Hoogbegaafde kinderen zijn niet gewoon versierde gemiddelde kinderen – ze zijn fundamenteel anders. Een kind met een IQ van 145 is net zo verschillend van het gemiddelde IQ van 100 als een kind met een IQ van 55. Er zijn niet veel deskundigen die ouders van een kind met een IQ van 55 zouden adviseren om dat kind in de eerste plaats als een kind te behandelen en slechts af en toe als zwakbegaafd.
Voor kinderen met een IQ boven de 145 is hun intellectuele vermogen – hun hersenen die dat voortbrengen – zo fundamenteel anders in alles wat ze doen, dat het niet van de persoonlijkheid van het kind kan worden gescheiden. Des te hoger het IQ, des te meer dit het geval is. We moeten beginnen te erkennen dat deze kinderen anders zijn en ze te helpen sociale, persoonlijke en zelf-ontwikkelingsvaardigheden te leren om met de rest van de mensen om te kunnen gaan. Een ouder moet de identiteit van het kind accepteren zonder het te vergelijken met de een of andere norm die op anderen van toepassing is. Slechts wanneer een ouder die identiteit ziet en volledig accepteert is het mogelijk het kind aan te moedigen zichzelf te accepteren.
Hoogbegaafde kinderen moeten leren en ervaren dat er mensen zijn die hen begrijpen en om hen geven, en die zich realiseren dat hoogbegaafd zijn soms pijn doet. Ze moeten leren dat er anderen zijn die de wereld ook op dezelfde manier ervaren en ze moeten het gevoel van waardering ontwikkelen voor gemiddelde kinderen en gewone mensen. George Berdard Shaw zei hierover ironisch:
“De redelijke mens past zich aan de wereld om zich heen aan. De onredelijke mens verwacht dat de wereld zich aan hem aanpast. Daarom wordt alle vooruitgang bereikt door onredelijke mensen.”
Het hoogbegaafde kind moet leren een redelijke mens te zijn – tenminste een deel van de tijd – en moet een bewustzijn ontwikkelen dat hem waarschuwt wanneer hij onredelijk is. Hij heeft hulp nodig om te leren dat “onredelijk” twee dingen kan betekenen: echt irrationeel zijn aan de ene kant of gewoon anders in de ogen van de maatschappij. Het hoogbegaafde kind heeft hulp nodig om uit te zoeken op welke manier hij onredelijk is. Hij zal moeten leren compromissen te sluiten maar hij heeft de kracht van zijn karakter nodig om soms een compromis te weigeren. Hij moet leren om zich op zulke momenten niet van zijn stuk te laten brengen. Een sterk zelfbeeld is een levensbehoefte voor hoogbegaafde kinderen. Hun emotionele ontwikkeling verdient de volle aandacht van ouders, leraren en andere betrokkenen.
Tot slot wil ik nog Stephanie Tolan citeren:
“Deze kinderen zijn als planten die een steuntje nodig hebben om tegenop te groeien, waarbij touwtjes onmisbaar zijn om hun natuurlijke groei te steunen, in plaats van dat ze stevig tegen stenen muren worden gespijkerd die kunstmatig door anderen werden opgeworpen.”
Uit: Guiding the Gifted Child: A Practical Source for Parents and Teachers
Hoe kunnen we onze zoon helpen z’n zelfvertrouwen te vergroten en dus ook zijn zelfbeeld? Hij wordt in december 10jr zit in gr 7. Hij valt terug vanwege gebrek aan veiligheid op school, door uitval van leerkracht. Moeilijke situatie… we laten hem al meer thuis, thuis onderwijs. Maar dit is geen structurele oplossing om hem in z’n zelfvertrouwen te ondersteunen. Nog 1,5jr en dan naar de middelbare.. ik houd m’n hart vast.
Hallo Tanja, het zou kunnen dat je zoon counseling nodig heeft om weerbaar te worden. Je kunt ook dit artikel lezen https://www.ieku.nl/intens-authentiek-en-vrij-zijn/. Je kunt ook een belafspraak met mij maken, zodat we samen kijken wat je zoon nodig heeft. Groet, Renata
Heel veel succes, Nicole!
Mijn dochter had een TIQ van 141, maar herken bij haar de onredelijke verwachtingen naar anderen toe. Mensen stellen haar teleur, doordat ze niet voldoen aan haar verwachtingen. Ze is zelfs wat sociofobisch geworden. Vooral volwassenen; ze nemen haar niet serieus of vinden haar te lastig.
Met een coach in de buurt is ze nu haar anders zijn een plekje aan het geven. En daarbij hoort ook hoe je met anders zijn omgaat. Een mooie ontwikkeling.