoord dat dit kan alleen is zij wel getest bij iemand met verstand van hoogbegaafdheid.
    Hoe is dit mogelijk?

    • Renata 16 juni 2017 om 13:41

      Beste Annebeth, meer over testen kun je hier lezen https://www.ieku.nl/testen/. Het klopt dat hoogbegaafde kinderen moeilijk te testen zijn, deels door de samenstelling van de IQ test en deels door hun karakteristieken.
      Groet, Renata

  2. Claire 16 juni 2017 om 09:17- Antwoorden

    Onze zoon van net zes is afgelopen februari overgestapt naar groep 3 en gaat volgend schooljaar naar groep 4. Hij doet nu echter in de praktijk alles al met groep 4 mee (is een gemengde groep 3/4). Uit de Cito-toetsen blijkt dat hij met rekenen tot en met groep 5 I+ scoort en met lezen is hij nu op avi m6 niveau.

    We hebben nu reeds verschillende keren van de school gehoord dat hij ontzettend de clown uithangt in de klas en dat hij niet luistert. Voor ons is dit een signaal dat hij zich verveelt. De leerkracht zegt dat hij geen extra uitdaging nodig heeft omdat hij zijn weektaken nu vaak niet afmaakt. Ook zegt de leerkracht dat hij het komend jaar vooral op sociaal vlak moet groeien (vriendschappen sluiten) dit terwijl wij de indruk hebben dat hij hier helemaal geen behoefte aan heeft.

    Komende maandag hebben we een gesprek met de leerkracht en intern begeleider. Ik moet zeggen dat de school over het algemeen haar best doet om onze zoon bezig te houden maar ik vraag me af of een gespecialiseerde school niet beter zou zijn.

    Heb jij wellicht tips?

    • Renata 16 juni 2017 om 13:38

      Hallo Claire, de redenering van de leerkracht klopt niet… dat moet je proberen duidelijk te maken.Jullie zoon loopt voor en om zijn ontwikkeling te volgen (wat zijn recht is) moet hij eigenlijk versneld worden. Hij verveelt zich, probeert zich krampachtig aan te passen en is niet gemotiveerd om zijn weektaak af te maken. Hij heeft een top-down benadering nodig en een andere aanpak. Ook wat de redenering mbt sociaal vlak betreft heeft de leerkracht het mis. Zij gaat uit van een gemiddelde leerling, maar bij jullie (uitzonderljk begaafde?) zoon werkt het anders. Hij heeft ontwikkelingsgelijken nodig!! In alle andere situaties moet hij zich extreem aanpassen. Dat kan en hij kan er ook de noodzaak van inzien, maar het moet niet te lang duren… Ik denk dat het goed is als de leerkracht mijn publicatie Hoogbegaafde kinderen versnellen niet leest.
      Succes bij het gesprek! Renata

  3. Anja 19 januari 2017 om 15:28- Antwoorden

    Hoi Renata,
    Ik zit de hele dag al jou info, tips en tricks door te lezen.. en wat ben ik blij dat ik dit allemaal tegenkom.
    Wij hebben een hoogbegaafde zoon hij heeft psychologische testen gehad en een WISC test.
    Uitkomst, intelligentie 131 met ADHD. Nou, daar gaan we, wij geloven niet in zijn diagnose ADHD, onze zoon heeft een zeer sterke concentratie als het hem maar intereseerd, hij wordt heel wiebelig wanneer hij zich onbehaaglijk voelt, meestal wanneer men hem niet begrijpt of wanneer hij wordt gepest, en natuurlijk wanneer hij het niet interessant vindt.
    Sinds de dag dat ik hem naar school bracht, krijgen wij het niet voor elkaar om passend onderwijs voor hem te krijgen. We lopen tegen enorme bergen op.
    We vinden het ook heel erg jammer dat er zo weinig geschoolde leerkracht zijn die weten hoe ze hoogbegaafden aan het werk krijgen, ermee om moeten gaan. Op mijn zoon zijn huidige school waar we wederom op vastlopen, hebben ze alleen vanaf groep 6 aangepaste leermiddelen. HIJ zit in groep 5. Mijn zoon is toch niet vanaf groep 6 hoogbegaafd, dit is toch raar?
    Dit blijkt maar weer eens hoe het in het onderwijs gesteld is. Deze kinderen krijgen gewoon niet wat ze nodig hebben. Naar eigen ervaring kan ik niets anders zeggen dat veel hoogbegaafde kinderen in Nederland pech hebben. Ze vallen buiten de boot .
    Wij als ouders leggen ons hier niet bij neer en zijn blij met alle info zoals dat van jou.
    Bedankt.
    Ik ga dit bericht zeker delen.

