Elk niveau van het leven, en daarmee bedoel ik mensen, dieren en planten, heeft bewustzijn en deelt bewustzijn met elkaar en elk niveau is met elkaar verbonden. Intelligente, hooggevoelige, intense kinderen voelen dat vanaf hun geboorte, ze weten het vanaf hun geboorte en het is volledig vanzelfsprekend en gewoon dat het zo is. Dieren, mensen en planten…

De hechting

Deze kinderen worden geboren in een brute, onaangename, afstandelijke wereld, waar mensen elkaar vermoorden, van elkaar stelen, en nog veel meer doen. Nep is de norm en  bijna niemand is werkelijk zichzelf en angst heerst boven liefde.

De kwaliteit van het bewustzijn en de kracht, die in het kind zitten ten tijde van de geboorte reflecteert zijn natuur. Daarbij hoort ook integriteit, autonomie en authenticiteit. Het kind resoneert instinctief met de natuur om hem heen, ook met dieren. Het is best mogelijk dat het zich tot bepaalde dieren zelfs aangetrokken voelt, gebaseerd op de kwaliteiten van het dier. Deze natuurlijke staat van zijn wordt het intelligente, gevoelige, empathische kind ontnomen zodra het in een groepje komt waar volwassenen het kind dwingen zich aan te passen aan de normen van de groep – en dat is vrijwel altijd aan iemand wie hij niet is.

Het intense, intelligente kind heeft behoefte aan verbinding met voor hem belangrijke anderen, zodat het geaard kan blijven, zodat het veilig hecht en het zich veilig kan onthechten en zelfsturend en werkelijk autonoom kan zijn.

De Angst

Die onthechting is een stap waarmee weinig rekening wordt gehouden tijdens de opvoeding en het onderwijs. Het kind moet immers bijna altijd aan iemands verwachtingen voldoen en vaak ook iemands ideaal leven in plaats van eigen idealen te vormen en eigen ervaringen op te doen. Soms willen ouders hun kind zo erg behoeden voor de fouten, die ze zelf hebben gemaakt (althans wat zij als fouten ervaren), dat ze het leven van het kind (over)managen. Waar is de autonomie en authenticiteit en waar is de vrijheid om te zijn wie je wilt zijn?

Angst beperkt de vrijheid. Angst van ouders, angst van leerkrachten, angst van de omgeving. Het kind wil liefde kiezen en voelen, want dat is in zijn onbevangenheid nog steeds zijn natuurlijke staat en zijn norm en uitgangspunt. Maar het wordt vaak zo lang gecorrigeerd en gedrild, totdat het zich conformeert, ziek wordt en zielloos door het leven gaat, maar heel braaf, want hij heeft zich aangepast…

Veilig leven vanuit drie krachten

Kinderen voelen op een natuurlijke, nog niet beperkende wijze dat er drie krachten bestaan:  het leven, de wetten van het leven en liefde. In deze tijd kun je zeggen, voor mensen die behoefte hebben aan een hokje, dat het gaat om biologie, natuurkunde en psychologie, maar dat klinkt een beetje vreemd, want het leven laat zich niet in een hokje stoppen en als je het probeert, voel je juist dat je vastloopt. Het leven is fluïde en als je het zo niet ervaart, zit je klem en moet je proberen je levensenergie weer te laten stromen.

Het is belangrijk te leren hoe deze drie krachten te gebruiken zonder dat je jezelf dwarszit en zonder dat je jezelf blokkeert.

Leer eerst jezelf begrijpen voordat je weet wat je nodig hebt en voordat je kunt regelen dat je dat ook inderdaad krijgt.

Hoe diep wil je jezelf begrijpen? Op weg van je transformatie leer je jezelf en de patronen waaraan je je vastklampt, waar je je misschien niet eens van bewust bent, herkennen. Je denkt dat je jezelf kent totdat je door je kind of een ziekte of een relatie gedwongen bent om over jezelf na te denken en als je geluk hebt, kom je tot de ontdekking dat je jezelf niet kent.

Leer jezelf kennen!

Iemand is je vergeten te zeggen dat het leven bedoeld is om JEZELF te leren kennen en ervaringen op te doen. Wie ben ik? Wat maakt mij wie ik ben? Waarom doe ik wat ik doe? Waarom denk ik wat ik denk? Waarom heb ik deze agenda, van wie is die agenda werkelijk? Wat motiveert mij? Hoe weet ik waar mijn kracht is?

