Hoogbegaafd en concentratieproblemen gaan vaak hand in hand. Een grote denkfout over hoogbegaafde kinderen is dat ze te allen tijde in de klas uitblinken. Ze zouden aan de lippen van de leerkracht hangen en gek zijn op alle opdrachten en huiswerk. Dit gaat misschien op voor sommige hoogbegaafde kinderen, maar het is geen typisch gedrag. In werkelijkheid zijn veel hoogbegaafde leerlingen juist het tegenovergestelde: ze letten niet op, maken hun huiswerk niet of ze maken het wel en vergeten het vervolgens in te leveren.
Oorzaken van concentratieproblemen
In de meeste gevallen beginnen concentratieproblemen niet direct nadat het kind in de kleuterklas komt. Ze beginnen vaak vol verwachting aan hun eerste schooljaar en willen leren. Wat de meeste hoogbegaafde kinderen te “leren” krijgen zijn zaken die ze al kennen. Een vijfjarige die al op AVI-III niveau kan lezen moet bijvoorbeeld tóch meedoen met de les “letter van de week”. Maar ook al lezen ze nog niet en is de informatie tijdens een schooldag nieuw voor hen, leren hoogbegaafde kinderen sneller dan gemiddeld begaafde kinderen. Een gemiddeld kind heeft 9 tot 12 herhalingen nodig van nieuwe leerstof, begaafde kinderen ongeveer 6 tot 8 en hoogbegaafde kinderen leren nieuwe concepten na slechts 1 of 2 herhalingen.
De meeste kinderen in de klas beschikken over een gemiddelde intelligentie en daar is het onderwijs op ingericht. Dat betekent dat als een kind met een ontwikkelingsvoorsprong in de kleuterklas komt en nog niet kan lezen, één hele week om één letter te leren onnodig. Deze lessen kunnen heel frustrerend worden voor hoogbegaafde kinderen. De hersenen worden niet aan het werk gezet, het kind gaat zich vervelen, luistert niet goed en let niet meer op.
Hoogbegaafd en dromerig
Hoogbegaafde kinderen moeten intellectueel gestimuleerd worden. Als dat niet (voldoende) gebeurt zullen ze niet opletten in de klas. De dagen worden geestdodend en saai en de gedachten dwalen af naar veel interessantere gedachten. Ze kunnen zich niet concentreren op wat de leerkracht vertelt of vraagt. Soms lijken deze kinderen te dagdromen; ze staren uit het raam en het lijkt alsof ze buiten willen spelen. Dat kan het geval zijn, maar het kind kan net zo goed vogels observeren en nadenken over hoe ze vliegen of naar vallende bladeren kijken en zich afvragen wat de bladeren doet loskomen van de boom. Deze gedachten zijn interessanter dan wat de leerkracht vertelt. Niet omdat deze kinderen onbeleefd zijn, maar omdat ze een groot deel van wat verteld en gedaan wordt al weten.
Onoplettendheid versus multitasking
Verrassend genoeg kunnen hoogbegaafde kinderen toch volgen wat de leerkracht zegt en opkijken als de leerkracht hen aanspreekt. Voor de leerkracht lijkt het alsof het kind niet oplet, maar het kind geeft meestal direct een antwoord op de vraag. Het is ook mogelijk dat het kind zich zo in zijn eigen wereld heeft teruggetrokken, dat hij de leerkracht niet eens hoort, ook al wordt zijn naam geroepen.
Voor de leerkracht lijkt het vaak alsof het kind niet in leren is geïnteresseerd, maar het tegenovergestelde is meestal waar. Het kind is zeer geïnteresseerd in leren, snakt naar nieuwe kennis en ideeën, maar kent al het materiaal dat behandeld wordt en leert daarom niets nieuws in de klas. Het kind vlucht telkens in zijn eigen wereld, wat zo typerend is voor hoogbegaafde kinderen.
Hoogbegaafd en concentratieproblemen? Praat met de leerkracht
Hoogbegaafde kinderen die voldoende uitgedaagd worden in de klas hebben zelden last van concentratieproblemen. Het kan moeilijk zijn de leerkracht te overtuigen dat concentratieproblemen te maken hebben met te weinig uitdaging. Leerkrachten die niet bekend zijn met de behoeften van hoogbegaafde kinderen (en dat zijn de meesten) begrijpen vaak wel dat kinderen geen aandacht schenken aan de les als ze het NIET snappen, maar begrijpen niet dat hoogbegaafde kinderen hun aandacht verliezen als ze het juist WEL snappen.
De eerste stap naar de oplossing van dit probleem is praten met de leerkracht. De meeste leerkrachten willen het beste voor hun leerlingen, maar soms is een gesprek nodig waarin je bespreekt wat jouw kind specifiek nodig heeft. Het is beter om tijdens zo’n gesprek de woorden “verveeld” en “hoogbegaafd” te vermijden. Als ouders aan de leerkracht vertellen dat hun kind zich verveelt, kan de leerkracht defensief reageren. De meeste leerkrachten werken tenslotte hard om kinderen iets te leren. De leerkracht kan de opmerking dat het kind zich verveelt interpreteren als kritiek op zijn/haar onderwijscapaciteit, ook al gelooft de ouder dat het daar niet aan ligt.
Het woord “hoogbegaafd” heeft een bepaalde lading; wanneer ouders aan de leerkracht vertellen dat hun kind hoogbegaafd is, kan de leerkracht denken dat de ouders hun kind ten onrechte geweldig vinden. Dit kan zeker het geval zijn als het kind op school niet laat zien wat het kan (dit begint soms al in de kleuterklas).
Benadering van leerkrachten in het gesprek
Tijdens een gesprek met de leerkracht kunnen ouders praten over hun kind als over een individu en over de behoeften als over individuele behoeften. Ouders kunnen bijvoorbeeld vertellen dat hun kind het beste werkt als het uitgedaagd wordt op zijn niveau of dat hun kind meer lijkt op te letten als het werk moeilijker is. Als de leerkracht twijfelt, kunnen ouders vragen de nieuwe strategie toch te proberen en dan te kijken of het werkt.
Het is zaak aandacht te houden voor de individuele leerbehoeften van de leerling en te proberen samen te werken met de leerkracht. Direct vertellen dat je kind hoogbegaafd is kan averechts werken en de aandacht afleiden van waar het echt om gaat, namelijk de behoeften van het kind.
Voor meer kennis over hoogbegaafd opvoeden kun je deelnemen aan de online training Hoogbegaafde rebel in actie (met of zonder Vraag & Antwoord sessies met Renata).
Alhoewel ik niet weet of onze zoon (groep 8) hoogbegaafd is herken ik veel in bovenstaande. Hij heeft de hoogste score op de eindcijfers en heeft veel kennis en gedachten in zijn hoofd. Hij is ontzettend gemotiveerd maar krijgt die kennis niet uit zijn hoofd bij het maken van huiswerk als het gaat om het maken van een werkstuk. Hij doet letterlijk uren over het schrijven van een alinea, ook als we samen voorbereiden door het te bespreken of het maken van mindmaps om het in stukjes te delen. Ik maak me zorgen als hij volgend jaar naar de middelbare school gaat: hoeveel tijd heeft hij dan wel niet nodig om zijn huiswerk te maken en hoe kan hij zich daarop blijven focussen? Hoe kan ik mijn kind helpen?
Beste Kaat, wat je omschrijft heeft niets te maken met concentratieproblemen. Misschien is Maatwerk is geen luxe interessant voor je… https://www.ieku.nl/maatwerk-is-geen-luxe/
Hallo, Renata.
