Het is inmiddels vanzelfsprekend dat hoogbegaafd-zijn een probleem is. Waarom? Als een kind geboren wordt, een seconde na de geboorte, is zijn hoogbegaafdheid dan al een probleem? Is zijn anders-zijn een probleem? Dat is het niet. Zijn hele zijn is geen probleem en zijn omgeving is dolblij met zijn komst. Ze vieren het nieuwe leven, want een nieuw leven is bijzonder kostbaar. Het is een wonder.

Dat je hier rondloopt als mens van vlees en bloed is een wonder. Je hebt misschien geen tijd om erover na te denken, omdat je bezig bent met op tijd ergens komen, broodtrommels inpakken, je kind naar pianoles brengen, afspraakjes regelen, je ergeren over je werkgever, boodschappen doen, begrip zoeken bij anderen die zichzelf niet begrijpen en uitleggen aan iedereen die het wil of niet wil horen, dat je kind anders is. Je begrijpt niet waarom niemand het begrijpt, je bent aan het vechten, tot er een uitputting volgt… Met andere woorden, je wordt geleefd. Je leeft niet! Je nooit ophoudende brein, je gedachten van moeten, van doen, van halen, van redden, van op tijd moeten, van moeten bewijzen, van moeten verklaren beheersen je.

Je voelt je onbegrepen, je voelt je anders, je hebt het gevoel dat echt niemand begrijpt wat jouw kind nodig heeft. Je bent drie scholen verder, soms tig heel zware overleggen verder met 15 tot 20 mensen erbij. Mensen die nooit je kind gezien hebben, die nooit met jou gesproken hebben en wel denken te kunnen beslissen over het leven van jou en je kind. Er zijn rapporten van afgestudeerde psychologen, die weten hoe het moet, rapporten over trauma’s, over autisme, over onaangepast gedrag, over te druk zijn, over achterstand in rekenen, over niet goed kunnen meekomen.

Als je dit hebt meegemaakt of als je er nog middenin zit, voel je je hart nu harder kloppen, voel je de emoties weer naar je keel grijpen, voel je de wanhoop en uitzichtloosheid.

Daarom zeg ik tegen je: “Stop met die waanzin. Onmiddellijk. Nu. Neem het besluit, genoeg is genoeg.”

Hoe heeft het zover kunnen komen?

Hoe is het zo gekomen dat vanaf die seconde na de geboorte van je kind (of van jou) er geen probleem was met zijn (of jouw) hoogbegaafdheid en het wel langzaam een probleem is geworden? Nu leef je in deze hel, die niet lijkt op te houden, met leerplichtambtenaren, vreemde mevrouwen, die wel even vertellen hoe het moet, meneren, die dreigen met een melding, volwassenen, die handelingsverlegen zeggen te zijn.

Het is zover gekomen, omdat jij NIET JEZELF BENT. Als je jezelf zou zijn, zou je deze waanzin nooit toestaan. Als je TROUW AAN JEZELF zou zijn, bewaak je je grenzen en leef je vanuit je waardigheid. Nu ben je zo suf geconditioneerd dat je niet voor jezelf kunt denken. Je bent zo extern gericht op pleasen, erbij horen, meedoen, regels volgen dat je blind bent voor jezelf, dus ook voor je kind.

Je leeft zo ongelooflijk in angst dat, als een leerkracht zegt dat je kind niet voldoende scoort of dat zijn executieve functies niet goed zijn ontwikkeld, je volledig in de stress raakt en een paniekaanval ervaart alsof er een Apocalyps op komst is. Je ervaart levensangst, totaal, ongecontroleerd, angst voor je existentie. Je leeft vanuit je vecht-, vlucht- of bevriesmodus. Als een beest, als een bang dier. Je kijkt om je heen, grijpt naar een reddingsboei, spartelt, voelt letterlijk een dichte keel en adem te kort.

Alleen omdat een vreemde mevrouw of meneer met iets dreigt…

Terug naar jezelf

Waar gaat het eigenlijk om? Die mensen, die HUN leven aan het micromanagen zijn met regeltjes, roosters, scores, bewijzen, met het zichtbare en meetbare, zijn mensen die in hun microwereld leven, in hun kooi. Ze zijn blind voor andere mogelijkheden. Uit een kooi breken, lukt alleen diegenen, die intelligent genoeg zijn om het te doorzien en die hun vrijheid durven claimen. Het lukt alleen die mensen, die intelligent genoeg zijn om een plan te maken en vaardigheden te leren die nodig zijn om vanuit zichzelf te leven, onafhankelijk van de massa.