    • Renata 19 januari 2017 om 17:29

      Hallo Anja, bedankt voor het delen van je verhaal. Het is inderdaad erg jammer dat er op scholen niet meer kennis is over hoogbegaafdheid. Al was het maar een leerkracht per school die de rest zou adviseren. In mijn laatste publicatie (Hoogbegaafde kinderen versnellen niet) beschrijf ik hoe eea op scholen geregeld kan worden en waarom versnellen geen versnellen is met betrekking tot hoogbegaafde leerlingen. Je zoon is inderdaad vanaf zijn geboorte hoogbegaafd. Sommige scholen beginnen met verrijking of plusklassen vanaf hogere groepen. Ik weet niet waarom. Ik denk dat het te maken heeft met het gebrek aan kennis over hoogbegaafdheid. Als een kind al in groep 5 of 6 is, is het aan het onderpresteren en dan voldoet het weer niet aan vaak heel vreemde toelatingscriteria. Zo worden veel hoogbegaafde kinderen over het hoofd gezien en krijgen niet het onderwijs waar ze wettelijk recht op hebben.
      Veel succes met alles. Er is overigens ook een oudergroep op Facebook (IeKu Ouders), mocht je lid willen worden, voeg ik je toe. Je moet eerst “vrienden” met mij worden op Facebook of met een ander lid die je kent.
      Groeten, Renata

    • Rika Koopman 16 juni 2017 om 09:46

      Hallo
      Wat goed dat hier meer aandacht voorkomt. Wij hebben 25 jaar geleden deze strijd ook gehad. Toen had je helemaal nog geen scholen met extra programma’s ed.Onze zoon moest in groep 3 eigenlijk van school af naar een ZMLK school omdat hij niet kon leren. Na veel uitzoeken van ons door wat gebeurd erin de klas en waarom doet hij niets meer vanaf maart in de klas en ervoor nog wel een beetje hadden wij het idee dat hij hoogbegaafd was. Echter nooit definitief laten testen alleen feiten op en rijtje gezet wat hij deed en kon. Met moeite maar het lukte school toen zover gekregen om onze ideeen uitteproberen. Naast alle gewone stof die hij moest doen kreeg hij extra Teleac cursussen ( die had je in die tijd kon je kopen) aangeboden over onderwerpen die hem interesseerde en samen met een andere jongen gingen ze dan in de aula dat zitten doen. Het was even lastig om hem aan te leren dat hij even moest doen wat gedaan moest worden dat was zo simpel voor hem dat hij geen prikkel in hersenen kreeg om het te bedenken en die prikkel moesten we wel gaan activeren. Maar na een paar keer de beloning gehad te hebben ging het heel goed.
      Onze zoon werd ook behandeld als adhd er met add nooit definitief gediagnostiseerd omdat wij daar verder geen behoefte aan hadden. Ik weet wel dat ik in die tijd weleens heb geroepen was mijn kind maar dommer, minder intelligent zal het leven een stuk makkelijker maken. Ook later op middelbare school en universiteit loop je er tegenaan. En zeker het laatste dan gaan ze van het kind zelf uit die alles zelf regelt ja en dat is zijn probleem dat overziet hij niet. Steeds zelf manieren zoeken hoe kunnen we het doen hoe vinden we die prikkel die hij nodig heeft om alles te doen. Omdat je er veel mee bezig was en over las bemerkte wij ook dat juist veel kinderen die hoogbegaafd zijn/waren in die tijd op mavo niveau zaten of lager. Ook in mijn werk (in psychiatrie) kwam ik er regelmatig tegen die rond de 18 in psychose raakte vooral opvallend was examenklassen .