Wat een herkenning hier omtrent mijn dochtertje van net 7 jaar, 2e leerjaar. Deze week kreeg ik eindelijk het al zeer lang gevraagde gesprek met de directrice, clb en de leerkracht. Ik had mijn coach hsp meegebracht om mij te ondersteunen. Mijn dochtertje scoorde altijd buitengewoon hoog op lvs toetsen. Al van in de eerste kleuterklas word ons elk jaar gewezen op het feit dat ze uitzonderlijk knap is. Ze is nog nooit echt graag naar school geweest. De eerste kleuterklas ging ze dan ook maar halve dagen, omdat ze gewoon thuis nog veel andere dingen wou doen. Al had ze daar wel een super juf, waar ze zich zeer goed bij voelde. Voor de juf was het geen probleem want toch bleef ze het hoogste scoren bij testen. In de tweede kleuterklas hadden we een juf die vanaf het begin niet open stond voor haar gevoelige kant. Ze luisterde niet naar de tips die ik haar gaf (want toen wou Eline gewoonweg niet naar school). Pas na het 1e trimester mochten we bij de juf gaan, die met de resultaten voor zich lag en ons aankeek en zei… wisten jullie dat jullie dochter, zeer, zeer, zeer verstandig is? Ik heb haar heel fout ingeschat. In de klas lijkt ze mentaal jonger dan de andere kinderen. Vaak wil ze niet spelen en trekt zich terug door constant naar toilet te gaan. (Ze had me daar reeds over aangesproken dat ik haar urine moest laten testen. Ik probeerde toen uit te leggen dat ze gewoon even rust wil…maar dat snapte de juf niet. verschillende keren zonder resultaat urine laten testen…) maar uit de test blijkt zij de hoogste score qua intellect. Terwijl ik haar de helft van de tijd (of zelf meer) gewoon niet meer naar school bracht. Ik reageerde, tuurlijk weet ik dat! Ik probeer het je al heel het jaar tot vervelends toe uit te leggen. Vanaf dit moment kreeg ze de vrije toegang wanneer ze wou, om zich terug te trekken in de leeshoek. 3e kleuter, super juf die haar door en door kende. Een jaar zonder problemen, alles ging vanzelf. Behalve de buikpijn bij uitstapjes, maar dat zal er altijd zijn. Het eerste leerjaar was een enorm bemoederende juf waar Eline dus veel om gaf. De juf worstelde zelf met de klas en ook privé en mijn meisje wist dat. Constant kampte ze met spanningsbuikpijn. Maar zeggen waardoor het kwam… now way… ze zou de juf niet in de problemen brengen. Alles kwam er pas uit eens het schooljaar voorbij was. Het hele jaar heeft ze regelmatig thuis geweest. Het mocht ook gewoon van de juf, ze had het toch niet echt nodig en de juf zette haar wel aanwezig. Verder behielpen we ons met spray’s tegen stress, smelttabletjes tegen stress en osteopathie. Dit jaar een juf die heel rechtlijnig is. Elk kind hetzelfde! (dat zijn haar woorden, haar acties tonen toch iets anders, maar niet voor mijn kind) Eline voelde zich onmiddellijk niet goed in die klas. Ik heb elke ochtend een huilende dochter, ik wil iet naar de klas, de klas is saai! Dat deed ze in het begin van het jaar tot ze de klas binnen was en daar was de juf uiteraard niet mee opgezet. Je voelde de frustratie ook van de juf naar haar en naar mij toe. Eline is ambidexter. Dat vind ze heel handig! Wanneer haar hand moe is van te schrijven kan ze wisselen, als het moet kan ze met 2 handen tegelijk kleuren etc. De juf had in week 1 tegen haar gezegd; Eline kom, je bent nu groot genoeg om een hand te kiezen! Schrijf met rechts! Wat voor mijn dochter overkwam als je bent nog een klein kind! En ze is er ook totaal niet mee akkoord! Ze snapt niet waarom en niemand kan haar een beter tegenargument geven dan haar eigen pro’s. Ik had hier dan de juf voor opgebeld, heel vriendelijk en schuchter zoals ik altijd ben. De juf reageerde bijna verbaal agressief in mijn opzicht. Maar ik ben dan ook zeer gevoelig. Maar als het om je kind gaat sta je op je strepen. Nadat de juf haar (in mijn ogen) wat had gekleineerd en als (weeral) mentaal minder rijp had bestempeld heb ik gezegd, kijk ik ben haar mama en ik beslis uiteindelijk en niet u! Ik eis dat mijn kind zelf de keuze heeft met welk hand ze schrijft! Bij mijn dochter zit het er nu natuurlijk in dat de juf wil dat ze rechts schrijft… anders is ze een baby. Dus in de klas gebruikt ze nu voornamelijk rechts (niet altijd) wat de juf nu gebruikt als argument…ze is nu bijna rechtshandig! Nu is het probleem, ze heeft een heel goed rapport, maar onvoldoende voor aandacht en concentratie. Bijna nooit is ze bij de les. Ook blijft ze met enorm veel tegenzin naar school gaan met de woorden, het is saai!!! Ik ga al sinds vorig jaar, door de buikpijn regelmatig naar school om hulp vragen, zonder resultaat. Nu was ik het 8 weken geleden grondig beu en belde ik nogmaals het clb. Ik was echt kwaad (wat voor mij kwaad is…dan blijf ik eigenlijk nog te vriendelijk) ik eiste dat er nu eindelijk een deftig gesprek moest komen of dat ik naar het schoolbestuur zou stappen! Dit gesprek kwam er maandag. De zorgleerkracht was jammer genoeg niet aanwezig (op spoed) Maar wel de dame van het clb en de directrice en de juf. We hebben het woord hoogbegaafd niet aangehaald tot de laatste 5 minuten van het gesprek, dan heeft mijn coach het woord boven gebracht omdat ze voelde dat we op zen minst de directie en het clb mee hadden. Maar de juf… pfff. Ik vroeg uitbreiding omdat ze blijft zeggen dat het te saai is. Eline scoort al altijd op alles A. De juf antwoordde; ze is idd wel wat voor met lezen en spelling, maar daar kunnen we niet veel mee doen. En rekenen… ze is niet beter dan gemiddeld.( Ik dacht, meent ze dit nu??? Eline maakt al sommen tot 100 sinds de 2e kleuterklas? Nu zijn ze nog maar 2 dagen begonnen met het 100 veld, voor ze ook echt tot 100 gaan rekenen. Ervoor was NOG STEEDS tot 20. Maaltafels zijn ze eergisteren begonnen… x en : 2… ) Ze zei, Eline kan nog niet eens het 100 veld want ze schrijft haar cijfers vaak fout. 84 ipv 48, 65 ipv 56. En ook de 3 schrijft ze nog regelmatig in spiegelschrift. Ik zeg vriendelijk, daar schrik ik van. Thuis is dit niet zo en het 100 veld kan ze uit haar hoofd zien! Want soms komt ze er vragen over stellen thuis als tussen dat getal en dat getal een streep zit, wat is dan de helft? Is het dan met komma 5? Waarop de juf antwoord, kijk ik heb ook leerlingen die niet goed mee kunnen, ik moet daar mee bezig zijn. Dan is het simpel, dan moet ze maar springen naar het 3e leerjaar! Het is ook zo dat mijn dochter zeer klein is van gestalte. De allerkleinste van de klas,ook kleiner dan velen een klas lager. In haar hobby, competitie turnen, is dat een voordeel. Maar op school gedraagt ze zich al jonger omdat ze zich daar niet zo veilig voelt. Durft bvb op school niet naar het toilet, niet alleen iets gaan vragen, zit graag gewoon op het bankje tijdens de speeltijd… En dan komt haar gestalte er nog eens bij. Springen is dus in mijn ogen iets wat zal uitmonden in gepest worden. Terwijl ze in deze groep kinderen (vooral door de juf van het 3e kleuter) goed in de groep ligt. Ze respecteren haar anders zijn en appreciëren haar medeleven en hulp. De juf van het 3e kleuter gebruikte haar vaak tijdens godsdienstmomentjes om de kinderen te tonen dat anders zijn ook ok is. Ik vertelde de juf dat het puur uit gebrek aan concentratie is dat ze op school niet toont wat ze kan. Ze maakt fouten omdat haar hoofd ergens anders is. En omdat ze vragen niet leest etc. Wanneer het toets is kan ze het wel. Ja zo is ze gewoon, een toets is ee, uitdaging, tonen dat je de leerstof beheerst. De anderen vielen mij gelukkig bij en de juf werd vriendelijk op haar plaats gezet. De directrice zei dat de juf Eline deze week even apart moet nemen en dan haar vragen verschillende getallen op te schrijven op een leeg honderd veld. En als ze dat kan, hoeft ze daar geen 100 oefeningen op te maken. En dan is er nog de blauwe map! Verdiepingsoefeningen. Die wil de juf niet gebruiken! Daar werkt ze niet mee! Dan wil iedereen dat ook mijn kindjes die niet goed mee zijn! Ik heb de vraag gesteld om haar aub even te laten zien hoever zij staat! geef haar 1 keer zo een blauw blaadje aub! 1 keer en zie hoe haar concentratie probleem wegvalt. De directrice vond dat het moest kunnen. De juf stemde in, maar dan mag het enkel als ze alle oefeningen die de anderen ook moeten maken, al af zijn bij haar en bij de anderen niet. Ik heb gezegd, ok geen probleem, dan zal je ook eens zien hoe snel en correct ze wel kan werken want ze zal die blaadjes willen!!! Dan word de blauwe map wel toegankelijk voor de hele klas onder deze voorwaarde. Mij geen probleem maar het hare. Ik vond een iq test voorlopig nooit nodig. Ze heeft de screening wel gehad. die was uiteraard positief. Haar beste vriendje, die op een andere school zit intussen al 3 jaar is ook hb 145+ elk weekend moeten ze samen doorbrengen om te ontprikkelen van de schoolweek en mekaar uit te dagen. Anders zijn beiden snel ziek. Ook haar beste vriendinnetje haar broer is hb. en de vriend van mijn stiefzoon (beiden 15). Beide mama’s twijfelen ook nooit dat Eline ook hb is. Maar nu zal ik ze toch laten testen met een juf als deze. Ik vrees dat ze anders pijlsnel in onderpresteren zal terecht komen. Wat zich nu al begint te tonen met het 100 veld.
Sorry, ik moest het even kwijt en ik herken zoveel uit de tekst. Bedankt hiervoor!
Morgen test de juf haar kennis van het 100 veld, ze ging nog nooit zo vroeg naar bed omdat ze hier enorm naar uitkijkt! (21 uur is vroeg voor haar, ze is meestal maar zo laat thuis van de trainingen)
Uw schrijven geeft mij een goed gevoel bij onze aanpak van het gesprek maandagavond en maakt me opnieuw zekerder van mijn stuk. Bedankt!
Mariska, bedankt voor het delen van je verhaal!
Durf mezelf niet hoogbegaafd te noemen, maar het is zo herkenbaar. Voor mijzelf, vroeger met VWO advies, uiteindelijk Mavo gedaan en nu voor m’n dochter, 18 jaar, heel slim en leerproblemen, wel inmiddels in 6 Gymnasium, waarbij we niet weten of ze het dit jaar gaat halen.
Hallo Inge, er zijn verschillende mogelijkheden om je diploma te halen. Hoogbegaafde mensen willen vaak zelfstandig leren. Het kan zijn dat je dochter een deel van de vakken via de school haalt en dat ze een deel via de staatsexamens doet. Als ze het dit jaar niet helemaal haalt kan ze de vakken die ze niet gehaald heeft het jaar daarop via staatsexamens doen… niet meer op school blijven zitten, maar zelfstandig leren.