Als je in zo’n kooi zit, in een keurslijf, en als het jou totaal angstig en gestrest maakt en dus ook ziek, kun je nu besluiten uit die mindset te stappen. Je besluit het heel eenvoudig, je zet je INTENTIE met je krachtige brein op VRIJHEID. Je zet jouw koers op vrijheid en op jezelf zijn.

Ga terug naar het gevoel waar hoogbegaafd zijn geen probleem was, een seconde na je geboorte. Vanaf dat gevoel pak je je leven op. Je ziet jezelf zoals je bent, je voelt wat je nodig hebt en je zet je intelligentie in om dat te creëren. Je gebruikt je intelligentie met de intentie om te leven zoals jij wilt leven met jou zoals jij bent. Dat is het.

Verwacht niet dat anderen jou begrijpen

Het is echt ontroerend en hartbrekend om te zien hoeveel mensen wanhopig op begrip van hun omgeving rekenen. Ze zijn ervan afhankelijk. Ik zie het in liefdesrelaties, in families, op werkplekken, overal eigenlijk. Ik zie het ook bij volwassenen, die pas via hun kind ontdekken dat ze ook hoogbegaafd zijn. Met terugwerkende kracht proberen ze het begrip dat ze in de afgelopen jaren niet hebben gekregen, terug te vorderen. Leuren met aandacht, medeleven en schulderkenning verwachten van de opvoeders. Ze geven hierdoor totaal machteloos hun kracht weg! Ze geven zoveel kracht weg dat ze uitgeput raken en de selffulfilling prophecy komt uit, zie je, ze begrijpen mij nog steeds niet, ze willen mij niet begrijpen en ik ben er kapot van.

Maar begrijp jij jezelf? Ben je tot de kern van jouw bestaan doorgedrongen, houd je onvoorwaardelijk van jezelf, weet je wat je wilt, wat je blij maakt, waar je heen gaat, wat je hier aan het doen ben, hoe je kunt bijdragen, hoe je kunt leven? Weet jij dat zelf?

Je kunt niet van anderen verwachten dat ze jou begrijpen. Zeker niet als die anderen verstopt zitten achter hun maskers en in angst leven. Bovendien kun je niet verwachten van mensen, die vele malen minder intelligent zijn, dat ze jou zullen begrijpen. Dat is onmogelijk, geloof mij. Stop ermee, stop met grijpen naar extern. Ga naar binnen, draai je aandacht naar jezelf. Ontdek wie je bent en leef.

Leef als een arend, want dat ben je

Over top-down leven en leren bestaan veel misverstanden, alleen maar misverstanden eigenlijk. Want diegenen die bottom-up leven of eerder bottom-bottom, hebben geen idee hoe het is om top-down te leven en te leren. Het is niet hun natuurlijke staat van leven en leren en dat is prima. Het is pas erg als een persoon die bottom-up leeft en leert aan een persoon, die extreem top-down leeft en leert, iets probeert uit te leggen. Er zijn verschillende, meest vreemde invullingen in omloop over wat top-down leren is, zoals een hoofdstuk vooruit werken, uitleggen waarom we iets leren, laten zien waar de opdracht naartoe gaat. Dat is niet top-down. Dat is anticiperen aan bottom-bottom.

Top-down leren, leven en denken is vele malen complexer dan je denkt en dan gesuggereerd wordt. Het is een natuurlijke manier van leven en denken van uitzonderlijk begaafde mensen. Ik had het er eerder over dat het een wonder is dat je hier rondloopt in exact de juiste leefomstandigheden, met exact de juiste hoeveelheid zuurstof, die je bloed op exact de juiste manier opneemt, zodat jij kunt bewegen, denken, genieten. Dat is een wonder.

Dat is het ware top-down!

Je kunt het alleen ervaren, voelen en leven en vandaaruit leren als je jezelf blijft (of weer wordt), als je in je top-down modus verkeert. Dan gaat leren, ontdekken, creëren, verwonderen, in je opnemen, vanzelf.