  4. Maruschka Duijnisveld 10 juni 2015 om 13:42- Antwoorden

    goedendag. Ik wordt bijna vrolijk van je bericht. Onze dochter is druk, soms moeilijk te bereiken, dwars en opstandig. Gaat ook gauw een conflict aan als ze het gevoel heeft onrecht aangedaan te zijn. Is zeer gevoelig voor sfeer en prikkels. Loopt achter op school. Eerst getest met vier jaar en een disharmonisch proformaal 122 en verbaal 138, nu (acht jaar) opnieuw getest ivm dyslectie onderzoek en wederom een disharmonisch profiel alleen dan omgedraaid en kloof iets groter, performaal 139 en verbaal 118. Vind school vreselijk en heeft al drie basisscholen gehad. Overal krijg ik te horen ADHD, ADD EN AUTISME. medicijnen zijn de oplossing volgens testers. Ik heb een aantal antwoorden op testen mogen lezen en horen. Die verkeerd gerekend werden. Echter ben ik van mening dat de antwoorden veelal niet fout waren maar anders geïnterpreteerd. Ik zie mijn meisje als een vastgelopen dametje dat zeer ontevreden is met haar leven. En niet meer weet waar ze met haar drukke hoofd naar toe moet. Ik hoop dat er ooit meer begrip komt voor dit soort kids. (Ons hele gezin is hb en zeer hoge punten, ookal voelen we ons echt wereld vreemd)

    Bedankt voor je bericht. Hopelijk bereikt het vele mensen!

    • Maruschka Duijnisveld 10 juni 2015 om 13:44

      Sorry ik zie dat ik mijn bericht niet na gelezen heb waardoor er veel fouten inzitten. Mijn hoofd gaat vaak sneller dan mijn vingers

    • Renata 10 juni 2015 om 20:08

      Beste Maruschka, bedankt voor je verhaal! Dit bereikt zeker veel mensen. Het is altijd waardevol als ouders hun verhaal delen, waardevol voor andere ouders. Hartelijke groeten, Renata

  5. Loes Vork-Klever 10 juni 2015 om 08:07- Antwoorden

    Kun je iets meer vertellen over het kenmerk “veel energie” dat je in de laatste zin noemt? Hoe houdt dit verband met hoogbegaafdheid?

    • Renata 10 juni 2015 om 10:47

      Hallo Loes, veel energie betekent bij hoogbegaafde kinderen vaak de psychomotorische hooggevoeligheid https://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/, gecombineerd met intensiteit https://www.ieku.nl/2013/11/intensiteit-hoogbegaafd/. En dit kan een heel energiek kind opleveren. Op school kan dit verward worden met ADHD, maar dat is het zeker niet. Psychomotorisch hooggevoelige mensen (want je houdt het je hele leven) kunnen heel energiek zijn op zijn tijd maar kunnen ook rustig en geconcentreerd iets doen, mits dat hun interesse wekt. Hartelijke groeten, Renata.

  6. Renata 15 september 2014 om 14:27- Antwoorden

    hallo Ali, bedankt voor je bericht. Ik zou je aanraden een didactisch onderzoek te laten doen (zie meer hierover onder Diensten). De school zou dit zelf kunnen doen, maar als de intern begeleider de nut ervan niet inziet, doen ze het denk ik niet. Alleen dan kun je aantonen dat je dochter een voorsprong heeft en sneller leert en dus onderwijsaanpassing nodig heeft. Je dochter heeft recht op onderwijs op haar niveau. De consequenties van geen aanpassing kunnen groot zijn: gebrek aan zelfvertrouwen, je talent en passie niet ontdekken, je potentieel niet leren gebruiken, scheef zelfbeeld, e.d. Ik schrijf er over in dit artikel https://www.ieku.nl/2011/12/onderwijsaanpassing-onzin/. Als je mijn hulp nodig hebt, kun je altijd eerst via Contact een afspraak met mij maken of mij een e-mailbericht sturen. Groeten, Renata.