Ik ben benieuwd hoe dit advies gevolgd kan worden als er ook sprake is van faalangst (terug te herleiden naar groep 1). Mijn zoon (net 6 groep 3) haakt af zodra t iets moeilijker wordt en dan begint ook t afgeleid raken. Hij is gewend iets meteen te snappen of te kunnen (in de kleuterklas altijd blijkbaar kunnen ontwijken/ vermijden).
Hallo Liesbeth, je zegt al waar het om gaat: hij is gewend iets meteen te snappen. Je zoontje is dus niet gewend te falen. Dat is een heel vervelend gevoel voor hem. Hij moet leren falen. Hij heeft moeilijkere opdrachten nodig waarbij het niet vanzelfsprekend is dat hij meteen het antwoord weet. Hij moet daarin begeleid worden en horen dat het normaal is dat je niet alles meteen weet. Daarnaast heeft hij vaardigheden nodig in het omgaan met het gevoel én vaardigheden om die moeilijkere taken aan te pakken.
Hallo,
Mijn zoon is 12 jaar en zit in de 2e vd Havo.hij is met 10 jaar van de lagere school gegaan.
Qua cijfers gaat het goed.
Hij is in het verleden getest op hb , maar dat is niet gebleken. Zelf denk ik dat hij wel een hb kind is. Alle kenmerken zijn aanwezig!
Hij is ( vind ik ) extreem hooggevoelig.
Neemt alles waar, ziet en hoort alles.
Beleeft alles heel intens. En dat temidden van allemaal pubers , terwijl hij zelf niet pubert. Dit is voor hem zo vermoeiend. Hij klaagt veel over hoofd- en buikpijn en vermoeidheid . Hij heeft medicatie voor deze prikkelverwerking.
Ik ben niet zo’n voorstander ervan , maar zonder houdt hij zich niet staande.
Dat werkt op zich redelijk goed.
Heb jij nog tips hoe hier verder mee om te gaan ?
Betty, je zoon heeft denk ik geen medicatie nodig, want prikkelgevoeligheid is een van de karakteristieken van hoogbegaafdheid… https://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/
Wij worstelen met de cncentratieproblemen van onze oudste (9). Hij zit sinds november 2016 op voltijd hb-onderwijs en we hebben ons kind weer terug (geen emotionele uitbarstingen, geen weigering om naar school te gaan meer). Maar….de concentratieproblemen blijven. Hij heeft bijna dagelijks (soms weinig) huiswerk omdat hij zich in de klas niet voldoende kan concentreren. Thuis duurt huiswerk maken uren omdat hij door alles is afgeleid en alles liever bestudeert dan zijn huiswerk.
Daardoor wordt een werkje van 10 minuten een lijdensweg van uren….We hebben een bureau voor hem geregeld op een rustige plek in huis, zodat hij geen afleiding heeft, maar daar kan hij zich nog minder goed concentreren.
Zou school daarin nog meer kunnen betekenen? Is er coaching voor mogelijk? of moeten we toch gaan kijken of er niet meer (ADD of zo?) aan de hand is?
Ik weet even niet waar ik nu moet beginnen…
sorry,dat moet november 2017 zijn…
Hallo Wendy, veel hoogbegaafde kinderen die verbeeldingshooggevoeligheid hebben https://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/#verbeelding-voorstellingsvermogen vinden het moeilijk om zich te richten op een saaie taak. Daarnaast zijn HB kinderen intens en emotioneel gevoelig. Je zoon heeft praktische handvatten nodig HOE hij zich kan concentreren en hoe hij een taak snel af kan maken. Dat is te leren, maar iemand moet hem vertellen en laten zien hoe. Ik zou niet meteen denken aan ADD…
Uitzonderlijk begaafde kinderen kunnen hier veel meer last van hebben dan “gemiddeld” hoogbegaafde kinderen.
P..S. Hoi Wendy, nog een aanvulling: in de klas moeten ze kijken hoe ze hem praktisch kunnen helpen zodat hij rustig kan werken. Moet hij apart? Heeft hij een koptelefoon nodig? Moet de leerkracht de klas rustig houden? Is de leerkracht in staat orde te bewaren? Wordt het onderwijs toch bottom-up aangeboden waardoor het te saai is? Het hoeft niet aan je zoon te liggen dat hij zich niet kan concentreren!
Hallo Renata,
Bedankt voor je reactie! We zijn al bij jou geweest en ondertussen een dik jaar verder. Ik heb je al gemaild. Ze compacten wel maar verrijken niet. Althans daar komt ze niet aan toe, ivm de werkhouding/ tempo.
Hoi Susan, dan kun je mij beter een email sturen, zodat we eea kunnen bespreken. Groet, Renata
Mijn dochter van 6 zit in groep 4, maar verveeld zich ook op school. Behalve bij vrij werken dan?. Nu moet ze elke keer haar werk afmaken in de pauze, omdat ze niets doet onder de les. Ze maakt dan maar 5 sommen en komt bij meester, omdat ze vastloopt bij de som 24-5. Terwijl de opdrachten 702- 46 niet moeilijk zijn. Concentratie is dus ver te zoeken. Maar meester weet niet wat hij er mee moet doen.
Maar het werk afmaken in de pauze werkt niet motiverend.. Hierdoor is het nog moeilijker om haar naar school te krijgen.
Hallo Susan, dit moet anders.. Niet eerst alle basiswerk af, er moet gekeken worden hoeveel van de basiswerk (herhaling) geschrapt moet worden, dat kan 50-75% zijn. Ik zou een specialist vragen om advies (je kunt mij altijd mailen 🙂 ). Een persoonlijk advies, gebaseerd op een didactisch onderzoek is het begin voor school om passend onderwijs te kunnen bieden.
Groet, Renata
Wat herkenbaar. Zoontje is 5 (wordt eind december 6) zit in groep 3. Is inmiddels met taal 4 maanden verder gezet leest op niveau eind groep 4. Klaagt nu weer dat het saai is op school en dat hij zich verveeld. Wil ook mooielijker werk van de andere vakken.
Is ook erg vervelend , heeft een grote mond en haar rare dingen uit. Is zelfs bij groep 3 de klas uitgestuurd en moest toe naar groep 4. Voor hem geen straf en deed toen mee met dictee en andere dingen.
we hebben de IB-er gesproken en die gaat hem nu testen op eind groep 3. Alleen wat dan? een klas overslaan of toch naar een andere school.
Nu eerst de test resultaten maar afwachten en dan mss door voor een HB test
Hallo Lia, waarom zou je naar een andere school gaan? Deze school werkt toch mee en wil kijken hoever je zoontje is? Er moet goed doorgetoetst worden, zodat duidelijk is hoe groot de voorsprong is. En als versnellen een optie is, moet dat besproken worden.
Groet, Renata
Hallo,
Mijn zoontje van net 6 zit in groep 3. In het begin ging het goed, hij lette goed op, was actief en leergierig. Nu gaan zijn resultaten achteruit, hij zegt dat hij het moeilijk vindt, maar ik denk dat hij het gewoon niet leuk vindt, saai dus. Hij heeft moeite met splits sommen, deze maakte hij al in groep 1-2. Hij kon al in groep 2 aardig lezen, maar zijn tempo gaat niet weg omhoog. Ik denk dat hij hier de nut niet van inziet, kan dat? Hij is met 3 jaar getest, op taalgebied scoorde hij hoog, 130 en op rekengebied was het nog moeilijk te zien, omdat hij zo slim was dat hij zelf wist dat hij iets nog niet helemaal kan, zei ze. Maar zat daar op een boven gemiddeld niveau en ze verwachte wel dat dit ook hoger was. Bij mijn man in zijn familie komt veel hoogbegaafdheid voor,
Ik heb zelf HBO niveau. Hij vindt het vooral leuk om samen moeilijke dingen te doen. Hoe kan ik hem stimuleren en de juf ook zover krijgen?
Groetjes Sandra
Allemaal meegemaakt. Herkenbaar verhaal. Door diagnose aaperger werdt er continu ingezet op zijn onvoldoende sociale vaardigheden en nooit echt op zijn honger naar iets nieuws te leren. Onze zoon heeft de lagere school met twee vingers in de neus gedaan, alles in de hoogste scores. Maar eenmaal op het middelbaar werden de problemen oas echt zichtbaar! Onze Zoon is inmiddels 16. Nog steeds is naar school een drama. Heb hem zelf moeten helpen hoe te leren in zijn start op het middelbaar onderwijs. Totaal ongeinteresseerd in school en vorig jaar 4 VWO niet gehaald en dit jaar afgestroomd naar 4 HAVO. ik hoop maar dat dit jaar goed gaat. Concentratie is slecht wat betreft aandacht voor leren voor toetsen bv. Herkenbaar verhaal dus maar in zijn tijd was er maar weinig luisterend oor voor. Wij kunnen enkel hopen dat het nu nog goed komt. Motivatie voor opnieuw 4 VWO was niet meer aan te wakkeren helaas….
