Hoogbegaafde kinderen kunnen regelmatig behoorlijk angstig zijn. Angst kan door verschillende dingen veroorzaakt worden. Sommige angsten zijn het resultaat van traumatische ervaringen. Deze angsten worden niet behandeld in dit artikel, en hoewel een aantal van de strategieën in dit artikel nuttig kunnen zijn, hebben angsten veroorzaakt door traumatische ervaringen soms professionele hulp nodig.
Angsten van kinderen zijn vaker het resultaat van een grote fantasie. Hoogbegaafde kinderen die emotionele- en verbeeldingshooggevoeligheid hebben zijn erg gevoelig voor deze angsten en kunnen ze bijzonder intens voelen.
Jonge kinderen zien monsters in de kast en boemannen onder hun bed. Bewegende schaduwen van waaiende gordijnen of open ramen kunnen een kind laten denken dat er een onzichtbaar wezen de kamer binnenvliegt. Zelfs kinderen die het verschil tussen fantasie en realiteit kennen, kunnen soms bang worden. Oudere kinderen ontwikkelen sociale angsten zoals de angst om voor groepen te spreken. Deze angst kan ook het resultaat zijn van een grote fantasie. Een hoogbegaafd kind kan zich het ergste wat er kan gebeuren voorstellen – een vergissing maken en uitgelachen worden, bijvoorbeeld.
Hoe je kan helpen om angsten te kalmeren
Een kind vertellen dat zijn of haar angsten onredelijk zijn of gewoon zeggen, “geen zorgen” helpt het kind niet om die angsten achter zich te laten. Als het zo makkelijk was zouden er weinig bange kinderen zijn! Geef je kind een aantal strategieën om met angsten om te gaan.
1. De verbeelding gebruiken
Als de angsten van je kind voortkomen uit een levendige verbeelding, kan je je kind helpen om zijn verbeelding op goede manieren te gebruiken. Bijvoorbeeld: een kind dat zich monsters in de kast voorstelt kan dezelfde verbeelding gebruiken om krijgers of engelen op te roepen die de monsters wegjagen (denk maar aan de les van professor Lupos in het derde boek van Harry Potter).
Werk met je kind om hem te laten begrijpen hoe hij zijn verbeelding op goede manieren kan gebruiken. Oefen op momenten dat je kind niet bang is, overdag bijvoorbeeld. Vraag je kind om te beschrijven wat hij zich voorstelt tijdens zijn bange momenten. Vraag dan wat er kan gebeuren om die situatie te verbeteren. Als je kind een monster in de kast ziet kan er bijvoorbeeld een ridder komen die het monster wegjaagt.
Je kind kan een favoriete held of heldin hebben die hij om hulp kan roepen om de denkbeeldige slechteriken te verslaan. Kinderen die zich monsters kunnen voorstellen, kunnen ook helden bedenken. Kinderen die enge gebeurtenissen kunnen bedenken, kunnen ook positieve uitkomsten van die gebeurtenis bedenken.
Kinderen met sociale angsten kunnen ook deze strategie gebruiken: een kind dat zich voorstelt dat hij uitgelachen wordt, kan ook bedenken dat mensen hem toejuichen. In dit geval ligt het aan positief denken. Negatief denken leidt tot negatieve uitkomsten bedenken terwijl positief denken leidt tot positieve uitkomsten.
Hoe oud je kind ook is, deze strategie heeft tijd nodig om te ontwikkelen. Negatief denken en focussen op angsten kan niet in een nacht verholpen worden.
2. Gebruik een object
Bepaalde objecten kunnen bange kinderen helpen met hun angst om te gaan. Zo’n object kan het kind gebruiken om de held(in) te waarschuwen of de monsters weg te jagen. Dit object kan een kleine bel zijn of een knuffel die geluid maakt als erin geknepen wordt. De bel rinkelen of in de knuffel knijpen is een roep om hulp, maar ook een signaal voor het kind om zijn positieve verbeelding te gebruiken. Dit werkt het beste in combinatie met de eerste strategie.