  7. Alie Cramer 15 september 2014 om 13:37- Antwoorden

    Hallo Renate,

    Mijn dochter zit nu in groep 6. Op basis van jouw website en tips, het boek “als je kind (g)een Einstein is, en ervaringen met mijn zoon 11 jaar die in groep 4 is getest en hoogbegaafd blijkt, ben ik voor 95 procent zeker dat ze hoogbegaafd is. Alleen wil school er niet aan omdat ze zich aanpast aan de rest van de klas. Haar viendin in de klas is onlangs getest en bleek hoogbegaafd te zijn. Voor haar zijn er nu wel aanpassingen zoals er ook voor mijn zoon zijn. Het lijkt wel of de school eerst de uitslag van een WISC nodig heeft voordat ze iets doen. Mijn dochter geeft zelf aan dat zeker het rekenwerk te makkelijk is voor haar. Wat kan ik het beste doen?
    Ik heb al meerdere keren met de IB er overleg hierover gehad, maar die ziet in de klas geen problemen dus doet ze niets.

  8. Renata 6 juli 2014 om 12:04- Antwoorden

    Hallo Astrid, bedankt voor je reactie. Ik zou aan alle kanten heel voorzichtig te werk gaan: de test is misschien niet goed afgenomen of niet goed geïnterpreteerd, dat kan. Als je denkt aan autisme, ben je misschien nog niet goed op de hoogte van de karakteristieken van hoogbegaafdheid https://www.ieku.nl/2013/03/wat-weet-je-van-hoogbegaafdheid/, ik schrijf ook regelmatig ook over HB en autisme (in het najaar komt zelfs een zelfstudiecursus uit over dit onderwerp), oa dit artikel maar ook andere: https://www.ieku.nl/2013/10/diagnoseasperger/.
    Wat je ook nog moet weten is dat bij HB kinderen het profiel vaak disharmonisch is, maar dat het niets hoeft te betekenen!! https://www.ieku.nl/2013/09/disharmonisch-profiel-of-verbaal-performale-kloof/
    Ik ben nu met vakantie, maar je kunt altijd een gratis kennismakingsgesprek inplannen in mijn online agenda (te vinden onder Contact) zodat we samen kijken wat nu het handigste is om te doen. Groeten, Renata

  9. Astrid 6 juli 2014 om 11:08- Antwoorden

    Hallo Renate,

    Vol interesse heb ik zojuist het artikel over het stellen van diagnoses gelezen.
    Onze 7 jarige zoon lijkt het type kind te zijn dat in deze 2 kanten op kan.

    Hij heeft een wisc test afgeleverd die op bijna alle vlakken niet consistent is. Wij denken dat hij er zijn “eigen versie” van gemaakt heeft, een beetje zoals in jouw stuk omschreven.

    De kenmerken die hij laat zien zouden ook als een vorm van autisme uitgelegd kunnen worden. Dit is trouwens niet door de wisc afnemer gezegd.

    Wij zijn nu een beetje het spoor beister, we dachten de test bij een goed bureau te hebben gedaan, maar zijn niets opgeschoten. Wat is nu wijsheid? Doorzoeken in de autisme kant, waar wij onze twijfels bij hebben of doorkijken naar hb kant ondanks dat de test recentelijk is afgenomen en onze zoon waarschijnlijk niet objectief aan een nieuwe/andere vorm van testen zou beginnen?
    Wij zijn een beetje radeloos op dit moment en ieder advies is welkom.

  10. Renata 9 november 2013 om 07:54- Antwoorden

    Hallo Sam, geld speelt altijd een rol, maar als het gaat om geld voor school via een rugzakje ben je er als ouder bij om dit te voorkomen en je kind te beschermen. Want voor een diagnose autisme te kiezen alleen omdat er dan geld beschikbaar komt is een totaal verkeerde uitgangspunt.

  11. sam 9 november 2013 om 00:17- Antwoorden

    Een niet onbelangrijk punt in dit alles is GELD. Voor een hoogbegaafd kind bestaat geen zgn “rugzakje” met subsidies. Voor de meeste andere aandoeningen wel, dus die komen de school vaak net iets beter uit… jammer maar helaas maar al te vaak waar.