Persoonlijk herkenbaar 😉
Beste Renata,
Onze jongste zoon wordt over een maand 5. Al van jongs af aan merken wij dat hij cognitieve zaken heel snel oppikt. Zo sprak hij al zeer veel verstaanbare woorden ruim voor zijn eerste jaar (met 8 maanden) en rond zijn eerste jaar werden dit al tweewoordzinnen. Met 2 jaar kende hij alle kleuren, ook alle niet-primaire kleuren. Met 3 jaar kende hij nagenoeg alle letters en de kleuren en vormen kende hij ineens ook allemaal in het Engels. Inmiddels leest hij al wat woordjes en praat hij hele zinnen in het Engels en kan het ook verstaan. Je kan zo een hele conversatie met hem voeren in het Engels. Zijn oudste broer zit in 2 gymnasium en doet het goed zonder al te veel inspanning, middelste zoon zit nu in groep 8 en gaat na de zomer naar 1 gymnasium, ook hij gaat hierheen met volle overtuiging (met evenals zijn oudste broer al jaren alleen maar enen en eenplussen voor al zijn cito’s). Wij hebben het idee dat onze jongste zoon op deze leeftijd nog meer weet dan zijn twee oudere broers die dus ook al erg slim zijn. Op school daarentegen laat jongste zoon dit alles niet zien. Hij houdt zich op school vaak van de domme, let in de kring totaal niet op en maakt geluidjes. Hij heeft het zelfs gepresteerd om te doen alsof hij de 5 ogen op de dobbelsteen nauwelijks kon tellen, terwijl hij dit thuis in 1 oogopslag overziet zonder uberhaupt te hoeven tellen. Afgelopen zomer, toen hij net 4 was, telde hij zo ‘seventeen’ slakken weg in het Engels die hij had gevonden in de tuin. Hij houdt schijnbaar graag de juf voor de gek! Onlangs is er op school een echa-specialist van passend onderwijs geweest om zoonlief te komen observeren. Zij zag een jongen die niet oplet, veel in zijn eigen wereld zit en die niet meezong met de liedjes tijdens de muziekles. Ook viel zijn fijne motoriek haar erg op, hij heeft moeite met het hanteren van een schaar en houdt zijn potlood vreemd vast (dit herkennen we thuis trouwens ook wel). Thuis zingt hij alle liedjes na 1 of 2 keer horen foutloos mee, en verzint in bed ook zelf veel liedjes met zelfverzonnen tekst en melodie. Nu willen ze toch graag een IQ test bij hem uitvoeren, ik geloof de WPPSI, tenminste, met onze goedkeuring. Wij vinden hem nog erg jong en we zijn bang dat hij ook bij de test expres verkeerde antwoorden zal geven en zich van de domme zal houden. Is het niet beter om minimaal nog een jaar te wachten, zodat hij ook beter beseft dat hij wel serieus mee moet werken? Op dit moment ziet meneer alles namelijk als een grap, als hij ergens geen zin meer in heeft zegt hij maar snel wat om zich ervan af te maken. Wat zou jij adviseren? Nu al een test afnemen of toch nog even 1 of 2 jaar wachten?
Groeten van Marieke
Hallo Marieke, bedankt voor je reactie. Een jaar wachten met een test hoeft niet goed uit te pakken. Je kind zal dan waarschijnlijk ook een jaar langer onderpresteren en sociaal wenselijk gedrag laten zien. Je kunt nu al testen, maar door een ERVAREN psycholoog die al heel lang met hoogbegaafde kinderen werkt. Die ervaring is heel belangrijk. Je kunt er ook voor kiezen om een didactisch onderzoek te laten doen, maar wederom door een ervaren specialist. Ik kan aan de hand van een didactisch onderzoek en contact met een kind inschatten hoe hoogbegaafd het is. Je moet dus iemand zoeken waarbij je kind zich op zijn gemak en begrepen voelt en die doorheeft als je kind zich aanpast.
Groeten, Renata.
Hallo Marieke, dit klinkt voor mij heel herkenbaar. Een in hoogbegaafdheid gespecialiseerde kleuterjuf gaf ons de tip: film hem thuis terwijl hij dobbelstenen optelt of een boekje leest en mail het filmpje naar de juf. De juf kan dit dan met het hem bespreken en hem aanmoedigen op zijn eigen niveau te werken. Onze dame realiseerde zich toen we dat deden rap dat de juf zich niet meer zou laten foppen. Bijkomend voordeel: juf ziet dan meteen exact op welk niveau hij thuis zit.
Inmiddels een wat ouder artikel maar nog steeds up to date. Onze dochter wordt wel gezien op school. Ze is vorige maand (februari) 5 jaar geworden. Ze zou in groep 1 moeten zitten. Maar is officieel in groep 2 geplaatst. Op de groep 2 Cito scoorde ze 2x een A.
Alleen haar volledige kunnen wordt niet gezien en of er wordt niets mee gedaan. Men weet dat ze leest op M3 tot E3 niveau. Ze kan begrijpend lezen en ze rekent ook op M3 niveau.
Ze bereid zelf een spreekbeurt voor over de vleermuis. Maakt zelf haar aantekeningen, van de informatie die ze uit filmpjes op de pc haalt.
Ze krijgt nog steeds dezelfde weektaak als de kinderen van groep 2. Dat ze met moeite maakt omdat ze het niet interessant vindt. En is dus slecht geconcentreerd, luistert slecht naar wat de opdracht is en is dromerig.
Ze is de laatste weken thuis weer boos en dwars. En vraagt om werkjes. Het is nu eind maart, maar op deze manier is het nog erg lang tot aan de zomervakantie.
En wat gaat er gebeuren in groep 3 gaat ze zich daar ook niet vervelen?
We wonen in een dorpje, het dorpsleven zit o.a. verweven in de school. We willen haar daar eigenlijk niet weg halen, maar het blijft lastig!
Beste Saskia, bedankt voor je reactie. Het is zeker lastig als de school niet ziet wat je kind nodig heeft. Ze zou nu eigenlijk op groep 3 niveau moeten werken en leren schrijven, zodat ze na de zomervakantie naar groep 4 kan. Durft de school dit aan? Je kunt misschien een externe specialist om hulp vragen, die kan dan met de school in gesprek. Zelf red je het niet, want scholen nemen ouders vaak niet serieus. En ze beseffen waarschijnlijk niet dat ze op deze manier meewerken aan het ontstaan van een grote psychische schade. Succes, Renata.
Beste Renate,
Tijdens het googlen kwam ik je site tegen. Wat herkenbaar.
Wij hebben vorig jaar moeten besluiten om onze zoon een klas over te laten slaan en hij is hierdoor vervroegd naar het vwo gegaan. Hij geniet daar met volle teugen. Op school gaat het goed ook met concentreren maar huiswerk is een ramp. Hij kan zich dan slecht concentreren. Is uren bezig zonder resultaat dat hij het kent. Gevolg is dat hij al zijn vrije tijd bezig is met huiswerk dat bij een goede concentratie in 2 uur kan worden gedaan. Wat kunnen wij doen?
Beste Miranda, op de basisschool krijgen kinderen vrijwel nooit huiswerk. Althans niet genoeg om te leren hoe je huiswerk maakt. Af en toe leren voor een topo is geen huiswerk! Op de middelbare school ontbreekt het hen daarom aan vaardigheden HOE huiswerk te maken. Dit moet je zoon stap voor stap leren. Je kunt met hem gaan zitten en kijken hoe hij het kan aanpakken (ik hoop dat jij het zelf weet, anders kun je altijd een coach inschakelen). Dus bijvoorbeeld:
1. welke huiswerkopdrachten heb ik vandaag gekregen
2. wanneer moet het af zijn
3. het beste is om het huiswerk op dezelfde dag maken dat het opgegeven is, zo mis je niets en je bent er van af!
4. heb ik huiswerk of opdrachten gekregen waar ik meer tijd voor nodig heb? (bijvoorbeeld een project), wanneer moet het af? Maak hiervoor een aparte planning.
Daarnaast kun je je zoon leren inschatten hoelang hij aan een bepaald stuk bezig zal zijn. Zo heeft hij een overzicht of hij redelijk op schema ligt.
Hiervoor kun je deze handvatten gebruiken: https://www.ieku.nl/zelfsturing/
En je kunt ook nog dit artikel lezen https://www.ieku.nl/2014/10/hoe-kunnen-hoogbegaafde-leerlingen-controleren-wat-ze-beheersen/
Veel succes, Renata
Hallo,
Herkenbaar verhaal. Mijn zoon is 8, zit in groep 5. Scoort op alle toetsen heel hoog tot nu toe. Zijn concentratie en werkhouding is meestal erg zwak. Snel afgeleid en moet er constant bijgehaald worden. Ook maakt hij tijdens het zelfstandig werken constant geluidjes, zingt en neuriet. Hij heeft het zelf vaak niet door! Heeft hij dit nodig om ‘bij de les te blijven’? Is dit herkenbaar/een mogelijkheid?
Groetjes Anne
Hallo Anne, die geluidjes zijn herkenbaar. Hij kan leren zijn activiteit op een andere manier uiten, maar hij moet suggesties krijgen. Wat kan ik doen ipv geluidjes maken, zingen en neuriën?
Zo kort mogelijk het verhaal van onze zoon: in de eerste kleuterklas (Belgie) leerde hij zichzelf lezen met de woordkaartjes van zijn zus. Tegen dat hij 4 was, las hij AVI 7, schreef hij foutloos in blokletters, maar deed op school niets. Hij was ook niet storend, deed gewoon niet mee, vergat alles, hing rond de juf en de oudere kinderen, viel in slaap op de speelplaats. Thuis was hij onhandelbaar en agressief. Het duurde lang eer we wisten wat er aan de hand was, maar toen was het duidelijk dat we hem moesten uitdagen. Hij versnelde naar het eerste leerjaar. Het ging een jaar goed, maar na het tweede leerjaar was het weer net zo erg (alle ziekenhuisafdelingen gezien wegens altijd buikpijn, niets gevonden natuurlijk) dat hij ook het derde leerjaar oversloeg. De laatste jaren van de basisschool waren zijn leerkrachten echt goed in hem ander werk geven en zijn wij beiden bijgesprongen door elk een halve dag op school de uitdaging te bieden.