Doordat iemand niet weet wat zijn of haar kracht is en hoe het terug te krijgen, veroorzaakt 90 procent van de depressies en angst naar mijn mening. Je hebt je kracht en macht over jezelf al jaren geleden weggegeven aan mensen die je vertelden hoe het hoort. Die mensen en die meningen volg je sindsdien blindelings en ze beïnvloeden nog dagelijks je leven. Hoeveel overtuigingen en zogenaamde zekerheden vertel je jezelf die niet van jou afkomstig zijn? Die je niet hebt geconcludeerd aan de hand van jouw inzichten en ervaringen?

Besef aan de ene kant dat jij achter het stuur van je leven zit en niet op de achterbank en aan de andere kant laat je het idee los dat je controle hebt.

Daarmee bedoel ik dat je de fluïditeit van het leven, de stroom van het leven, aanvaardt en voelt en de dwangmatige behoefte loslaat om alles en iedereen, inclusief je kinderen, te controleren.

Dat je stopt met dezelfde zinnen zeggen die je in de stand van stagnatie houden.

Denk na over de zogenaamde grenzen die je de wereld instuurt en over hoe jij je presenteert: ik heb liever niet dat je zo tegen me praat, ik vind het vervelend als je dit doet, ik weet niet hoe het moet, ik ben afhankelijk van wat zij zeggen of doen… en dat soort dingen. Zo geef je je kracht weg! Dat een ander doet wat hij doet, is niet relevant. Welke gedachten kies jij om er intern mee om te gaan? Welke gedachten kies jij om soeverein te zijn en niet te wachten tot iemand iets doet?

Je hebt bepaalde parameters vastgesteld voor jezelf hoe je wilt dat mensen jou benaderen, met je omgaan, wat je wel of niet doet, weggeeft etc. en daar ontleen je je identiteit en kracht aan, omdat je geen idee hebt wat je onzichtbare kracht is, omdat je daar niet bij kunt. Jij hebt je parameters, vaak ook nog ontstaan door aangeprate meningen van anderen, en dat is je zwemvest.

De onthechting

Je werkelijke kracht en wie je bent, heb je laten liggen bij de deur van je geboorte. Daar komt het belang van onthechten om de hoek kijken. Je bent natuurlijk vanaf je directe geboorte afhankelijk voor voeding en warmte van een voor jou belangrijke volwassene, meestal je moeder.  Als eenmaal aan die basisbehoefte is voldaan, zou de moeder onmiddellijk moeten denken, oké, hoe help ik dit wezentje, mijn kind, zelfstandig te zijn en voor zichzelf te denken, zodat het zo snel mogelijk zelfredzaam is. Hoe help ik het bij zichzelf te blijven en deze prachtige onbevangenheid, eigenheid, openheid en oneindige energie te behouden, te koesteren en te ontwikkelen?

Je hebt echter geen concept van hoe je in je kracht kunt staan door alleen te zijn. Je hebt regels nodig, je moet jezelf laten horen of zien, je hebt bevestiging van anderen nodig. Maar als je beseft dat je dat allemaal niet van anderen nodig hebt, omdat je het jezelf kunt geven, doorzie je de conditionering en zoek en ontdek je wie je bent en wat je krachten zijn. Als je het doet, is dat prachtig. Probeer je op weg daarnaartoe, naar je ware zelf, je kind niet extra te conditioneren om niet zichzelf te zijn.

Ik zie het regelmatig tijdens gesprekken met mensen, die er stellig van overtuigd zijn dat een zo hoog mogelijke opleiding halen het beste is voor hun kind en dat je in de huidige maatschappij vooral een zo goed mogelijke baan moet hebben om succesvol te zijn. Wat zij totaal uit het oog verliezen, is de behoeften en wensen van hun kind! Wil je weten hoe laat het is? Dan vertel ik je hoe je een klok moet maken. Met andere woorden, wil je weten wie je bent, dan vertel ik je hoe je moet loslaten en opruimen om er bij te kunnen. Dan begin je je werkelijke zelf te leren kennen.

Waarom is dat belangrijk? Omdat de rest niet belangrijk is!

Je kind heeft het allang door en jij had het vroeger ook door. Je leeft nu in een opgepimpte wereld en je voelt dat het niet klopt, het wringt. En als je een uitzonderlijk begaafd kind hebt dat zich verzet tegen naar school gaan en misschien zelfs niet eens naar school gaat, is het tijd om deze opgepimpte wereld te doorzien en de werkelijke wereld te leren kennen met de werkelijke jij erin.