    • ck 9 juni 2015 om 19:00

      Nu is er via CJG en gemeente wel degelijk wat mogelijk voor hoogbegaafden. Er wordt gekeken naar de hulpvraag en niet zozeer naar de/een diagnose.
      Wij hebben PGB gekregen om onze zoon naar GelykkigHB te kunnen laten gaan.

  12. Renata 8 november 2013 om 13:19- Antwoorden

    Hoi Hanneke, je kunt pas beoordelen hoe een kind functioneert als het tussen zijn ONTWIKKELINGSGELIJKEN wordt geplaatst. Een hoogbegaafd kind lijkt in een gewone klas vaak problemen te hebben met aansluiting, sociale interactie en concentratie. Zet je hetzelfde kind in een klas met andere hoogbegaafde kinderen, verdwijnen de zgn. problemen als sneeuw voor de zon. Je zoon heeft geen test nodig maar onderwijsaanpassing!

  13. Hanneke 8 november 2013 om 10:04- Antwoorden

    Hoi Renata,
    Heel herkenbaar dit artikel, de leerkracht van mijn zoontje adviseert dat we hem uitgebreid laten testen, zowel capaciteiten als gedrag. Ze trekt in twijfel dat hij hoogbegaafd is, wat door de leerkracht vorig jaar was gesuggereerd en waarna hij in een verrijkingsklas is gekomen. In de verrijkingsklas stelt hij zich zeer gemotiveerd op en is hij helemaal op zijn gemak. In zijn eigen klas kan hij zich slecht concentreren, is zijn werkhouding onvoldoende etc. Als ik er zelf met hem over wil praten (hoe vind je het nu op school) wordt hij heel boos, school is een zeer beladen onderwerp voor hem. Nu is hij al veel vaker ‘onderzocht’ en is heel duidelijk dat het geen doorsnee jongen is. Hij kan enorm opvliegerig zijn, dwingend, ja ook vervelend. Hij hangt graag de clown uit in de klas. Als je hem zegt wat hij moet doen, luistert hij soms wel, soms niet. Echter, als je zijn aandacht hebt en de tijd neemt en vertraagt naar zijn tempo, is hij prima bij de les te krijgen en is er met zijn concentratie niets mis. Dan is hij echt een heerlijk ventje, die veel vragen stelt en veel kletst. En die ook echt veel dingen weet te vertellen. Hij gedraagt duidelijk niet altijd hetzelfde, integendeel….. Ik ben zelf ook geen voorstander om hem weer eens te gaan testen, want je gaat echt wel iets vinden, maar ja help je hem daar in de klas verder mee. Er is nu 1 plek, zijn eigen klas, waar hij kennelijk disfunctioneert, dus heeft het dan zin om hem te gaan testen. Want daarmee impliceer je dat er met hem iets mis is en niet dat wellicht ook de interactie met en de cognities van de leerkracht een grote rol speelt…..

  14. Renata 7 november 2013 om 11:44- Antwoorden

    Hallo Maryanne, bedankt voor je reactie. Ja, wat moet je? het feit dat “het er in zit maar niet uitkomt” kan te maken hebben met een ongeschikte lesaanbod. Om dit goed te kunnen beoordelen en om advies te hebben voor school zou ik een didactisch onderzoek adviseren. Je kunt hiervoor terecht bij mij en als je te ver woont en niet wilt reizen, kun je iemand bij jou in de buurt zoeken. Maar niets doen is niet goed voor je kind, want zo komt het er inderdaad niet uit.
    Als je vragen hebt, kun je mij altijd een mail sturen. Groet, Renata