Ook de eerste jaren van het middelbaar waren geen probleem (wat overdreven veel aandacht van de ganse school voor iemand die nog maar net 10 was) Latijn was een nieuwe uitdaging en het ging vlot. Zijn tempo was wat aan de trage kant, maar nooit problematisch.
Intussen hebben we een opgeschoten tiener van 14 die in het vijfde middelbaar zit. Hij doet het nog steeds goed, zeker door het jaar, maar op veel examens komt hij in de problemen. Hij haalt op veel vakken tot 20% minder op het examen, wel nooit een onvoldoende. Ik heb de indruk dat hij zich niet goed kan concentreren en het vaak gewoon niet af krijgt. Hij heeft het ook moeilijk met verbandsvragen zoals bij geschiedenis en nederlands vaak gesteld worden. Hij denkt daar precies te veel en te ver over na. Hij kan zelfstandig zijn stof leren, kent deze ook zonder al te veel inspanning. Ik blijf wel bij hem zitten en probeer er wat structuur in te krijgen, want anders is hij erg snel afgeleid.
Ik vrees dat ook het feit van 2 jaar jonger te zijn nu ook begint te spelen. Vele zaken vragen gewoon meer maturiteit. Ik weet niet goed hoe ik hem nu nog kan helpen.
Beste Lies, bedankt voor je verhaal. Ik denk dat je zoon handvatten nodig heeft hoe hij met bepaalde situaties om kan gaan en hij heeft vaardigheden nodig om te begrijpen wat ze van hem willen. Deze vaardigheden moeten stap voor stap uitgelegd worden maar ze moeten aansluiten bij zijn denkniveau. Hoe interpreteert hij bijvoorbeeld vragen in de geschiedenis les of Nederlands en waarom doet hij dat zo? Iemand moet kijken hoe hij denkt en vervolgens uitleggen wat van hem verwacht wordt en waarom. Dit is niet een kwestie van maturiteit maar van vaardigheden. Van hoogbegaafde kinderen wordt vaak verwacht dat ze weten hoe het moet. Maar niets is minder waar!! Ze moeten juist vaardigheden leren om iets met hun potentieel te kunnen doen. De structuur die jij voor hem probeert te scheppen moet hij zelf leren aan te brengen. Er is een boek van Peg Dawson waar je misschien iets aan hebt: Executieve functies bij kinderen en adolescenten,
een praktische gids voor diagnostiek en interventie. Daarnaast kun je dit artikel lezen https://www.ieku.nl/2014/10/hoe-kunnen-hoogbegaafde-leerlingen-controleren-wat-ze-beheersen/.
Je zoon heeft meer aan uitleg en achtergrondinformatie zodat hij zijn gedrag begrijpt en zodat hij weet wat van hem verwacht wordt en HOE hij het kan bereiken. Hij moet dus zo zelfstandig mogelijk worden, waardoor hij weerbaar wordt en uiteindelijk trots op zichzelf. Jij kunt als een coach via de zijlijn sturen en een advies geven.
Veel succes! Renata
Hoe kan je weten dat je kind hoogbegaafd is? We gaan nu het vijfde jaar van concentratie en grote voorspelde problemen tegemoed. Gelukkig blijven de grote problemen uit en volgt mijn kind met geode resultaten.Sinds vorig jaar wordt bevestigd dat hij pienter is. Is al een vooruitgang. Daarvoor werd hij als achtertelijk behandeld. Nu adviseren ze paragnotische testen. Zullen we dat maar doen. Ik vrees alleen dat ze met pillen gaan afkomen. Verder als je luistert naar de leraars dan heb ik de indruk dat ze een lesje aframelen. Ik heb zo de indruk dat de leraar geen goesting heeft om steeds de aandacht te vragen of te motiveren! Te vermoeiend waarschijnlijk? Maar ja, ik blijft rustig en tracht zo constructief als mogelijk te zijn. Wat we nu doen is hem zo weinig mogelijk andere dingen dan schoolse dingen te doen! Dus thuis niets doen! Zo volgt hij wat het school wilt. Zijn punten stijgen nu wel naar tienen maar werkt enorm frustrerend en voelt aan als een harnas.
Beste Mark, jullie zouden er een (ECHA) specialist hoogbegaafdheid bij moeten halen. Voor advies op school, voor steun aan jullie als ouders en voor het kiezen van de juiste begeleiding. Groet, Renata.
Ik zit op dit moment in bovenstaand traject., het is letterlijk mijn verhaal. Alleen komt daarbij dat ze mijn dochter een jaar extra willen laten kleuteren.
Het is zeer duidelijk dat mijn kind hoogbegaafd is, mijn moeder, broer en ik zijn het alledrie, en het is voor mij een grote herkenning.
Helaas ziet de leerkracht alleen een dochter die niets doet. Ze ziet een kleuter die haar werkjes omgooit, die niet meedoet in de kring, als ze de beurt krijgt bij de letter van de week geen antwoord geeft. Ze ziet niet dat mijn dochter haar werkje al (heel snel) klaar heeft, het saai vindt, de boel omgooit en daardoor geen eindresultaat toont. Ze ziet niet dat mijn dochter tijdens de kringgesprekken zich letterlijk afvraagt hoe zuurstof eigenlijk uit bomen komt. En ze ziet niet dat de letter k leren niet interessant is als je al woorden kunt lezen.
Ze ziet ook niet dat mijn dochter thuis puzzels van 100 stukjes maakt en die in de kleuterklas dus niet boeiend vindt. Ze weet niet dat ze woordjes leest, ze weet niet dat ze overal patronen ziet (in de chocolade kruidnoten in drie kleuren chocolade, in de paal van het stoplicht, overal), ze weet niet dat ze thuis de meest prachtige tekeningen maakt, ze weet zoveel niet. Mijn dochter wordt totaal niet uitgedaagd om iets te laten zien van wat ze kan.
En steeds als ik haar dingen laat zien of dingen uit willen leggen of toe lichten krijg ik als antwoord dat ik moet stoppen met proberen de feiten te weerleggen en dat ze heus goed in staat is te zien wat mijn dochter kan. Ze vindt me een pusherige ouder, die haar kind geen kind laat zijn. Mijn dochter speelt heel graag, maar ze rekent ook heel graag. Dat is onder andere haar manier van spelen.
Ik heb in gesprekken mijn vermoedens aangegeven en gevraagd om extra uitdaging. Er is geen resultaat, ze willen haar een jaar extra laten kleuteren. Ik weet op dit moment echt niet hoe ik dit kan doorbreken en zie een kind dat zich nog meer gaat vervelen, helemaal geen aansluiting gaat vinden met kinderen die jonger zijn, en straks elke lol in leren kwijt is. En de juf begrijpt niet wat voor impact dit mogelijk heeft op mijn dochter.
Beste Catharina, ik zou zsm een ECHA specialist in gifted education inschakelen om op school te gaan praten. Misschien is een didactisch onderzoek handig om te laten zien hoe groot de cognitieve voorsprong is. Als je een specialist meeneemt die alles goed uitlegt en de school begeleidt, moet het gaan werken. Ik hoop het! Groeten, Renata.
Hoi Renata,
Wat een fijn artikel. Ik herken mijn dochter er in.
Ze is bijna 6 en gaat volgend schooljaar naar groep 4.
Is versneld omdat ze al met 3 kon lezen.
Op school vind ze het niet leuk, saai, ze wil alleen maar buiten spelen, en het is te druk volgens haar.
Als ze een lijstje woorden moet schrijven is ze snel afgeleid. Juf geeft het de reden dat ze nog zo jong is, maar ik denk dat ze het gewoon te saai / simpel vind.
Ze zegt hier echter niets over, maar is wel boos en verdrietig s avonds. Voor mij een teken dat er iets mis is.
Nu ik dit gelezen heb, is mij meer duidelijk, en ik hoop dat de juffen daar ook in mee willen gaan, op willen gaan letten …
Beste Marijke, bedankt voor je reactie. De juffen moeten niet alleen opletten, ze moeten ook kijken hoever je dochter is en of er onderwijsaanpassing plaats moet vinden, dit kan zelfs iedere 3 weken nodig zijn! Je dochter is waarschijnlijk uitzonderlijk begaafd (anders kan ze niet zo vroeg lezen) en heeft daarom andere benadering nodig dan een “gemiddelde” hoogbegaafde. Op mijn website kun je een paar artikelen lezen over 145+ kinderen.
Hartelijke groeten, Renata
Hallo Renata,
Ik heb je artikel gelezen, Wij hebben een hele lieve dochter van 8 jaar, ze zit in groep 5.
Zij is juist wel heel geconcentreerd op school en ook heel ijverig.
Zij wil alleen maar leren, leren en nog een leren, School geeft haar extra werk, ze zit in de plusklas.
Als ze klaar is met al haar extra werk, mag ze van de leerkracht een power point presentatie maken voor bv. aardrijkskunde of geschiedenis. Deze mag ze dan later presenteren in de klas.
Kortom ze is juist ontzettend leergierig en geniet ontzettend van school. Ze is zo ver voor dat ze waarschijnlijk nog een keer mag versnellen. Mijn vraag is, is ze dan wel hoogbegaafd, want ze heeft juist helemaal niets van gedragsproblemen of concentratieproblemen.