Uitgeput door een energie lek

Stel dat je in de situatie zit dat je kind op school niet begrepen wordt en dat ze het onderwijs niet passend willen of kunnen maken. Je praat en praat en stuurt e-mails en raakt volledig uitgeput doordat je probeert iemand je te laten begrijpen en dat iemand jouw kind begrijpt. Je hebt dan de neiging om in de fight/flight modus te blijven hangen en alles persoonlijk te nemen.

Het moeilijkste is om je eruit te trekken en het niet persoonlijk op te vatten en je analytische vaardigheden effectief in te zetten om de situatie te zien voor wat het is, zonder er emotionele drama’s en kleuren aan toe te voegen.

En dan, na de analyse van wat nodig is en wat er ontbreekt, een eigen plan te trekken. Je kunt er altijd iemand bijhalen, die je helpt, maar haal er alsjeblieft niet iemand bij die je in je drama bevestigt en van jou en je kind slachtoffers maakt. Haal er iemand bij die je in je kracht zet door advies te geven over hoe je bij jezelf blijft en vanuit jouw kracht gedachten en inzichten kiest die je vooruithelpen.

De vraag die je telkens kunt stellen, is: aan wie of wat wil ik mijn levensenergie op dit moment besteden? Wil je zinloos blijven overleggen en stressen en je gelijk willen halen of zeg je, ik ben hier klaar, ik zet mijn levensenergie in om mijn kind werkelijk vooruit te helpen in zijn ontwikkeling?

Ik hoor je al aanvoeren: ik heb de school nodig, er is leerplicht, ze geven geen goed vervolgadvies, we moeten het zo doen… ja, dat denk je. Maar is dat werkelijk zo?

Mijn advies zou zijn, gebruik deze situatie of welke situatie dan ook voor groei en om los te komen van de standaardmanier van denken. Heb je door hoe waardevol je levensenergie is? Of moet je eerst overstuur en overspannen of zelfs ziek worden om dat te beseffen? Gebruik de situatie waarin je klem zit voor een transformatie, voor een andere manier van denken, om angst om te zetten in liefde.

Hoe wil ik mijn levensenergie inzetten: voor oorlog of voor leven? Voor angst of liefde?

Om zover te komen, is het belangrijk om door te krijgen waar je je macht verliest, de macht over jezelf. Neem je verantwoordelijkheid voor je leven en voor het leven van je kind terug. Ik wil je vragen na te gaan en op te schrijven wat je op dit moment kracht en macht jou kost, waar geef je je macht weg en waarin ben je afhankelijk van anderen? Wat kost je jouw licht in plaats van dat het jouw licht versterkt? Door wat voel je je leeg? Wat zuigt jouw energie op, wat of wie is je energiekaper?

De wet van balans en harmonie is altijd in beweging, er is geen rigide staat of één mogelijke oplossing. Is er nu een balans in je leven zodat je gezond en rechtop blijft? Met gezond bedoel ik niet letterlijk gezond maar totaal gezond, inclusief in je mind en geest.

Wat brengt je leven uit balans? Negeer je de signalen of voel je ze goed? Je intuïtie zegt het je en als je dat negeert kom je in fight-or-flight-toestand.

Soms heb je misschien een onbestendig gevoel als je mensen ontmoet, het voelt niet goed. Hoelang duurt het voordat je het doorhebt? Onmiddellijk meestal, het gevoel van onbehagen is er onmiddellijk. Dat je het negeert, is een tweede, maar je overlevingsmechanisme is er onmiddellijk en het geeft je nooit een reden. Je intuïtie geeft je geen redenen, probeer het niet te analyseren en vertrouw je guts feeling! Dat heeft je kind ook en is nog sterker dan jij, want bij jou zitten er lagen conditionering overheen. Je kind herkent zijn intuïtie en hoort alarm, alarm, alarm in zijn hoofd, want zijn lichaam signaleert alarm. En wat zegt de volwassene? Ga gewoon naar school, dat moet, het is niet anders.

We moeten leren super alert te zijn, onze intuïtie te volgen en bewust te kiezen! Dat is waar je werkelijk je geweldige intelligentie voor kunt gebruiken, in je eigen voordeel. Niet om te stampen, te memoriseren en Cito-toetsen te halen. Nee, om alert te zijn op wat je gevoel je vertelt en dienovereenkomstig te kiezen.

Heb je behoefte aan advies of inspiratie of sparren met gelijkgestemden? Kijk naar de activiteiten, kies wat bij je past en doe mee!