Wij zijn geboren in schoonheid en krijgen een leven aangeboden in een wereld waar schoonheid al bestaat. De vraag is, hoe hoog durf je te vliegen – met andere woorden hoe diep durf je te voelen – om je te laten verrassen en om je te verwonderen? Durf je te leven vanuit je ongeconditioneerde essentie? Durf jij het top-downleven aan?

Als je het top-downleven, -leren en -denken werkelijk omarmt, kan deze schoonheid niet naar iets anders leiden dan naar verbinding met je leefomgeving, de aarde en naar de bescherming ervan. Het leidt naar creativiteit, leven vanuit je pure natuur en op die manier bijdragen aan de diversiteit van onze planeet.

Uitval van uitzonderlijk begaafde kinderen

We kunnen er alle getallen en percentages bijhalen, hoeveel kinderen thuis zitten, hoeveel leerkrachten kinderen niet begrijpen waardoor ze uitvallen in het onderwijs. Dat is volkomen logisch – dat uitvallen. Het heeft niets te maken met het schoolsysteem. Het heeft te maken met mensen, die uitzonderlijk begaafde kinderen dwingen om zich aan te passen aan het schoolsysteem. Deze kinderen beschikken niet over voldoende vaardigheden om zich te handhaven in een omgeving, die niet hun natuurlijke leefomgeving is. De verwachting van de aanpassing is zo extreem groot dat het je als uitzonderlijk begaafde totaal uitput.

Als je in een omgeving zit die niet bij je past, mis je de VERBINDING met je natuur en met de totale natuur, omdat je in de overlevingsstand schiet. Je hebt dan geen energie meer over om te leven, om te genieten en om te leren. Je kunt onmogelijk leren als al je energie naar overleving gaat.

Die overleving is zo hardnekkig, want er wordt van je verwacht dat je je aanpast, dat je meedoet en opgaat in het gemiddelde. Jij wordt weggegumd, maar dit gebeurt verder nergens in de natuur! Mensen doen dit elkaar aan. Jij doet dit jezelf aan!

Daarom is jezelf zijn en als jezelf leven de belangrijkste taak die je hebt.

Hoogbegaafdheid is geweldig als je vanuit jezelf leeft en als je je leven indeelt zoals jij dat wilt. Dan merk je dat schoonheid harmonie in het hart van eenheid houdt en voorkomt dat deze instort in de meest spookachtige chaos. Er is een diepe gelijkheid in het hart van schoonheid, een hoffelijkheid die de roep van individualiteit erkent en aanmoedigt, maar die uitnodigt om de droom en creatieve visie van de gemeenschap te dienen. Zonder schoonheid zouden groei en creativiteit opdrogen.

Het onzichtbare is het belangrijkste. De natuur en ook jouw natuur vernieuwt zich steeds. Je bent jezelf steeds aan het ontdekken, je bent aan het groeien, ontwikkelen, het is een oneindig proces, niet afgebakend met een diploma of een cijfer of het einde van de maand. Dat is er niet als je top-down leeft en denkt. Het leven is fluïde en als je niet ziek wilt zijn, als je je van binnen altijd vrij wilt voelen en niet beklemd en angstig, omarm je deze fluïditeit en durf je het aan om op de golven van jouw leven surfen. Als je met de stroom van het leven meegaat, als je één bent met je leven, kun je alle obstakels aan en ervaar je een ongelooflijke vrijheid van zijn. Je zet je prachtige intellect in om dat te bereiken en daarom is hoogbegaafd-zijn prachtig.

Jouw nieuwe norm

Aanpassen is niet de norm, mee moeten doen is niet de norm, jezelf verliezen is niet de norm, je behoeftes volledig negeren is niet de norm, vlees eten als je een olifant bent is niet de norm, vliegen als je een walvis bent is niet de norm, aanpassen aan het gemiddelde als je 160 IQ hebt is niet de norm, schoenmaat 36 dragen als je maat 40 hebt is niet de norm, kinderen dwingen hun ziel te verliezen is niet de norm.

 

Ben je op zoek naar inspiratie? Kijk naar de planning voor live events en masterclasses. Heb je liever een één-op-één gesprek? Dat kan ook. Ik ontmoet je graag!