Beste Joanne, bedankt voor je reactie. Niet alle hoogbegaafde kinderen ervaren concentratieproblemen. Sommige kinderen hebben hun eigen overlevingsstrategieën ontwikkeld waardoor ze zich bezig houden, andere passen zich heel veel aan en willen het “goed doen”. Het kan zijn dat je dochter een combinatie van verschillende factoren laat zien: zich storten op activiteiten om wat te doen te hebben, perfectionisme, het goed willen doen zoals van haar verwacht wordt, sociaal wenselijk gedrag laten zien. Ik kan niet zo beoordelen of ze ook werkelijk wat leert – en daarmee bedoel ik vooral verschillende manieren van denken (kritisch, analytisch, hoger orde denken vragen ed) of ze verschillende manieren van zelfsturing leert e.d. Het kan geen kwaad om er kritisch naar te kijken! Hartelijke groeten, Renata.
Hallo Aliya, bedankt voor je reactie en je lieve woorden. Ik wens je ook veel succes met alles! Groeten, Renata.
Hallo lieve mensen,
Ook mijn zoon is 7 jaar. Volgend schooljaar gaat hij
naar groep 6. Hij voelt zich op school niet begrepen
ondanks dat hij uiteindelijk wel min of meer uitgedaagd
wordt, maar het gebeurt allemaal nog wat ongeorganiseerd,
onduidelijk, chaotisch. Het enige plek waar hij zich thuis
voelt is een soort peergroep buiten de school waar hij
begeleid en geholpen wordt met zijn leerprocess, het
functioneren als mens. Hij zou graag dat dit groepje
zijn school was waar hij dagelijks terecht zou kunnen.
Ik ben benieuwd wat de school het volgende schooljaar
met hem gaat doen. Hij wil al een half jaar van school
veranderen, maar ik begrijp dat het het probleem niet
weg zal nemen. Veel succes voor jullie allemaal en
alstublieft luister naar jopuw kind, praat met jouw kind,
neem hem serieus, help hem ook thuis. Ze hebben
onze betrokkenheid hard nodig.
Hallo, hier ook een ontzettend lief kind wat met 6 jaar getest is op hoogbegaafd zijn omdat hij in alles maar dan ook alles ver voor was en op een gegeven moment in groep 3 veranderde van een lief meegaand en behulpzaam jochie veranderde in de schrik van de klas, die woede aanvallen had, met stoelen gooide en dagelijks de les uitgestuurd werd door zijn juf.
Hij is inderdaad hoogbegaafd en naar leo onderwijs gegaan, wat een tijdje goed ging tot een paar maanden terug hij weer een beetje in het oude patroon verviel. Zijn schoolwerk maakt hij niet af had dagelijks woede aanvallen, werd somber en verdrietig en veranderde weer van dat lieve vrolijke jongetje in een dwars en moeilijk te peilen kindje. Inmiddels zijn zijn woede aanvallen terug gebracht naar eens in de 2 maanden ongeveer, heb ik thuis weer een ontzettend lieve zoon, die goed met zijn broertje en zusjes overweg kan, maar toch weer een woede aanval op school heeft gehad, een zeer wisselend ritme op school heeft en de juf zit met haar handen in het haar. Zelf heb ik zoiets van het jochie is net 7 jaar, heeft zijn woedeaanvallen teruggebracht van dagelijks naar ongeveer 1x in de twee maand , heeft nu ook af en toe wel zijn werk af, terwijl hij een paar maanden geleden nooit zijn werk af had… misschien heeft hij ook tijd nodig om te leren hoe alles goed uitgewerkt moet worden. evenwicht in zijn denken en lichamelijk moet ook groeien lijkt me?
Wel heb ik weer een afspraak gemaakt of toch te kijken of niet misschien nog iets anders aan de hand is omdat hij zich niet goed schijnt te kunnen concentreren op school,terwijl ik thuis weer juist het tegenovergestelde zie.
pffff het is wat en wat zou ik graag in het koppie van mijn zoon willen kunnen kijken…
Tan
Hallo Kim, bedankt voor je reactie. Als je mij een email stuurt (via Contact), kan ik je een paar adressen adviseren. Je dochter kan getest worden op IQ of didactisch onderzocht. Als ik het zo lees is het typisch het gedrag van een onderpresterend, zich aanpassend kind dat zich verveelt (=concentratieproblemen). Een capaciteitenonderzoek zou ik niet als eerste doen. Als je mij een mail stuurt, kan ik je wat gerichter advies geven. hartelijke groeten, Renata
Wat een fijn artikel. Ik ga zeker het boek lezen!
Toen onze oudste dochter 8 maanden was gooide ze 4 inlegpuzzels door elkaar, op zijn kop, om die fijn te kunnen maken. Ze zocht toen al uitdaging. Sprak volzinnen met anderhalf (mag ik even passeren alstublieft in de supermarkt) en schreef mijn boodschappenlijstjes (fonemisch) voor ze 4 was. Eenmaal in de (onveilige ruwe agressieve) kleuterklas ging ze in rap tempo naar beneden. Mooie tekeningen werden koppoters en letters verdwenen uit het beeld. Ook trok ze zich terug in een fantasiewereld als iets sociaal lastig leek.
Nu, halverwege groep 3 hebben we haar van school laten wisselen en begint ze langzaam met ‘werken’ in de klas. Echter ze is niet op niveau en kan zich zo ontzettend moeilijk concentreren. Trekt zich nog steeds terug in een fantasie wereld bij conflicten of moeilijke situaties en heeft moeite met laten zien wat ze kan. Leest met veel begrip en intonatie (vooral thuis) maar kan niet de rijtjes woorden op niveau lezen. Nu vraagt school een capaciteiten onderzoek aan. Ze denken dat ze misschien te weinig in haar koppie heeft. Ik ben voorzichtig begonnen over haar ontwikkeling als baby en peuter maar het is zo ontzettend moeilijk om goed over te komen met dit probleem. Wat doe je nou als je kind onder de ‘maat’ presteert en zich niet kan concentreren (de juf wel hoort) en toetsen niet af krijgt. De beelden passen niet bij elkaar. Kan een kind toch ‘slecht’ scoren op een capaciteiten onderzoek als ze wél heel pienter is uit bv faalangst of cncentratie probleem. Kan de ontwikkeling die als kleintje is begonnen ‘keren’?
Weet iemand een fijne plek waar we heen kunnen met ons kind voor hulp?
Groet,
Kim
Beste Karin, bedankt voor je reactie. Ik ben blij dat het goed gaat met je zoon, jouw verhaal geeft aan dat het ook goed kan komen dus! hartelijke groeten, Renata
Beste Renata,
Heel herkenbaar, dank voor dit artikel.
Ik heb vorig jaar september bij jou de seminar Mom’s Little Geek gevolgd en heb er heel veel aan gehad.
Inmiddels is onze zoon van 5,5 getest en uitzonderlijk begaafd bevonden. Hij zit nu in een HB klas en is een stuk minder apathisch, somber etc.
Hij dreigde echter vast te lopen de praktische dagelijkse routinetaken als het aankleden na de gym. Het vinden van een werkend potlood het inpakken van zijn tas etc.
ADD en Asperger werden al van verschillende kanten geïnsinueerd.
Nu heeft onze zoon Motorische Remedial Teaching (MRT) en hij begint daadwerkelijk meer in het ‘hier en nu’ te komen. Minder dromerig, meer om hem heen zien wat er gebeurt en meer betrokkenheid met anderen mensen.
Kort gezegd gaat het dus om een puur motorische kwestie die met oefeningen te verhelpen is!! Geen ADD of Asperger, maar een zeer gevoelig, inventief kind dat (verkeerd) gecompenseerd heeft in zijn bewegingen, waardoor zijn hersenen nu alles beredeneerd moeten doen en niet kunnen automatiseren.
Wat ik verder heel bijzonder vond is dat er bij de intake ook allerlei aanverwante dingen naar voren kwamen: Zijn terugval in zindelijkheid is hiermee te verklaren, zijn spiegelen van letters (dus geen dyslectie, maar conflict tussen hersenhelften), zijn terugspringen met lezen, het makkelijker lezen van lange woorden dan van korte woorden, waardoor het langzaam gaat, zijn luie oog, zijn evenwicht etc.
Voor ons echt heel bijzonder dat al deze dingen ermee te maken blijken te hebben en allemaal te verhelpen zijn.
Geen wonder ook, dat hij altijd zo moe is en het gevoel heeft zijn hele leven te moeten opschieten.
Maar het kan dus goed komen voor onze zoon en hopelijk ook voor anderen!
Hallo Maudy, bedankt voor je bericht. Wat je omschrijft is voor mij heel herkenbaar. De leerkrachten doen veel, proberen van alles uit en het werkt niet. De conclusie kan dan zijn dat – hoewel ze heel graag willen je zoon te helpen – hun aanpak niet werkt. Een juiste onderwijsaanpassing en benadering kan wonderen verrichten. Als je wilt kun je een kennismakingsgesprek met mij inplannen, dan kijken we samen of ik iets voor jullie kan betekenen. Groeten,Renata
Beste Renate,
Wat ik steeds lees, is dat hoogbegaafde kinderen vaak niet luisteren, omdat alles te makkelijk voor ze is. De school van onze zoon heeft al veel gedaan om hem uit te dagen, maar hij lijkt nergens energie in te willen steken en hij verstoort vaak de les. De juffen weten niet wat ze ermee moeten en ook wij hebben de antwoorden niet. Hij lijkt hun autoriteit niet te accepteren. Hij heeft een geweldige kindertherapeut. Daar zijn we erg blij mee. Maar het blijft een zorg en vandaag zitten we weer met onze handen in het haar, omdat de school wederom heeft aangegeven dat Jasper niet te handhaven is in de klas. Heb jij hier ervaring mee?