Je kan ook een sprayfles vol met water gebruiken. Een kind heeft deze fles bij zich als hij bang is. Je kan zeggen tegen het kind dat de fles vol zit met een magisch drankje dat monsters bang maakt. Deze strategie is vooral behulpzaam bij jongere kinderen, hoewel oude kinderen ook hun verbeelding kunnen gebruiken om deze strategie te laten werken.
Een ouder kind kan weten dat te fles vol met water zit, dat er geen magisch drankje is, maar je kan uitleggen dat een denkbeeldig drankje net zo goed werkt op denkbeeldige monsters. Opnieuw, help je kind om zijn verbeelding op goede dingen te focussen om positieve situaties te bedenken.
Deze objecten kunnen alles zijn wat jouw kind helpt. Zelfs een speelgoedtelefoon om de helden te bellen kan werken. Het hang allemaal af van het kind en wat zijn of haar verbeelding stimuleert. Oudere kinderen kunnen geluksmunten of andere dingen bij zich dragen. Het voorwerp zelf is niet belangrijk. Het is de focus die het voorwerp veroorzaakt wat belangrijk is.
Sommige kinderen voelen zich beter met een nachtlampje, maar andere kinderen vinden de schaduwen van het licht nog enger. Je kind heeft misschien meer licht nodig. De lichten uitdoen is niet per se de beste situatie voor kinderen met een grote verbeelding.
Het is belangrijk dat ouders hun kind helpen zijn angsten te controleren zonder hun verbeelding te beperken.
Wat zijn jouw ervaringen? Deel ze hieronder met andere ouders.
Begeleiding bij hoogbegaafde kinderen
Inmiddels heb je vast al ondervonden dat hoogbegaafde en uitzonderlijk begaafde kinderen anders zijn dan ‘normale’ kinderen. Je hebt te maken met uitdagingen waar je niet eens aan gedacht had dat ze op je pad zouden komen. Wellicht vindt zelfs de leerkracht het lastig om jouw kind de aandacht te geven die het nodig heeft. Inmiddels heb ik honderden ouders begeleid met het ontwikkelen van een helder doel in de opvoeding of het onderwijs van hun hoogbegaafde kind(eren). Kun je wel wat hulp en advies gebruiken, schroom dan niet om contact met me op te nemen of bekijk de diensten die wij aanbieden.
Mijn zoon van nu 9 druft absoluut niet alleen te slapen. Hij durft zodra het donker wordt ook niets alleen in huis. Hij zegt dat hij bang is dat hij zich verbeeld iets te zien. 2 jaar geleden zag hij snachts in de badkamer (zijn eigen) benen in de ijzeren prullenbak die daar stond.
Hij is ook zeker angstig doordat wij bijna een jaar geleden verhuisd zijn naar Spanje en een nieuwe taal moet leren. Hij is bang in de lift, doordat op Schiphol de deuren een keer niet open gingen en we naar de volgende verdieping gingen.
Ik ben bang dat hij steeds meer angsten ontwikkelt. Ik heb zelf ook angsten ontwikkelt. Hoe help ik hem hierbij?
Hallo Nicole, dank voor je reactie Je helpt je zoon doordat je jouw eigen angsten onder ogen ziet. Van wie kan hij leren dat hij veilig is en dat hij alle veiligheid in zijn geaardheid kan vinden? Hoe kan hij omgaan met zijn hooggevoeligheid en weten en de onzichtbare wereld? Ik geef regelmatig masterclasses over dit soort zaken. Je woont in Spanje begrijp ik. Ook online heb ik een paar modules, zoals over Vaardigheden.
Groeten, Renata
onze zoon van 5, wil niet naar verjaardagsfeestje van kindjes in de klas, hij durft niet naar de binnenspeeltuin. is met niets te overtuigen. wie weet raad, ik wil dat hij zich niet gaat isoler en en zo zijn vriendjes blijft behouden.
Beste Ellen, bedankt voor je vraag. Heb je een idee waarom je zoontje dat niet wil? Het kan te maken hebben met zijn zintuiglijke hooggevoeligheid https://www.ieku.nl/hooggevoeligheid-de-theorie/, het kan zijn dat je zoontje introvert is en kan niet goed met de drukte omgaan https://www.ieku.nl/hoogbegaafd-en-introvert/ en het kan ook zijn dat hij zich maar tot een bepaalde hoogte wil en kan socialiseren. https://www.ieku.nl/het-vergt-moed-om-authentiek-te-zijn/.