  15. Maryanne 7 november 2013 om 09:56- Antwoorden

    Ja mooi om te lezen dit artikel. Kinderen worden al snel in een hokje geplaatst als het af wijkt van de rest. Ik merk dat ook bij mijn eigen kinderen. Ik zie dan ook dat ik ga afwijken van wat hier wordt geadviseerd. Wat geeft het kind aan= goed luisteren naar een /mijn kind en wat past daar eventueel qua hulp bij. Niet alles past soms bij het kind. Wat bij mijn jongste opvalt dat hij ouder is in z’n doen en laten. (voorbeeld; E=6 jaar en heeft afgelopen jaar op eigen initiatief het gras gemaaid).
    Op school blijft hij een beetje achter, al gaat hij gestaag verder en hij wil heel graag. Tellen en letters komt hij steeds verder mee. Toen juf vroeg wat voor cijfer er op de kalender stond kon E. duidelijk aangeven dat het 25 was. Dit terwijl hij niet in één keer tot 20 kan tellen? Het was mij zelf ook al eens opgevallen dat hij het wel beheerst/begrijpt maar het er niet altijd uit komt. Op de computer komt hij bij spelletjes zonder dat wij hem daar bij helpen. Ook hier heeft hij begrip van letters. Wij hadden zo iets van laat hem maar dingen mee doen met groep 3 en dit hadden wij ook als advies van een matrix-coach mee gekregen. Op school gaan ze dan naar z’n broers kijken die hebben dyslexie of tewel moeite met de taal……zou E. ook wel eens kunnen hebben. Tja……als je daar al op aan stuurt geef je er richting aan. Ik denk juist liever anders om…..want je gedachte kracht doet wat. Op school weten ze niet goed wat ze er mee moeten. Ja wat moet je hiermee…..het zit er wel in maar het komt er niet goed uit!
    Groetjes van M. van der leij-kuipers

  16. Renata 6 november 2013 om 16:42- Antwoorden

    Hoi Maria, dat kan ook gebeuren. Er zijn ook kinderen waarbij de juiste diagnose niet gezien wordt doordat men verkeerd denkt. Nu maar hopen dat de diagnose die je dochter heeft toch juist is.

  17. Maria 6 november 2013 om 15:59- Antwoorden

    Bij mijn dochter gebeurde precies het omgekeerde. Diagnose hoogbegaafd terwijl ze Asperger bleek te hebben.

  18. Renata 6 november 2013 om 14:38- Antwoorden

    Hallo Klein, als de diagnose goed is is het goed. Maar als ie niet goed is en je zoon denkt de hele tijd dat hij iemand anders is en ook zo, met een scheef zelfbeeld, opgroeit, kun je je later wel voor je kop slaan. Daarom is het goed te weten of er iets aan de hand is of dat het slechts om hoogbegaafdheid gaat. Vanuit hoogbegaafdheid kun je dan gedrag, gevoel, emotie e.d. verklaren en een plek geven. Dus voor je zoon zou ik er achteraan gaan en uitzoeken wie hij is. Veel succes ermee! Renata.

  19. Klein 6 november 2013 om 14:14- Antwoorden

    Ik vind het zo lastig. Mijn zoon is getest, omdat hij zelf (dus niet de school) een hulpvraag heeft geformuleerd (hij was toen 9) Op zich is dat al bijzonder natuurlijk. We krijgen vaak te horen dat hij zo “oud” lijkt in zijn reakties en kijk op de wereld en manier van praten.
    De ADHD die geconstateerd is twijfelen we eigenlijk niet aan, dat past geheel in ons beeld van ons kind en dit is iets wat wij zelf niet zien als stoornis en zo is hij nu eenmaal. Het lijkt mij dat evt HB en ADHD best samen zou kunnen voorkomen.

    De iq-test was eigenlijk het bewijs dat het vermoeden van HB bij ons weg nam, maar begrijp ik, dat kan dus een volledig verkeerde conclusie zijn van onze kant.
    Ik blijf twijfelen. Aan de ene kant zit onze zoon eindelijk weer goed in zijn vel (na therapie voor behandeling van PTSS, lang verhaal en een leerkracht die met hem mee denkt) en wil ik ook niet blijven zeulen met hem, maar aan de andere kant ben ik zo bang dat hij vroeg of laat weer vast loopt als hij (weer) een leerkracht tegen komt die hem niet begrijpt en accepteert voor wie hij is. Aanpassen kan hij als de beste, maar dat vergt veel van een kind en de gevolgen kunnen verstrekkend zijn (oa. de PTSS)

    Nou ja, zo maar een gedachten kronkel die ik de laatste tijd redelijk vaak heb en nog niet goed weet hoe en waar het te zoeken…

Geef een reactie

Ga naar de bovenkant