Hallo, tja aan de lippen hangen van de leraar…mijn zoon moppert steeds dat hij dat allemaal al weet. Logisch toch dat hoogbegaafde kinderen juist vaak niet opletten omdat het niet interessant genoeg voor hen is. Een juf van mijn zoon zei al eens in groep 3 dat hij meestal afwezig en dromerig was (wat ze zich ook wel kon voorstellen) maar toen ze het over het heelal hadden lette hij ‘poef’ ineens wel op. Dat vond zij en wij ook duidelijk een teken dat de lesstof niet interessant genoeg was.
Hallo Hilde,
bedankt voor je reactie. Het zou best eens kunnen dat je zoon hoogbegaafd is en geen Asperger heeft. Veel kenmerken van hoogbegaafdheid worden door specialisten verkeerd geïnterpreteerd en de meeste mensen weten niet welke karakteristieken bij hoogbegaafdheid horen en verwarren bepaald gedrag met iets anders. Je kunt via mail (zie Contact) een kennismakingsgesprek met mij inplannen zodat we samen kijken wat nu nodig is. Hartelijke groeten, Renata
Dag Renata,
3 maanden geleden heeft onze oudste zoon (11 jaar) de diagnose Asperger gekregen. Eindelijk heeft onze zoektocht een naam gekregen en kunnen wij en de school hem gericht begeleiden.
Alleen naarmate de tijde vordert, heb ik bij deze uislag geen goed gevoel en ben bang dat we hem niet op de juiste manier behandelen. Al vanaf groep 1 bleek dat hij slim was maar sociaal-emotioneel zwak en had/heeft tevens een slechte concentratie. Hij is creatief en ontzettend leergierig op de manier van alles vragen en willen weten. Voor z’n cito’s haalt hij hoge scores, maar de leerlingen/leerkrachten begrijpen hem niet en vinden hem lastig (eigenlijk is dit verveling).
Alles is saai op school en boeit hem niet, behalve als hij een activiteit mag organiseren, spelletjesmiddag, een high tea etc. Hij kan heel goed plannen en zelfstandig werken.
Z’n weektaak heeft hij op maandag al af en dan…..! Nu er eindelijk een diagnose is gesteld, komt school op het idee om hem (buiten KIEN om) extra werk te geven. Gelukkig!!
Alleen ben ik aan het twijfelen of hij niet hoogbegaafd is i.p.v. asperger. Ik heb wel eens gelezen dat kinderen met asperger een lage verwerkingssnelheid hebben. Klopt dit? Na een intelligentietest is gebleken dat het iq op dat gebied bij hem 140 is en de rest van de tests gaf een gemiddelde van 125 aan. Ikzelf hecht niet zoveel aan cijfers maar kijk liever naar het kind in z’n algemeenheid en ben van mening dat asperger en hoogbegaafheid heel dicht bij elkaar liggen.
Ik ben op een punt gekomen dat ik het niet meer weet, het zijn slopende jaren geweest en het onbegrip enorm. In groep 5 heeft hij een sova-training gevolgd voor meer-en hoogbegaafden. Dit heb ik zelf opgezocht, omdat school mij maar een zeurkous vond. Hij ging hier graag naartoe en bij de afname van de iq test vertelde hij, dat de test leuker is als school. Onlangs moest hij een woensdagmiddag terugkomen op school en zag dit niet als straf, maar als uitdaging. Eindelijk een middag moeilijke sommen maken, terwijl er thuis een verjaardagsfeestje van z’n broertje werd gevierd. Zeg nou!
Onlangs heb ik de begeleider gesproken en ook deze is van mening dat de diagnose niet klopt.
Wat nu?????????????????????? Het gaat me niet om een diagnose of om er trots op te zijn dat je kind hoogbegaafd is, maar om de juiste begeleiding, dat is toch wat iedere ouder voor ogen heeft?
Vriendelijke groet van Hilde
Hallo Hanneke, ik denk dat het goed zou zijn te kijken of je zoon een cognitieve voorsprong heeft en op welke gebieden en of hij ergens hiaten heeft. Dat kan met een didactisch onderzoek. Het gedrag kan te maken hebben met verschillende hooggevoeligheden. https://www.ieku.nl/2011/03/hooggevoeligheid-de-theorie/, ADHD wordt vaak verward met psychomotorische hooggevoeligheid, die veel hb kinderen hebben. Zij hebben een soort part-time ADHD. Als ze iets doen wat hen echt interesseert kunnen ze vaak langdurig rustig zitten.
DAt drukke gedrag in e klas kan te maken hebben met verveling. Met een didactisch onderzoek kun je achterhalen of het zo is.
Leren omgaan met regels is een ding, maar wordt hij daarnaast ook cognitief genoeg uitgedaagd? Want als het niet zo is, blijft hij negatieve aandacht vragen en klieren.
Als je een persoonlijk advies wilt, kun je altijd een afspraak met mij maken na de zomervakantie.
Groeten, Renata
Hallo Hanneke, je zoon is als erg jong getest. Waarom eigenlijk? Ik vraag mij af of de test goed is afgenomen. Het blijft een momentopname en de score is niet voor het leven. Een jaar later kan het weer anders zijn en kan er meer uitkomen (mits goed gedaan en op het juiste moment). Over de zgn kloof schrijf ik heel regelmatig. Meestal hoef je er niets aan te doen. Kijk naar het artikel van vandaag over de Asynchrone ontwikkeling. https://www.ieku.nl/2013/07/hoogbegaafd-en-asynchroon-2/ en naar dit artikel over v/p kloof https://www.ieku.nl/2011/03/de-mythe-van-de-vp-kloof/
Hartelijke groeten, Renata
Beste Renata,
Ik zal je kort wat informatie over hem neerzetten zoals ook in het rapport staat.
Wij zijn vorig jaar verhuisd en in de nieuwe woonplaats is hij naar een Jenaplanschool gegaan. Daar was hij erg rustig en kon hij niet omgaan met de vrijheden. De Jenaplanschool adviseerde toen een onderzoek bij Yulius. Wij, als ouders, waren het hier niet mee eens en hebben hem overgeplaatst naar een reguliere basisschool. Ook hier geven ze echter aan moeite te hebben met zijn gedrag. Zo is hij erg druk aanwezig. Hij springt bijvoorbeeld regelmatig van zijn plaats, praat met zijn lijf (drukke bewegingen), praat door andere kinderen of de juffrouw heen en hij heeft ook een keer de juffrouw geschopt en geslagen toen hij ergens zijn zin niet in kreeg. Ook deze school geeft nu aan at ze willen dat hij onderzocht wordt. Wij, al ouders, erkennen dat onze zoon meer aandacht en tijd vraagt en kunnen ons voorstellen dat het voor school vervelend is. Aan de andere kant ervaren wij zelf weinig problemen. Wij vinden het dan ook een te grote stap om een onderzoek bij Yulius aan te vragen. Wij denken dat het gedrag van onze zoon komt doordat hij moet wennen aan de veranderingen na de verhuizing.
Er is door iemand van Bureau Jeugdzorg een intelligentietest WPPSI-III-NL afgenomen. Geen idee wat al die letters beteken maar u zal vast wel weten welke test er gedaan is.
De onderzoekster vindt dat er op school en thuis rekening wordt gehouden met zijn niveau. Mogelijk raakt hij snel verveeld in de klas omdat hij onvoldoende uitdaging ervaart. Dit kan leiden tot frustraties en mogelijk zelfs ook tot (gedrags)problemen. Zij vindt het verstandig dat hij al pratende te stimuleren, zoals bijvoorbeeld hem te vragen “vertel eens wat je doet”.
Er worden een aantal kenmerken van ADHD waargenomen tijdens het onderzoek en op basis van voorinformatie, zoals een beperkte concentratie, tevens praat hij veel en is hij beweeglijk. Contra indicaties kunnen zijn dat hij een gemiddelde verwerkingssnelheid heeft en zich langere tijd bezig kan houden met een taak.
Hij heeft op dit moment eerst belang bij een omgeving waarbij hij regels, grenzen en structuur geboden krijgt. Als op termijn blijkt dat er vermoedens blijven bestaan van ADHD, kan alsnog gekozen worden voor een kinderpsychiatrisch onderzoek.
Op 15 juli vindt het adviesgesprek op school plaats.
Beste Renata,
Onze zoon is inmiddels getest en hij heeft een permormaal IQ van 124, een verbaal IQ van 108 en een gemiddels IQ van 118. Hij had meer in zijn mars met de verbale oefeningen, maar hij vond ze niet leuk genoeg waardoor hij niet genoeg zijn best deed. Maar dat maakt veder niet uit. Hij is dus als goed intelligent getest en gaat naar groep 3. Hij heeft alleen zo veel moeite om te luisteren in de kring. Dan vraag ik me af of dat komt omdat hij zich verveelt of dat het iets anders is. Hij schijnt geen ADHD te hebben, maar moet volgens de onderzoeker meer uitdaging hebben. Binnenkort volgt het gesprek op school om de kloof tussen verbaal en performaal te bespreken en wat ze op school mee kunnen doen.
Op je site kom ik wel hel veel interessante dingen tegen en veel herkenbare verhalen. Ik blijf ze zeker lezen.
MVG Hanneke
Hallo Josephine, een didactisch onderzoek is misschien zinvol en praktisch voor school (je kunt er meer over lezen op deze website over diensten). Als je weet hoe groot de cognitieve voorsprong is van je zoon en wat hij al wel of niet beheerst, kan de school zijn lesprogramma aanpassen, herhaling schrappen en zinvol werk aanbieden. Concentratieproblemen en slechte werkhouding ontstaan vaak door verveling.
