In tegenstelling tot wat vaak geloofd wordt hebben hoogbegaafde kinderen veel problemen. Deze problemen hebben niet te maken met het hoogbegaafd zijn op zich, maar met opvattingen van de omgeving over hoogbegaafdheid. Een zo’n probleem is een juiste identificatie als hoogbegaafd. Een andere is in een wereld leven waarin hun persoonlijkheid vaak verkeerd begrepen wordt.
Definitie hoogbegaafdheid
Helaas is er geen algemeen geaccepteerde definitie van hoogbegaafdheid, hoewel psychometrische IQ tests de meest gebruikte methode zijn om begaafdheid te beoordelen. Veel specialisten die jarenlange ervaring hebben met hoogbegaafde kinderen zijn het er over eens dat dit soort tests juist veel hoogbegaafde kinderen niet herkennen. Uitzonderlijke begaafdheid (145+ IQ) is slecht te meten met de beschikbare tests. Dit komt door de samenstelling van de test aan een kant en door de specifieke karakteristieken van deze kinderen.
Hoogbegaafde kinderen ervaren hun leven vaak anders en intenser dan anderen. Klasgenoten, leerkrachten en soms ook ouders begrijpen deze verschillen niet altijd. Hoogbegaafde kinderen kunnen onder meer de volgende problemen hebben (bedenk wel dat geen van deze problemen uitsluitend bij hoogbegaafden voorkomen):
- verveling en ongeduld
- frustratie en teleurstelling wanneer hun idealen niet bereikt worden
- regels en tradities negeren of in twijfel trekken
- bezig zijn met allerlei zorgen die soms kunnen leiden tot depressie of onrust
- moeite met grenzen afkijken en toepassen
- niet bij hun leeftijdsgenoten passen
Misdiagnose hoogbegaafdheid bij kinderen
In een klinische situatie kunnen deze punten, gecombineerd met karakteristieken als intensiteit, hooggevoeligheid en asynchrone ontwikkeling verkeerd geïnterpreteerd worden als symptomen van een mentale of emotionele stoornis. Je kunt je misschien voorstellen wat voor effect het kan hebben als ongepaste therapie of medicatie gebruikt wordt om de symptomen van hoogbegaafdheid te “genezen.”
Net zoals andere kinderen kunnen hoogbegaafde kinderen ook last hebben van psychologische stoornissen of problemen; niet elk probleem van een hoogbegaafd kind kan altijd verklaard worden door hoogbegaafdheid. Als dit het geval is, is het verstandig om hulp te zoeken van een therapeut die vaak met hoogbegaafden omgaat. Een onervaren therapeut kan een verkeerd advies geven waardoor jaren verspild worden, maar nog erger: waardoor de werkelijke aard van het kind genegeerd wordt.
Luister hier naar de podcast over misdiagnoses.
Geef een reactie