Het is dus de vraag, als je zoontje niet naar een verjaardag gaat, wordt hij geïsoleerd (wat zo lijkt) of kiest hij voor zichzelf?
Wat mijn bange peuter, van 2,5 jaar oud, helpt is om voor haar te gaan zingen. Ik zet soms ook een muziekje op maar dat helpt niet altijd.
Dit weekend vertelde mijn inmiddels 11-jarige dochter dat het haar geholpen had dat ik toentertijd zei dat “Beer” (haar favoriete knuffel) haar altijd zou beschermen. En dat ze zich nu nog steeds veilig voelt met Beer bij haar in bed.
Onze dochter van bijna 8 is heel erg bang om te gaan slapen. Ze durft niet alleen te zijn. Ze kan zelf niet verklaren waarom ze bang is. Ze krijgt paniekaanvallen, slaapwandelt en heeft heel veel last van nachtmerries. We weten niet goed hoe we haar kunnen helpen… op dit moment slaapt ze bij ons, maar dit kan niet blijven duren. Ze heeft dit nu een half jaar. Daarvoor sliep ze heel goed alleen.
Hallo Isabel, ik heb daar wel een antwoord op, maar het gaat niet binnen een week over. Wat jouw dochter angstig maakt, is haar dagelijkse situatie. Ze is onzeker over iets (school?) of voelt zich niet serieus genomen of eenzaam e.d. De uitzichtloosheid van die situatie maakt haar angstig, denk ik. Maar meer zou ik er over kunnen zeggen nadat ik uitgebreid met jullie en je dochter zou spreken.
Zoon van 6 verandert zijn plaatje van het engs. Bijvoorbeeld, gisteren, een zombie met een pet. Ik vraag hem wat het engst is, en hij gaat aan de slag om dit uit te gummen, of anderszins op te laten lossen, en verandert het dan: de zombie kreeg gisteren een gele ballonhoed, en een paarse opgeblazen trui met heeeele lange mouwen. Vervolgens werden de tanden afgezaagd. Op het moment dat hij de regie weer in handen voelt komen, zucht hij, gaat weer rustig en diep ademen en overwint. Hij deed dit ook, samen met mij, toen hij een stuk jonger was.
Bedankt voor jullie reacties en tips!
Onze zoon had toen hij tussen 1 en 2 was veel last van nachtmerries. Werd zichtbaar bang wakker, maar kon nog niet vertellen wat er was. We zijn met hem naar een homeopaat (bloesemtherapie) geweest. Ik geloofde er niet in, maar onder het mom van baaat het niet,….
Hij kreeg flesjes mee met een geurtje…. Dezelfde week was het helemaal over. We hebben daarvoor ruim een half jaar gebroken nachten gehad. De homeopaat had al snel door dat hij veel indrukken binnenkreeg, waar hij dus niks mee kon….
Ik kan het dus iedereen aanraden om dit te proberen. Succes!
Mijn dochter van 4 helpt het realistisch te zijn… waar wonen die wolven waar je zo bang voor bent? Zou onze hond gaan blaffen als ze binnen zouden zijn? etc. Daarnaast hept visualisatie ook wel… zoals het te veel aan energie bij het slapen gaan in een denkbeeldige bal stoppen en die bewaren voor morgen.
Mijn dochtertje van 2,5 is vaak ’s nachts bang. Ze wil dan niet alleen zijn en het liefst naar beneden.
Ze is extra bang als het stormt bijvoorbeeld, voor de geluiden. Maar ook zegt ze weleens dat ze iemand ziet.
Wij houden het licht op de gang aan. Ik vind het idee om de verbeelding positief te gebruiken super, alleen denk ik dat mijn dochtertje er nog wat jong voor is. Zeker gezien ze ook niet altijd kan vertellen waar ze nu bang voor is. Heeft iemand tips voor bange peuters?