Een IQ test is iets anders dan een didactisch onderzoek, daarmee weet je weer hoe hoog de IQ is, waaruit je weer allerlei dingen kunt afleiden (zoals hoe abstract je kind denkt en hoeveel moeite hem dus de dagelijkse aanpassing kost).
Hallo Renata,
Hoe herkenbaar dit stuk.
Het is net alsof het over mijn kinderen gaat.
Renate
Hoi Julian, bedankt voor je reactie! Je schrijft dat je 16 bent en dat je hele leven min of meer verpest is omdat leerkrachten geen kennis hebben van hoogbegaafdheid. Je kunt mij een mail sturen op renata@www.ieku.nl, zodat ik jou en/of je ouders misschien weer op weg kan helpen? Want je leven is nog niet verpest! Het is niet te laat om er iets aan te doen. het voelt misschien nu zo, maar geloof mij, je kunt veel veranderen. Stuur mij gerust een mail op renata@www.ieku.nl en we kunnen verder praten. OK? Groetjes, Renata
Hallo Renata,
Onze zoon is net 6 jaar en zit in groep 2. Vorig jaar zijn wij verhuisd van een grote stad naar een redelijk klein dorp. Op zijn oude school heeft hij in groep 1 gezeten en was er zelden wat aan de hand met hem. Hij deed het goed op school. Wel was hij wel eens ondeugend maar dat hoort er gewoon bij.
Toen we verhuisd zijn, heeft hij voor de zomervakantie nog een week of 3 op zijn nieuwe school gezeten. Dit was een Jenaplanschool. Dit gaf ook geen problemen. Hij paste zich goed aan en was een vrolijk kind. Na de zomervakantie kwam zijn “echte” juf weer terug. Voor de vakantie was er een vervanger omdat zijn echte juf ziek was geweest. Vanaf het begin van het nieuwe schooljaar sprak zijn juf mij regelmatig aan over het gedrag van onze zoon. Zo kon hij niet stil zitten in de kring, stond hij regelmatig van zijn stoel op en werd hij regelmatig de klas uitgestuurd. Voor de herfstvakantie was er al sprake van dat hij zou moeten worden getest op een gedragsstoornis. Dit vonden wij kort door de bocht omdat hij nog maar 8 weken op de nieuwe school zat. Wij hebben toen besloten om hem naar een andere school te doen. Een reguliere. Hier zit hij meer op zijn plek. Op deze school houden ze er ook rekening mee dat hij net verhuisd is.
Ook heeft onze zoon op een sportclub gezeten, maar daar is hij weggestuurd omdat hij niet kon luisteren naar de trainer. Hij heeft gewoon erg veel energie. Dat had hij als peuter al.
Op school weten ze het nu ook niet meer zo goed, want zoals hij nu is, zou hij niet naar groep 3 kunnen!!! Dat stuit ons tegen de borst want wij denken dat hij juist extra uitdaging heeft. Als hij eenmaal in groep 3 zit, gaat het vast beter.
Nu krijgt hij volgende week een intelligentietest. Dan hebben wij ook meer in ons handen om hem naar groep 3 te kunnen. Hij kan het best. Hij weet bijna alle letters al, hij kan al rekenen tot 15 en hij is erg nieuwsgierig.
De Citotoets heeft hij erg slecht gemaakt. De taaltoets omdat hij nodig naar de wc moest maar niet mocht van de juf omdat ze een toets aan het maken waren. Uiteindelijk heeft hij toen in zijn broek geplast. Waarom de rekentoets niet goed ging weet ik niet. Misschien omdat hij bang is om fouten te maken. Nu krijgt hij deze week weer een Citotoets. Hopelijk gaat het dan beter. Hij is erg snel afgeleid.
Thuis zijn we erg bezig om het te laten concentreren. We doen concentratiespelletjes. Ik heb concentratie-werkbladen van internet gehaald.
Ik hoop op deze website veel tips te krijgen hoe we onze zoon een prettige tijd op school te kunnen laten krijgen.
Groeten,
Hanneke
Hallo Hanneke,
Ik ben een jongen van 16 en hoogbegaafd, ik wil u graag waarschuwen want mijn hele leven is zo’n beetje verpest omdat leraren weinig kennis hebben over hoogbegaafdheid.
Van belang is dat hij naar een speciale school voor hoogbegaafden gaat.
Hallo Miriam, bedankt voor je bericht. De ouders van hoogbegaafde kinderen pushen hoogst zelden. Ze willen alleen dat hun kind krijgt waar het aan toe is en 9 van de 10 keer krijgen ze dat dus niet op school. Daarom hebben ouders van hoogbegaafde kinderen zoveel zorgen. Hun kind leert niet zijn potentieel te gebruiken, leert niet te leren, wordt niet begrepen terwijl het heeeel graag wil leren en nieuwe dingen ontdekken, dat heeft weer invloed op zijn zelfbeeld met alle gevolgen van dien. Het kind gelooft niet meer dat hij het kan. Het is nu bijna zomervakantie, maar om volgend schooljaar goed te beginnen kun je een kennismakingsafspraak met mij inplannen en dan kijken we samen wat wijsheid is.
Als je overigens ervaringen zoekt, kun je ook lid worden van de groep “Ieku Ouders” op Facebook.
Groet, Renata
Hallo Renata,
Ik heb een afspraak gepland voor een kennismakingsgesprek. Fijn! Ik heb ook het E-book gelezen en wat een herkenning lees ik daarin. Nu nog even het boek bestellen, ik ben erg benieuwd.
Ergens zou ik het liefst dat E-book ook eens aan de juffen laten lezen. Misschien dat ze het dan wél begrijpen en vooral inzien! Maarja, dan kom je toch weer zelf aanzetten met de term Hoogbegaafdheid”.
Ik ben in elk geval zo blij dat ik het nu ook wat beter begin te begrijpen, waardoor er toch al een hele last van me afvalt. Bedankt daarvoor.
Miriam
Hallo Renata,
Allereerst wil ik zeggen dat ik erg blij ben met deze site. Ik vind hier veel meer herkenbaarheid en tips dan op andere sites.
Ik denk dat ik een kind heb zoals hierboven beschreven is!
Mijn zoon is 7 jaar en is versneld naar groep 3 gegaan. Hij is dus de jongste uit de klas en dat merk je goed. Vorig jaar ging het allemaal nog redelijk, maar sinds hij in groep 4 zit is het eigenlijk een groot drama. Hij is nergens in geinteresseerd, heeft een hele slechte concentratie, is een echte dagdromer en is overal snel op uit gekeken. Hij doet eigenlijk vrij weinig op school en presteert onder de maat. Behalve als er toetsen gemaakt moeten worden, want dan ziet hij in dat het belangrijk is en die toetsen maakt hij nagenoeg foutloos. Het enige waar hij niet zo best op scoort, zijn luistertoetsen. Hij is er met zijn hoofd niet bij en bakt er dan weinig van. Die concentratieproblemen heeft hij overigens niet alleen op school, maar ook bij zwemmen en voetballen.
Het grootste probleem vind ik de school. Ergens voel ik me niet begrepen. Zij zien het allemaal niet echt. Zij gooien alles op het feit dat hij nog jong en speels is en dat ze het sneu vinden om hem zoveel te moeten vragen. Toch ben ik van mening dat ze best wat strenger mogen zijn. Oke, hij gaat gewoon over en zijn cito’s zijn goed, maar dat wil niet zeggen dat hij er verder maar gewoon de brui aan mag geven. Expres slordig en groot schrijven, dingen fout doen of grapjes uithalen en de clown uithangen, vind ik niet iets wat je allemaal op zijn jonge leeftijd kunt gooien. Hij mag ook gecorrigeerd worden en zijn best doen. Ik vind dat best wel frustrerend.
Wij als ouders vinden het ook weer vervelend om vaak de naar juffen te gaan om onze zorgen te uiten. Want ook wij willen niet overkomen als ouders die denken dat hun kind zo slim is.
Ene Johan schrijft bij een ander stuk dat ouders veel te veel pushen en willen dat hen kind hoogbegaafd is. Nou ik dus absoluut niet, want zo makkelijk is het allemaal niet. Zeker niet als ze ook nog eens gaan onderpresteren en daarvan ben ik zeker bij onze zoon.
Momenteel zitten we op een punt dat we niet goed weten wat we met hem aanmoeten. Hij vindt school stom en saai, wil niet lezen en heeft al helemaal geen zin om te werken aan zijn boekbespreking. Ik vind dat geen goede signalen, want mijn inziens moet een kind met plezier naar school gaan (sociaal gezien gaat het overigens wel goed).
Hopelijk vinden we op deze site veel ervaringen en tips, die ons en vooral onze zoon kunnen helpen om weer happy te zijn op school en om de zorgen weg te kunnen nemen.
Groetjes Miriam
Ook ik herken veel in dit artikel. Mijn zoon is 7 jaar en gaat aankomend schooljaar naar groep 5. Net als de zoon van Miriam is zijn luisterhouding volgens de juf ‘slecht’. Hij staart uit het raam of leest stiekem vanuit zijn laadje de Donald Duck tijdens instructies. Maakt vaak zijn werk niet af. Maar maakt toetsen zo goed als foutloos en loopt met kezen anderhalf jaar voor en met rekenen 2 jaar. Zijn juf geeft zelf aan te vermoeden dat hij HB is. Hij krijgt ook extra stof voor lezen en rekenen. Ik maak me vooral zorgen over zijn werkhouding. Want ook bij sporten luistert hij vaak slecht. Hij is niet hyperactief of verstorend, maar hij lijkt het niet te horen. Ik twijfel of ik hem zal laten testen.